Plaid én strak geprogrammeerde side-acts brengen memorabele avond

Helling mist dolby-surround en passende aandacht voor Bob Jaroc

Tekst: Jimmy van Ameijde / Fotografie: Sebastiaan ter Burg, ,

Een knap staaltje programmeerwerk in De Helling: naast Plaid is er een zorgvuldige line-up vol dj's en live-acts die elkaar naadloos aanvullen. Zo warmt het eclectische Funckarma de zaal op en levert dj Freek Fabricius anticiperende sets tussendoor. Illustere hoofdact Plaid brengt samen met Bob Jaroc een indrukwekkende audiovisuele show, helaas vertrekken hierna een hoop mensen die een knap einde van Duplex missen.

Helling mist dolby-surround en passende aandacht voor Bob Jaroc

Plaid heeft na iets minder dan drie jaar, eindelijk weer nieuw werk op komst. Ed Handley en Andrew Turner, de Engelsmannen achter Plaid, komen voor het eerst in hun loopbaan met een dvd/LP-project, wat wordt uitgebracht op het eigenzinnige Warp Records. Voor de gelegenheid heeft de programmering van Tivoli de Helling er iets heel bijzonders van gemaakt, naast Plaid is er een strakke combinatie van dj's en live-acts uitgenodigd waarbij de focus op sfeer ligt. Zo begint de avond met een spannende liveset door gebroeders Don en Roel Funcken. Onder andere bekend als de beatmakers van Shadow Huntaz, laten ze ditmaal hun donkere kant achter zich om als Funckarma de zaal in juiste sferen te brengen. Met remixwerk voor onder andere Plaid zou dit een prima voorproefje moeten zijn voor wat gaat komen. Dat is dan ook zo: in een behoorlijk volle zaal met een gevarieerd publiek weten ze al wat mensen aan het dansen te krijgen. Tussen het af- en opbouwen van de live-acts is Freek Fabricius druk om de wissel zo naadloos mogelijk te laten verlopen. Deze dj die bekend staat normaal op de Utrechtse 030303- en Club Marguerita-avonden wat stevigere electro en acid te draaien, zet de versnelling ditmaal een tandje lager. Een in ambient gehulde IDM-set en platen van veelal één à twee decennia oud, zorgen ervoor dat De Helling in een heuse afterparty-sfeer terechtkomt. Maar zover is het nog niet, Plaid heeft inmiddels de apparatuur gereed. Twee gesynchroniseerde notebooks verzorgen het geluid, terwijl een derde het geheel voorziet van visuals. Deze wordt echter niet door Handley of Turner aangestuurd, maar door Bob Jaroc. Bob is verantwoordelijk voor de visuals op de dvd, tourt hierdoor al een tijd mee met Plaid en verzorgt ook een groot deel van hun videoclips. In veel andere landen worden de optredens van Plaid opmerkelijk genoeg vanuit een andere invalshoek neergezet: met een dolby-surround installatie om de ervaring te verhogen. Wij doen het met de standaard geluidsinstallatie van De Helling. En waar Bob elders prominent op het podium stond met Plaid als 'side-act', is hij hier in een hoekje geplaatst met Plaid centraal. Het begin van de liveset wordt geteisterd door geluidsproblemen. De rechter rij speakers is zo goed als uitgevallen, iets wat helaas ook al eerder op de avond gebeurde. Gelukkig wordt het mankement snel verholpen terwijl Plaid ongehinderd doorspeelt. Contact met het publiek en zelfs onderling is zo goed als afwezig en toch brengen ze hun muziek prachtig aan de man. Opvallend is dat veel van het nieuwe werk een stuk dansbaarder is, waar vroeger het publiek vooral bestond uit hoofdknikkers en shoegazers wordt er nu meer gedanst. Scherpe snares gecombineerd met subtiele stabs en ambient elementen blijven zorgen voor de karakteristieke Plaid-sound. Slim geprogrammeerde ritmes en tempowijzigingen bedekken ondanks de steriele klank het geheel onder een warm laken, ditmaal net iets dikker en harder dan we gewend zijn. Een stapje terug naar hun Black Dog-periode wellicht (waarna ze oud-collega Ken Downie achterlieten om met zijn tweeën verder te gaan als Plaid). Jammer dat ze live nog steeds nummer na nummer brengen in plaats van als één geheel. De visuals van Bob zijn oogstrelend: psychedelische vormen gesynchroniseerd met de complexe ritmes worden afgewisseld met gewetensvragen en politieke boodschappen. Het is jammer dat hij zo onopvallend wordt betrokken bij het optreden. Door de aandacht puur op Plaid te leggen, blijft de potentiële meerwaarde van de visuals en dolby surround achterwege. Na Plaid is het tijd voor de laatste liveact. Duplex is bekend van releases op Nederlandse labels DUB, Ground Zero (inmiddels Keynote), Klakson en vooral Clone. Solide vierkwartsritmes worden afgewisseld door breakbeats en vice versa, ditmaal wel geserveerd als één geheel. Ze verwaarlozen de eerder opgebouwde sfeer om eigenwijs hun ding te doen. Niks mis mee, de fundering wordt geplaatst en hierop komt een boeiende constructie van dub, Detroit-techno en electro. Helaas voor Duplex is een groot deel van het publiek na Plaid al naar huis vertrokken. Jammer, want zo missen ze toch een interessante en technische set. Voor de blijvers geeft Clone-labelbaas Serge Verschuur nog een dj-set weg om deze prachtig geprogrammeerde avond af te sluiten. Plaid & Bob Jaroc (live), Funckarma (live), Duplex (live), Freek Fabricius (dj) Gezien: Tivoli de Helling, vrijdag 9 juni 2006.