Oxide 9 greep naast de Grolsch Grote Prijs, maar is daar opmerkelijk genoeg niet eens zo rouwig om. Eelco Topper die in de band voor de toetsen en samples zorgt, denkt dat rust nu het belangrijkste is dat Oxide 9 nodig heeft. Zodat de band muzikaal kan groeien, wellicht een andere weg in kan slaan en een cd op kan nemen. Hoe verliep de finale? "Goed, het was erg cool. Paradiso was goed gevuld en het is geweldig om daar te mogen spelen. Het was ook behoorlijk spannend en we hadden last van zenuwen. Dat Silence is Sexy gewonnen heeft vinden we prima." (Zie ook de link rechts in het scherm naar het dagboek dat Eelco tijdens de finaledag heeft bijhouden, red.) In een recensie stond dat er door het ontbreken van de bassist, gaten in de sound vielen. Klopt dat? "We stonden natuurlijk maar met drie mensen op het podium en omdat Danny (de bassist die door hartproblemen ontbrak) niet meespeelde werd onze act iets meer danceachtig. Maar dat het geluid van de bas gemist werd, kan ik me niet voorstellen: hij stond keihard. Visueel gezien is er natuurlijk wel een gat. Gelukkig is de operatie bij Danny geslaagd en staan we er vanaf de start van het nieuwe jaar weer met z'n vieren voor." De jury stelde: 'Alle vier zijn winnaars, maar Silence is Sexy is de meest complete en volwassen band'. Zijn jullie niet volwassen genoeg? "Als je ons vergelijkt met Silence is Sexy zijn we inderdaad minder volwassen. We zijn pas kort bezig met Oxide 9, alle gebeurtenissen volgden elkaar zo snel op. Tijd voor een rijpingsproces hebben we nooit gehad. Het rare is dat wij niet heel graag wilden winnen. Liever werken we in alle rust aan onze nieuwe EP." Volgens Eelco vond de jury de band 'verrassend en vernieuwend': "Zoals wij is er geen band in ons genre. Dat is leuk om te horen." Wat verwacht je dat je overhoudt aan dit evenement? "Na de halve finale hebben we 500 euro ter beschikking gekregen om te besteden aan merchandising. Met dat geld hebben we shirts en petjes laten maken en die in Paradiso verkocht. Ook was ik bij de soundclash de beste muzikant. Daarvoor kreeg ik 1000 euro en daarmee zullen we nieuwe apparatuur kopen. Dat zijn allemaal best fijne aspecten aan de GGP. Daar komt natuurlijk nog de naamsbekendheid en het feit dat je in Paradiso gespeeld hebt bij." Terugkijkend, wat vond je van de soundclash? "Tof om te doen, er kwamen alleen niet veel mensen op af. Voor de organisatie was het ook nog een beetje zoeken naar hoe het concept het beste werkt. Het liep allemaal maar half. De applausmeter, waarmee de winnaar werd gekozen, liep bij alle bands naar het zelfde aantal decibel. Dus moest het publiek nog maar eens schreeuwen 'kijken wat er dan uitkomt', en toen nog maar eens." Zijn de twintig minuten die je krijgt in de finale eigenlijk wel genoeg? "Het zou fijn zijn als het optreden wat langer mocht duren. Al die voorrondes waren ook twintig minuten. Je kunt dan moeilijk een langere spanningsboog opbouwen. Normaal gesproken doen we bij optredens dingen met het publiek, om ze lekker mee te krijgen. Tijdens zo'n kort optreden voelt dat als tijdsverspilling. Dus speelden we maar gewoon de vier beste nummers." Nieuwe muziek, nieuw album De komende tijd zal wat Eelco betreft in het teken staan van het zoeken naar verbreding van hun muziek en het opnemen van een nieuwe cd. Het probleem is dat de veranderingen wel gewaardeerd moeten worden door het publiek waar de band zich op richt. "Eigenlijk moeten we ons niet zo veel aantrekken van de verwachtingen die mensen van ons hebben." Net voor het festivalseizoen willen ze er weer staan, met de nieuwe plaat en een frisse look. Je