Gotan Project brengt zwoele klanken met een statische presentatie

Vredenburg biedt te weinig ruimte voor dansend publiek

Tekst: Hans Vrijmoed / Fotografie: Christiaan Westgeest, ,

Gotan Project windt vanaf de eerste tonen het publiek om de vinger, dat per nummer steeds enthousiaster wordt. De stelletjes die de tango live in de praktijk willen brengen, zoeken hun heil in de foyer. Muzikaal is er niets nieuws onder de zon maar een gloedvolle uitvoering maakt veel goed.

Vredenburg biedt te weinig ruimte voor dansend publiek

Gotan Project debuteerde zes jaar geleden tijdens de hausse van de lounge; onthaastende yuppen gestrekt op witte banken met witte wijn en een cd-wisselaar waar ‘La Revancha del Tango’ een welkome afwisseling was na Kruder & Dorfmeister en Café del Mar. Anno 2007 is lounge al lang dood, maar Gotan Project nog springlevend. De band tourt al sinds juni vorig jaar onvermoeibaar de wereld rond met het laatste album ‘Lunático’. Amsterdam werd vorige zomer al aangedaan, en deze avond is Utrecht uitgelopen om het gezelschap aan het werk te zien. Het enige dat vanavond nog aan lounge doet denken is de overheersende kleur op het podium. De tienkoppige liveband is in smetteloos wit gestoken en ook over de concertvleugel en achter het podium hangen witte doeken - zelfs de roadies zijn helemaal in het wit. De band speelt vanaf de pulserende bastonen van ‘Diferente’ een gewonnen wedstrijd; de warmbloedige klanken en opzwepende beats maken het publiek per nummer enthousiaster. De intrigerende visuals van filmmaakster Prisca Lobjoy zijn al jaren een vaste waarde bij de optredens en leiden de aandacht handig af van de nogal statische presentatie. Ook de volle zaal oogt statisch; ondanks de enthousiaste respons is er namelijk maar weinig ruimte voor beweging. De bezoekers die de tango in de praktijk willen brengen zoeken hun toevlucht in de openstaande deuren naar de foyér en bij de balkons. De set leunt vanavond sterk op ‘Lunático´ - vernoemd naar het racepaard van tango-legende Carlos Gardel. Bij het titelnummer zien we het dier in actie; één van de races wordt op het scherm geprojecteerd. Het gemis aan gastmuzikanten zoals rapper Koxmoz op ‘Mi Confession’, wordt handig opgelost via projectie en tape, die gelukkig precies synchroon met elkaar lopen. In de tweede helft van het optreden is er meer ruimte voor ouder werk en een paar voor de hand liggende covers, zoals Astor Piazzolla’s ‘Vuelvo al Sur’ dat ook op het debuut te vinden is. Piazzolla geldt als een van de belangrijkste inspirators van Gotan Project en is bij het grote publiek vooral bekend als componist van ‘Adiós Nonino’, de tango die op de bruiloft van Maxima en Willem Alexander werd gespeeld. Na een dik uur staat het publiek op de banken voor een toegift waarbij de beats nog even worden opgevoerd. Vredenburg krijgt nog een tweede encore waar de oplettende luisteraar een flard Abba en Grace Jones in terughoort. Het publiek keert hierna verzadigd huiswaarts, maar de krappe tribunes en volgepakte zaal doen verlangen naar een reprise in het park – op een échte zwoele zomeravond . Gotan Project Gezien: Muziekcentrum Vredenburg, zaterdag 10 januari 2007