Fluisterzacht zingt Nathan Amundson, en klassiek geschoold bespeelt hij zijn gitaar. Hieraan toe voegt Michael Drekka spaarzame sfeervolle klanken. Samen zijn zij vanavond Rivulets. Onder deze naam brengt Amundson sinds 1999 platen uit op Chairkickers Union Music, een label dat gerund wordt door de band Low. Niet verrassend begeeft deze schuwe Amerikaan zich dan ook -muzikaal gezien -in hetzelfde straatje. Echter met de rust die Low brengt in het achterhoofd, lijkt een optreden van Rivulets haast een transcendente ervaring. Repetitieve gitaarpatronen worden omarmd door grote hoeveelheden galm. De uiterst breekbare stem van Amundson zorgt voor een snik in 'the Sunsets Can Be Beautiful (Even in Chicago)'. Op verzoek van het publiek wordt 'Cutter' van het album 'Debridement' gespeeld als eerste toegift. In dit nummer wordt de klasse van de band opnieuw bevestigd. Rivulets weet het publiek mee te nemen in een roes veroorzaakt door de uiterst introverte nummers. Een saillant detail om als laatste te vermelden over Rivulets, is dat Amundson meezingt op de onlangs in de Verenigde Staten opgenomen plaat van de Utrechtse singer/songwriter Roy Santiago. In tegenstelling tot Rivulets, draait Shuyler Jansen al lang mee. De afgelopen tien jaar maakte hij deel uit van de Canadese band Old Reliable. Jansen brengt country in de puurste vorm, met hier en daar een toevoeging van een van zijn effectenpedalen. Ook al beschikt Jansen over een authentiek stemgeluid en gedegen gitaarspel, toch kan hij zich niet onderscheiden in de grote hoeveelheid singer/songwriters die deze pure vorm van liedjes schrijven aanhangt. Dit wordt vooral duidelijk door het kwaliteitsverschil tussen zijn eigen nummers en de covers die hij speelt van Townes van Zandt en The Cure. Wijselijk besluit Jansen om zijn set kort te houden, waardoor het publiek de aandacht toch vast kan houden. Onder de naam van openingsact The Subhuman gaat Stefan Breuer schuil. Deze uiterst productieve jonge muzikant staat op 7 april nogmaals in dB's. Dan zal hij met zijn begeleidingsband The Holy Ghosts spelen. Nu doet hij het solo en speelt hij, onder andere, werk van zijn nog te verschijnen plaat 'Sorry Machine'. Dat Breuer een brede muzikale achtergrond heeft, blijkt uit de grote hoeveelheid invloeden die in zijn muziek doorklinkt. Zijn stem schiet van een diep donker timbre naar een overslaande kopstem. Soms klinkt hij nog niet helemaal uitgekristalliseerd, maar op andere momenten grijpt hij het publiek bij zijn strot. In het voorlaatste nummer van de set weet Breuer zelfs het publiek zover te krijgen met hem mee te zingen. Er wordt afgesloten met een ode aan Phil Elvrum, oftewel The Microphones/Mount Eerie: een steeds groter wordende invloed op het solowerk van Breuer, zo blijkt. Van deze adolescent kan men in de toekomst nog veel verwachten. Rivulets & Shuyler Jansen & The Subhuman Gezien: dB's, donderdag 2 maart 2006