De Utrechtse binnenstad was vrijdag voor de vijfde keer standplaats voor het rondreizende festival De Popronde. Een initiatief waarbij bands eens buiten de eigen regio kunnen optreden, om zich voor een nieuw publiek te kunnen bewijzen. Van de ruim dertig bands speelden er slechts twee een echte thuiswedstrijd; Lilian Hak en Mr. Love and the Stallions, dat zich door de organisatie heel gewiekst als Arnhemse band liet boeken. Fotografen Martijn Zuidweg en Els Oostveen pakten de fiets en trokken van café naar kroeg. De organisatie heeft geleerd van de vorige nogal chaotische aflevering, toen veel bands het festival niet serieus leken te nemen en een hoop optredens te laat begonnen. Dat de kalender vrijdag de dertiende aangeeft, maakt niet uit: alles gaat grotendeels gesmeerd. De bands zijn vanavond op het hart gedrukt om minstens twee uur van tevoren aanwezig te zijn en de vele vrijwilligers in de rode Popronde-shirts weten vrijwel overal alles op rolletjes te laten verlopen. Het tijdschema in de programmaboekjes blijft zodoende de hele avond betrouwbaar. Soms kon je als bezoeker maar beter op tijd zijn om nog een kroeg binnen te komen, maar eenmaal binnen was er genoeg te genieten. Zoals in café De Stad waar pEp de avond mag aftrappen. Girlpower zoals het bedoeld moet zijn; vier jonge meiden die lekker theatraal maar strak tekeer gaan op hun instrumenten. Tegelijkertijd moet de duistere romantiek van Templo Diez opboksen tegen oeverloos geouwehoer in De Bastaard, waar de band alleen in een omtrek van een meter rond de speakers verstaanbaar blijkt. Aandacht van het publiek voor de bands is er op andere plekken wel bij, bijvoorbeeld in het sfeervolle café 't College waar Lucky Fonz III zelfs onversterkt overeind blijft tussen de stil luisterende bezoekers. Ook Grote Prijs-finalist Awkward I weet het publiek stil te houden; met het publiek netjes op de grond gezeten in Theater Kikker is zijn optreden een sfeervol rustpuntje in het festivalprogramma. Totaal andere koek dan de bluespunk van Lo-Lite in Kafé België waar de White Stripes-achtige bluespunk vooral eerlijk zweet oplevert. De Utrechtse bands op het affiche staan deze avond, al dan niet bewust, allemaal tegelijk geprogrammeerd. Bij Lilian Hak in het Ledig Erf gaan in het zwart geklede fans uit hun dak op de tonen van haar opzwepende electrio. Het gebruik van live drums staat de band toe te improviseren, maar het optreden is vooral leuk vanwege de vervormde stem van frontdame Hak. Regiogenoot Grootmeester Jan krijgt met liveband in het SJU-huis de handjes in de lucht met zijn aanstekelijke funkhop, maar extatisch wil het door de halfvolle zaal nog niet worden. Een schril contrast met het optreden van Mr. Love and the Stallions: in de ramvolle Mick O'Connells is er geen doorkomen aan. Tussen de nummers door scanderen sommige bezoekers als cheerleaders de letters van Stallions. Voor degenen die niet meer door de meute heen kwamen, was de band gelukkig in de hele kroeg te horen. Die uitpuilende kroegen blijven een groot nadeel van de traditionele Popronde-opzet. Zeker op een populaire uitgaansavond waarop tientallen vaste klanten langskomen, of op plekken waar het voor elke artiest al bij voorbaat een lastige wedstrijd wordt. Zoals in het geval van Barbara. Op de fel verlichte binnenplaats van het Louis Hartlooper café heeft de Grote Prijs-finaliste de ondankbare taak voor bioscoopgangers op te treden die liever napraten over de film dan willen genieten van haar jazzy en sfeervolle singer-songwriterspop. Dit soort schoonheidsfoutjes blijft met het gebrek aan podium- en zaalcapaciteit vooralsnog het grootste minpunt van de Popronde; het festival is er op de meeste andere punten zoals aanvangstijden stukken op vooruit gegaan, met bands die zich professioneel opstelden en meestal prima optredens gaven. Volgend jaar een maandje vroeger en met beide Tivoli's en buitenpodia erbij? Popronde 2006 Gezien: vrijdag 13 oktober 2006, diverse locaties in de Utrechtse binnenstad Met tekstuele bijdragen / foto-onderschriften van: Hans Vrijmoed (algemene verhaal), Misha Nuis, Freyja van den Boom, Peter Bijl.