EKKO viert deze maand haar twintigjarig bestaan met een gevarieerd programma. Het poppodium heeft in twee decennia heel wat veranderingen doorgemaakt en obstakels overwonnen. Meerdere keren werd het podium met sluiten bedreigd en vorig jaar was er nog het brandtrapdebacle, waarbij op last van de brandweer concerten moesten worden verplaatst. Een definitieve brandtrap ligt echter in het verschiet, en EKKO houdt zich deze maand vooral bezig met feest vieren en terugblikken. Want twintig jaar, dat is niet niks. Cultureel centrum EKKO kwam twintig jaar geleden voort uit de gereformeerde studentenvereniging S.S.R. Deze in 1906 opgerichte vereniging verhuisde in 1960 naar het huidige pand van EKKO. De behoudende studentenvereniging veranderde in de jaren ‘70 in een progressief jongerencentrum, onder andere door het toelaten van vrijwilligers van buitenaf. Er werden allerlei activiteiten georganiseerd, zoals disco’s en het vegetarische eethuis, dat tot op de dag van vandaag nog steeds bestaat. In 1985 werd het EKKO-pand aan de Bemuurde Weerd grondig verbouwd en gerenoveerd. De eerste betaalde kracht werd aangesteld en kreeg de leiding over zo’n tachtig onbetaalde krachten. Er waren een aantal groepen vrijwilligers, met ieder hun eigen taak binnen de organisatie, zoals een vrouwengroep, een kokers collectief (KoKo), een filmgroep en een groep die het politiek café organiseerde. In de jaren hierna groeide alles aan EKKO; het aantal vrijwilligers, het aantal optredens en het aantal bezoekers. In 1993 vond het eerste uitverkochte concert plaats, in 2002 bezochten in totaal 40.000 mensen een concert of dansavond en in 2004 werd EKKO door muzikanten uitgeroepen tot het beste poppodium van het jaar. Eén ding is zeker: EKKO zou het niet twintig jaar hebben uitgehouden zonder haar vrijwilligers. Binnen de organisatie bevinden zich maar een paar betaalde krachten, waaronder de programmeur en de directeur. De onbetaalde medewerkers zijn grofweg in te delen in de eethuismedewerkers van KoKo, de barmedewerkers, de stagemanagers en de licht- en geluidscrew. De filmploeg is verleden tijd: het filmhuis werd in augustus vorig jaar nog grondig verbouwd, maar dit jaar alsnog opgeheven. Hiermee ging zo’n twintig jaar historie verloren. Maar, zegt EKKO bestuursvoorzitter Rini Spingers, het filmhuis was gewoon niet rendabel genoeg. ‘Een zelfstandig filmhuis was echt geen optie meer. Er zijn meerdere filmhuizen met een alternatief filmaanbod in de stad en ons filmhuis was niet onderscheidend genoeg.’ Iedereen die EKKO niet van vroeger kent, krijgt nog één de kans om een ouderwetse filmavond mee te maken. Op 21 september vindt de ouderwetse ‘Zwelgfilmavond’ plaats, met onder andere videokunst en performances. Een uitgelezen kans om voor één avondje terug in de tijd te gaan en de sfeer van de EKKO van vroeger te proeven. Met het wegvallen van het filmhuis is het accent, nog meer dan tevoren, op muziek komen te liggen. De laatste jaren staat EKKO bekend om haar vooruitstrevende programmering. Bands van allerlei soort wisselen elkaar af, techno-organisatie Full Spectrum geeft regelmatig een feest, er is maandelijks reggae en op zaterdagavond wordt er bij Diep in de Groef gedanst tot het buiten weer licht wordt. EKKO heeft de afgelopen jaren een reputatie opgebouwd wat jonge, veelbelovende bands betreft. Velen betraden het podium aan de Bemuurde Weerd vlák voor hun grote doorbraak, zoals The Rapture en The Faint en recentelijk Infadels en We Are Scientists. Franz Ferdinand deed de zaal zelfs twee keer aan, voordat ze bij het grote publiek bekend werd. ‘Nee, daar zit geen masterplan achter. Helaas!’ grinnikt Joep Smeets, EKKO’s programmeur. Vroeger was de muziekprogrammering helemaal nog niet zo belangrijk binnen EKKO, vertelt Smeets. ‘Er waren hooguit vier optredens per maand. Theater en film waren minstens zo belangrijk. De programmering werd toen nog gedaan door de ‘band groep’, die bestond uit vrijwilligers. Zij namen alles voor hun rekening, van het boeken, tot het plakken van posters en het stagemanagement.’ Hoewel Smeets zelf één van de weinige betaalde krachten is, is werken bij EKKO meer dan een negen tot vijf baan. Ook ‘s avonds is hij regelmatig aanwezig, om bandjes te kijken. Want, zo zegt hij: ‘Ik ben in de eerste plaats muziekliefhebber.’ In de toekomst trekt EKKO de huidige lijn door: muziekprogrammering met het accent op vernieuwing en diversiteit. Joep Smeets heeft nog een lijstje bands liggen die hij graag op EKKO’s podium wil hebben, zoals You Say Party, We Say Die! en Guillemots. In september staan in ieder geval genoeg leuke dingen geprogrammeerd, te beginnen met de officiële jubileumopening: het Utrecht UIT-feest met onder andere Marike Jager en This Leo Sunrise. Om dit alles extra luister bij te zetten, mag 3VOOR12/Utrecht drie exclusieve “20 jaar EKKO”-goodiebags weggeven, met daarin onder andere een sjaal, paraplu, t-shirt en kaartjes voor een avond in de jubileummaand! Wil je kans maken op één van deze tassen? Laat ons dan voor woensdagavond 13 september weten wat je favoriete concert of anekdote is uit 20 jaar EKKO, en een kleine toelichting waarom. Stuur je antwoord naar prijsvraag@zomp.nl