Na een lange zoektocht heeft Utrechtse hiphopband Illicit zijn plek gevonden bij het Duitse label Pottpeople, met debuut 'Cheap Propaganda' als resultaat. Live heeft Illicit zich sinds zijn oprichting in 2002 eigenlijk al dubbel en dwars bewezen. Nu het schijfje er is borrelt de vraag op of die live-energie omgezet kan worden tot een net zo krachtige en sprankelende studioproductie. Het antwoord daarop is positief. Natuurlijk klinkt 'Cheap Propaganda' minder fel dan Illicit live, maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd door de subtiliteiten op het album. Zo is er meer ruimte voor freaky lijntjes van toetsenist Pieter de Graaf en komen de bombastische solo's en riffs van gitarist Principle extra hard aan. Dit is voor een groot deel te danken aan Bas Brons (alias Bastian) studio en producer Gaspard de la Nuit. Het album klinkt als een eenheid zonder worst te worden, met ruimte voor scherpe randjes noodzakelijk voor het authentieke hiphopgevoel. De teksten van de soms ongrijpbare frontman ParAdoX zijn gevat en actueel. Zo zet hij pretentieuze (Neder-) rappers op hun plek in 'Be a Man' ("Aint no ghetto where you come from...") en vraagt hij in het licht ironische 'Go Buy my Record' mensen rechtstreeks om zijn cd te kopen, "Need to make a living, doing what I love...". Hij flowt als een gek in 'Phase 3' en '16 Bars' waarop ook The Proov en 207-collega Atactic te horen zijn. Invloeden van The Roots en Outkast klinken vooral door in een nummer als 'Phase 3', met scratch-bijdragen van Nobody Beats The Drum-dj Sjam. Toch is Illicit minder progressief dan hun Amerikaanse voorbeelden. Zo zijn 'To Be Free' en opener 'Front Page' op meer obligate leest geschoeid en begeeft de band zich op het randje van geliktheid. 'Wonder', waarin frontman ParAdoX zeven minuten lang mijmert over liefde, relaties en het leven, duurt wat lang. Het zijn slechts details, want het album staat vol sterke hitgevoelige nummers en dansbare ritmes. Met 'Cheap Propaganda' maakt Illicit de balans op. Het is de uitkomst van veel spelen en uitproberen, en geeft een goed beeld van de kwaliteiten van de band. Met een internationale release - het album komt uit in de Benelux, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland - zullen de heren het voorlopig nog wel even druk hebben met promotie en nog meer optreden. Het is te hopen dat de opvolger minder lang op zich laat wachten. Illicit is misschien niet de meest vernieuwende act van dit moment, maar de band heeft genoeg in zich om uit te groeien tot een Europees succes met een solide fanbasis. 'Cheap Propaganda' is in ieder geval een prima startpunt voor een glansrijke carrière op internationaal niveau.