Zanger Vladimir doorbreekt stilte: "We zullen nooit echt groot worden"

Sander van der Linden over nieuw werk, vriendschap en soloproject Tonik

Anne Broekman, ,

Na een lange tijd van stilte, is de Utrechtse band Vladimir druk bezig geweest met schrijven en opnemen. Wanneer en of het album uitkomt is nog niet duidelijk. Zanger en gitarist Sander van der Linden: “We zijn er nog niet over uit of cd wel het medium is om mee door te gaan.” Ook vertelt hij over zijn soloproject Tonik en de hechte vriendschap van Vladimir.

Sander van der Linden over nieuw werk, vriendschap en soloproject Tonik

Twee weken heeft de Utrechtse band Vladimir in de studio doorgebracht. Na het winnen van Song van het Jaar 2005 met 'Unison' en het succesvolle debuut 'The Notion Express' duurde het lang voordat de band weer goed aan de slag ging. Wanneer en of het album uitkomt is nog niet duidelijk. Na twee weken studiotijd is voor vier nummers de basis gelegd, zang en tekst moeten er nog bij. Zanger en gitarist Sander van der Linden verklapt alvast dat het geluid van het nieuwe werk wat rauwer is: "Geen van de nummers is langer dan drieënhalve minuut. We zijn nuchterder te werk gegaan. Het is wat makkelijker te behappen met pakkende hooks maar nog altijd vol melancholie." Wanneer de opvolger van 'The Notion Express' uitkomt, is nog niet duidelijk. Van der Linden: "We zijn er nog niet eens over uit of cd wel het medium is om mee door te gaan. Een cd is leuk als tastbaar iets, maar is lang niet meer de enige manier om jezelf te presenteren. We zijn op zoek naar nieuwe manieren en we hebben al allemaal ideeën, die we nog voor onszelf houden. Het zou namelijk net zo goed wel weer een cd kunnen worden." De lange stilte is te wijten aan het drukke leven van de bandleden. Zo zijn Van der Linden en gitarist Mitchel Tan een eigen ontwerpbedrijf begonnen, was drummer Wubbo Siegers druk bezig met zijn studie en bassist Robert Swarts met zijn werk als manager van onder anderen Gem. Grote ambities hebben ze inmiddels achterwege gelaten. "Massaal succes is voor ons niet nodig. Bovendien zullen we denk ik nooit echt groot worden, daarvoor werken we niet hard genoeg." Soloprojecten Vladimir's debuutalbum dateert alweer uit 2005. Op enkele sporadische optredens na was het stil rond de band. Tot frontman Van der Linden vriend en vijand verraste met zijn soloproject Tonik. Hiervoor liet hij zijn gitaar en stembanden achterwege en ging aan de slag met zijn laptop. Dat dit niet het eerste soloproject van de zanger is, is misschien wel Utrechts best bewaarde geheim. Al jaren maakt van der Linden in zijn eentje muziek onder de namen Wake the Elves, Solden, .mon en nu dus Tonik. Op aanvraag haalt hij een stapel zorgvuldig vormgegeven cd's uit de kast en laat van alles wat horen. Variërend van sterk op Vladimir leunende melancholie tot het poppy Tonik, maar alles uit de computer; opgebouwd uit samples, gitaarloopjes. Telkens met een nieuw computerprogramma. "Dat zit er in en moet eruit hè," verklaart Van der Linden zijn productiviteit op nuchtere toon. "Tonik heb ik echt gemaakt om het maken. .mon maakte ik puur voor mezelf, omdat ik het mooi vind. Ik luister graag naar mijn eigen muziek." Tonik is het eerste dat hij naar buiten brengt. De EP heeft hij gemaakt bij zijn vader in de auto, op weg naar Turkije. "Ik deed het in eerste instantie om mezelf te vermaken. Dit is het eerste dat voor iedereen is; ik zou het ook heel leuk vinden als het ergens op een label uitgebracht kan worden." Dat er geen dramatische singersongwriter-met-gitaar-muziek tussen zit, vindt de frontman zelf niet zo gek: "Ik ben geen schrijver maar muzikant. In de muziek, mijn gitaarspel, leg ik mijn emoties. Ik heb die muziek ook nodig om teksten te schrijven, dat gaat niet vanzelf. Een tekst is voor mij verweven met de muziek qua klank en expressie. Bovendien houd ik niet van zelfmedelijden. Sommige mensen noemen mijn muziek droevig, maar ik maak het niet uit frustratie. Dit is nu eenmaal wat er uitkomt en dat is melancholie. En melancholie is mooi." Vrienden De jongens van Vladimir zijn al jarenlang bevriend. Zo goed, dat ze inmiddels als familie van elkaar zijn. "We zijn eigenlijk meer broertjes die lol trappen met elkaar, muziek is niet onze belangrijkste drijfveer om contact te houden. We zien elkaar zelfs vaker als we niet met muziek bezig zijn. Afgelopen jaar hebben we alle vier onze eigen weg een beetje proberen te vinden en is muziek op de achtergrond geraakt. De magie om muziek met elkaar te maken is van het moment afhankelijk. Voor ons werkt dat het beste als er geen druk is en we ongeforceerd te werk kunnen gaan." Dat er niet wordt samengewerkt met andere muzikanten is niet zo gek: "In deze situatie weet je wat je aan elkaar hebt. Met anderen moet je het wiel weer opnieuw uitvinden en dat is moeilijk. Dan moet je zoeken en dat gaat niet zonder ruzie of je moet duidelijke afspraken maken. Bovendien valt er uit de huidige combinatie nog genoeg te halen. Vladimir wordt samen oud, in ieder geval als vrienden."