Veel jong publiek, dat valt meteen op. Toch zijn er ook mensen van een wat hogere leeftijd. Spinvis is eigenlijk altijd al geliefd geweest bij zowel oud als jong, maar de combinatie van vanavond rekt de leeftijdsgrenzen nog eens extra op. Popmuziek en (licht)klassiek worden op deze avond bij elkaar gebracht. Daarnaast worden vele andere grenzen ook overschreden en alleen deze gegevens klinken al mooi. De avond is onderdeel van de door de NPS georganiseerde Nederlandse muziekdagen, gehouden op 16, 17 en 18 februari in muziekcentrum Vredenburg. Speciaal voor dit evenement componeerde Erik de Jong het stuk Afdaling In De Ingewanden in samenwerking met het Metropole orkest. De regie deed hij samen met Matthias Mooij van Toneelgroep Amsterdam. Na lange voorbereidingen en repetities hebben wij vanavond in Vredenburg de wereldprimeur. Behoorlijk spannend is dat dus. Afdaling In De Ingewanden is namelijk best een gewaagd stuk, met een hoop verrassingen. Liefhebbers van de muziek van Spinvis die leuke Spinvis-liedjes verwachten, zullen toch even moeten omschakelen. Op dit podium is veel meer dan alleen muziek uitgevoerd. De Jong integreert namelijk muziek, dans, toneel, poëzie en videobeelden in één voorstelling en dat is pittig. De muziek die het Metropole Orkest speelt is gecomponeerd door klassiek- en jazzcomponist Willem Breuker. Naar eigen zeggen verveelt hij zich nogal eens in de concertzaal. Zijn werk Export Vivaldi is dan ook voorzien van een vleugje humor en onvoorspelbaarheid, wat tussen de klassieke stukken luchtig, maar ook enigszins rommelig overkomt. Zo komt dirigent Hamish McKeich (expres) te laat, worden er vogelfluitjes gebruikt en wordt de muziek zeer afwisselend gehouden door er af en toe, ietwat pompeuze, 'jazzy' stukken tussen te voegen, waarbij een elektrische gitaarsolo ook niet mag ontbreken. Breukers ingewikkelde, overigens erg mooie hoboconcert, met Bart Schneemann als solist, wordt bijgestaan door de Beatrix Pipe Band, een echte traditionele Schotse doedelzakgroep uit Hilversum. Op een podium zien we normaliter de buitenkant van een artiest. Dit stuk, zoals de titel al doet vermoeden, gaat juist over de geheime, ongeziene binnenkant van de mens. Dat is zeker een mooi concept, door De Jong wel erg letterlijk genomen. Comfortabel musicerend vanaf de bank, met een compleet orkest achter zich, speelt hij liedjes over het hart, de huig, de maag, baarmoeder, hersenen én zwezerik. Een recept, met niet erg smakelijk ogende beelden, wordt gezongen (ja, gezongen) door mezzo-sopraan Margriet van Reisen. Dichter Simon Vinkenoog, die na de samenwerking op het album 'Ja!' nog even is blijven hangen, draagt tussendoor het gedicht 'Mensen' voor en ook Spinvis-bandlid Hans Dagelet en zijn trompet zijn van de partij. Het is jammer dat de teksten van de nummers vaak moeilijk te verstaan zijn, waardoor we toch een groot deel van het stuk missen. Gelukkig hoeven we bij dans alleen maar te kijken, en ook deze kunstvorm ontbreekt niet aan de compositie. Erg cultureel verantwoord allemaal natuurlijk, totdat de keurig geklede Marloes Küpfer een pikante striptease weggeeft en volledig naakt op het podium staat. En als we denken dat het hierna niet gekker kan, krijgen we nog een verrassing. Spinvis heeft speciaal voor deze show een internist uitgenodigd, die op het podium met een cameraatje zijn slokdarm binnengaat. Via het grote scherm kunnen we live meekijken hoe hij langs zijn slokdarm naar beneden zijn maag binnengaat en vervolgens bij zijn darmen belandt. Duidelijk is dat Erik de Jong met deze productie zijn eigen grenzen en die van het publiek opzoekt. De vraag 'waar ben ik toe in staat en hoe ver kan ik gaan bij mijn publiek?' heeft hij duidelijk aan zichzelf voorgelegd. Het gevaar hierbij is wel, dat het te onbegrijpelijk en zogenoemd te 'arty-farty' kan worden. Desalniettemin blijft Spinvis ook hier Spinvis. Zijn geheel eigen dromerige en surrealistische manier van doen en de altijd even mooie liedjes zorgen ervoor dat hij toch het dikke voordeel van de twijfel krijgt. Spinvis & Metropole Orkest Gezien: Vredenburg, 17 februari 2007