Goedgemutst Metal Molly zorgt voor optimaal 1996-gevoel

Belgisch powerpoptrio heeft decennium na dato nauwelijks aan kracht ingeboet

Tekst: Peter Bijl / Fotografie: Nick Helderman, ,

Wanneer Metal Molly het podium betreedt, lijkt het zelfs even alsof 1996 nooit is verdwenen. De nieuwe 'look' van zanger/bassist Pascal Deweze uitgezonderd, zien de bandleden er nog haast identiek uit als een decennium geleden. Toch laat de show die de Belgen in EKKO geven het begrip 'jeugdsentiment' met verve achter zich.

Belgisch powerpoptrio heeft decennium na dato nauwelijks aan kracht ingeboet

Ik geef het toe: ik heb mijn cassettebandje van 'Surgery For Zebra' tien jaar geleden volkomen grijsgedraaid. Met wat goede wil kon men mij destijds zelfs als 'fan' bestempelen. Belgenpop-aficianado als ik was heb ik het trio uit Tremelo in hun gloriejaar minimaal een keer of tien aan het werk gezien. Wat niet zo heel moeilijk was, aangezien Metal Molly destijds op vrijwel ieder gratis popfestival te bewonderen was. Maar dat terzijde. Want het draaide uiteindelijk telkens weer om de mondhoeken, die gretig omhoog gingen bij het aanhoren van aanstekelijke powerpoppareltjes als 'Flipper', 'Poolbell' en natuurlijk, de onvermijdelijke culthit 'Orange'. Dat Metal Molly het na oogstjaar 1996 tijdelijk voor gezien hield, was uiteraard een smetje op de feestvreugde. Gelukkig kwam de band enkele jaren later weer samen, om in 2000 een tweede album ('The Golden Country') uit te brengen, waarop wederom een aantal zalige popliedjes prijkten. Na de optredens rondom die plaat - onder meer in EKKO en Tivoli - kwam Metal Molly weer in de ijskast terecht: frontmannen Alan Muller en Pascal Deweze en drummer Gino Geudens hadden hun handen immers al vol genoeg met al hun zijprojecten: van Sukilove tot Chitlin' Fooks, van Satellite City tot Bettie Serveert. Hoe fraai was dan ook het bericht dat Metal Molly vijf jaar later onder de naam 'Surgery For Zebra Reunion Tour' een bescheiden reunietour zou ondernemen, die als enige Nederlandse halteplaats naar Utrecht zou voeren. Eenmaal in EKKO lijkt de naam van de tour een voorspellende werking te hebben gehad. Er is namelijk maar weinig voor nodig om de klok op deze maandagavond tien jaar terug te zetten. De door DJ Johan Gijsen gedraaide nummers, stuk voor stuk voorzien van een hoog Fountains Of Wayne-gehalte, laten de hoogtijdagen van Studio Brussel herleven. Tijdens de gesprekken van de (bijna-)dertigers in de zaal overheerst dan ook maar 1 woord: 'jeugdsentiment'. Wanneer Metal Molly het podium betreedt, en het intromuziekje van openingsnummer 'Flipper', door de zaal schalt, lijkt het zelfs even alsof 1996 nooit is verdwenen. De nieuwe 'look' van zanger/bassist Pascal Deweze uitgezonderd, zien de bandleden er nog haast identiek uit als een decennium geleden. En ook de gespeelde 'Surgery For Zebra'-songs laten stuk voor stuk het grijsgedraaide tapeje herleven. Toch laat de show die de Belgen in EKKO geven het begrip 'jeugdsentiment' ver achter zich. Het trio mag dan jarenlang niet meer met elkaar hebben opgetreden - hier en daar worden jolig schoonheidsfoutjes weggewuifd - de meeste songs van 'Surgery For Zebra', 'The Golden Country' en mini-album ' More Cheese' staan dankzij hun ijzersterke melodieen ook jaren na dato nog kaarsrecht overeind. Songs waar het spelplezier tijdens deze 'tweemalige' reunieshow bovendien vanaf spat. Aan alles is namelijk te zien dat Deweze, Muller en Geudens vooral voor de lol nog eens zijn samengekomen. De onderlinge blikken en melige grapjes tussendoor zijn veelzeggend genoeg. "Zullen we een van de komende dagen weer eens repeteren?", vraagt Muller buiten na afloop aan Deweze. Het antwoord van laatstgenoemde zegt genoeg: "Ik heb de komende vijf dagen vijf optredens, dus dat wordt moeilijk." Vrijblijvendheid troef kortom. Metal Molly zal bij de heren dan ook niet snel meer hoofdzaak worden. Maar zolang ze er schik in hebben, mogen ze hun oude bandje mij betreft nog talloze malen bij elkaar roepen. En ik ben in die gedachte zeker niet de enige. Metal Molly, Surgery For Zebra Reunion Tour Gezien: EKKO, maandag 1 mei 2006.