Of er ook muzikaal interessante dingen gebeuren op Springdance? En of! Het tweejaarlijkse dansfestival, dat deze week in de Utrechtse binnenstad is neergestreken, had dit jaar zelfs een exclusief muzikaal pareltje op het programma staan. Speciaal voor Springdance haalde de Oostenrijkse electronicaheld Christian Fennesz de kerkorgelversie van Igor Stravinsky's legendarische 'Sacre du Printemps' door de mangel, tijdens een fenomenale performance in de Nicolaikerk. Al moesten de toeschouwers daarvoor niet bepaald ongeduldig zijn: gezeten op houten kerkbankjes kregen zij ook nog twee langdradige stukken voor de kiezen, beide eveneens gerelateerd aan de 'Sacre'. Het eerste stuk, van de Duitse Belg David Weber-Krebs, bleek echter wel een fraaie opmaat voor Fennesz' indringende noise-erupties. Al was het maar vanwege zijn vervreemdende karkater: met de kerkvloer als podium, gekenmerkt door een alles overheersende leegte. Alwaar de drie danseressen zich achter pilaren verschansten, kruipend en kronkelend op een bulderende kerkorgelbewerking van de Sacre waarvoor zelfs beide(!) organisten handen tekort kwamen. Al konden ook hun octopusexercities bij een deel van het publiek - de electronica-adepten voorop - de ongemakkelijke zithouding steeds lastiger verhullen. Zo ook tijdens Fennesz, bij het 'andere' deel van het publiek. Met een oorverdovende intense set, stelde de Oostenrijker het uithoudingsvermogen van de nietsvermoedende Springdance-bezoeker behoorlijk op de proef. Vingers gingen in de oren, voetstappen weerklonken. En de Sacre? Die was - zeker op den duur - in geen velden en wegen meer te bekennen. Nee, Christian Fennez ging in de Nicolaikerk vooral zijn eigen gang. En dat was een genot om mee te maken. Verzorgde vanuit de Sacre een beklemmende, hallucinerende trip, die op sommige momenten zo indringend op je inwerkte, dat de kerkmuren in ras tempo op je afkwamen. Die de kroonluchters een koene strijd lieten uitvechten de zwaartekracht te kunnen weerstaan. En die de Beeldenstorm eeuwen na dato zijn passende soundtrack meegaf. Muzikaal had zijn performance dan weinig met de Sacre te maken, het thema 'ontheiliging' had hij, juist op deze plaats en in dit jaargetijde, nauwelijks sterker kunnen omarmen. Dat het aflsuitende, rommelige en nauwelijks verstaanbare politieke debat van 'artist in residence' Hooman Sharifi (die in samenwerking met ex-3VOOR12/Utrecht-fotochef Anna van Kooij overigens een fraaie thema-expo heeft gemaakt voor het festival), hierna aanvoelde als anticlimax, laat zich dan ook raden. Tijdens de reprise, daags nadien, besloten Fennesz en Sharifi hun optredens dan ook maar samen te voegen. Met laatstgenoemde als danser. Voor zover dat bij Fennesz ueberhaupt mogelijk is. Het maakt nu al benieuwd naar de volgende samenwerking van Fennesz: met de onnavolgbare Mike Patton, meesterbrein van Fantomas, Tomahawk, Peeping Tom en - in een vorig leven - Faith No More. Zondag 3 juni staan ze samen in de Melkweg. Horen is ongetwijfeld geloven, beleven des te meer. Fennesz Gezien: vrijdag 20 april 2007, Nicolaikerk, Utrecht. Springdance duurt nog tot en met zaterdag 28 april.