Weidse (digitale) arrangementen, betoverende zang en legio exotische instrumenten vormen de ingrediënten voor Faun. Het vierkoppige gezelschap uit München in Duitsland treedt normaal gesproken op in donkere concertzalen met sfeerverlichting en bovenal: elektronica. Dit alles is vandaag achterwege gelaten om plaats te maken voor pure folkmuziek uit vervlogen tijden. Zanger en gitarist Oliver Sa Tyr praat de liederen charmant aan elkaar met een flinke dosis humor. Tegelijkertijd probeert hij het publiek nog wat mee te geven en vertelt hiij over middeleeuwse monniken die liederen van de toenmalige inheemse bevolking zorgvuldig noteerden. Gelukkig maar, zo is er een schat aan liederen uit alle uithoeken van het Eurazië continent waar Faun uit kan putten. Spaanse, Joodse, Duitse liederen, zelfs de volksmuziek van Kazachstan hebben ze zich eigengemaakt. En allemaal met een Faundressing van ijzige vrouwenzang, zachte snaren en fiedelende violen, doedelzakken en diverse fluiten. Rüdiger Maul houdt ondertussen het ritme op zijn trommels. Uitgedost in middeleeuwse gewaden tot gepaste schoenen aan toe, is de band een lust voor het oog. De glas-in-loodramen en de weelderige klimopjes langs de muziekstandaards maken het plaatje compleet. Binnen no-time heeft Faun het zittende publiek in de kerk voor zich gewonnen. Hoe zoet en etherisch ook, je kunt niet anders dan met een serene glimlach achterover leunen en de klanken over je heen laten spoelen. Tot twee keer toe een staande ovatie is dan ook niet meer dan terecht. “Volgend jaar zijn we hopelijk terug met een volledig akoestische tour,” verklapt Tyr vast, "dus als je een broer of vriend hebt met een kerk in zijn bezit laat het vooral weten,” grapt hij erachteraan. In Utrecht zijn ze tegen die tijd vast van harte welkom. Summer Darkness dag 4: Faun Gezien: Leeuwenberghkerk, zaterdag 9 augustus 2008