hoort in jullie muziek veel verschillende muziekstijlen samensmelten, zelfs Rage Against the Machine en Lamb komen langs. "Klopt, dat horen we van meer mensen, het zal met de agressie te maken hebben die in de muziek zit. We maken dance, maar het rockt wel. Er zit veel energie in onze songs." Kom je wel eens typeringen van je band tegen waarmee je niet blij bent? "Roel Jansen van LiveXS noemde onze muziek 'colahouse'. Dat bedoelde hij natuurlijk negatief. Ik moest er wel om lachen, had de man toch weer een nieuw woord verzonnen." Wat wil je bereiken met je muziek? "We zijn heel erg gericht op de 'groove'. Minder melodie, meer dansbaarheid. We zijn in vergelijking met pop/rockbandjes niet echt liedjesschrijvers. Als we op een drum 'n' bass-feest spelen wil het publiek gewoon dansen." "Het zorgt wel voor een dilemma. Je loopt steeds tegen het probleem aan dat het ene publiek zus wil en het andere zo. En we spelen voor de beide publieksgroepen, de liedjesluisteraar en de dansers, net niet wat ze willen." Moet je dan niet een keuze gaan maken? "We gaan meer naar de liedjes toe. Deze maand (januari) gaan we met z'n vieren zitten en ik verwacht dat we meer voor liedjes met drum 'n' bass-invloeden zullen kiezen dan voor een doorlopend danceconcept. Dat is ook niet zo interessant om op cd te zetten." Werkt het bij jullie zo dat de agenda's getrokken worden en dat jullie overeenkomen om van 3 tot 18 januari liedjes te schrijven. Moet zoiets niet op een natuurlijke manier verlopen? "Het werkt inderdaad niet om het geforceerd te doen. Maar we hebben allemaal al wel ideeën en je kunt een maand lang intensief bij elkaar gaan zitten en dan komen daar zeker dingen uit. Ik geloof in die manier van werken, het lukt gewoon als je er goed voor gaat zitten. We zijn allemaal goede muzikanten." Hoe krijgen jullie songs vorm? "Het begint meestal met een beat, daar komt dan een baslijn op. Dat gaat dan via internet naar Leonie toe en die schrijft daar dan overheen." "We zouden veel liever twee keer per week bij elkaar zitten. Maar de helft van ons woont in Breda, de andere helft hier in Utrecht. Dus we doen veel via internet en dat kan best." Maar als je steeds vanuit een beat begint verder te werken, kom je dan niet in het zelfde stramien terecht. Over beats zullen eerder raps heen komen dan zanglijnen. "Leonie is een goede zangeres maar legt tot nu toe de nadruk op de raps. We focussen ons nu op de komende opnames en ze zal daarop meer gaan zingen. Daarom gaan we nu ook bij elkaar zitten. Daarin moeten we ons ontwikkelen, het samen schrijven van nummers, dat is het belangrijkste dat ons te doen staat." Is er iets wat je over wil brengen met je muziek, protestzangers protesteren, blueszangers zingen over hun 'blues'. Wat wil jij? "Ik houd gewoon van goede beats. Daar spreekt ook een gevoel uit, de hele hiphopscène draait daarom. Je publiek daarin meeslepen is geweldig. Ik toon daar dus niet mee aan hoe droevig ik ben. Dat doe ik wel in andere projecten. Zoiets zou bijvoorbeeld kunnen in de soundtrack voor een documentaire die ik aan het maken ben." Als je die uitlaatklep niet zou hebben zou je die emoties dan naar Oxide 9 brengen? "Ik denk het wel. Maar daar moet je breekbaar voor durven zijn. En daar ben ik nog niet aan toe. Als je net begint met een band als de onze wil je stoer zijn, een grote bek hebben. Wij willen nu eenmaal dat 'bounce'-gevoel overbrengen. Dat staat los van andere emoties. Voordat je gevoelens en emoties kan overbrengen in je muziek moet je verder zijn dan wij nu. We zijn ook pas zo kort bezig." Wil je daar wel naar toe? "Dat is lastig. Mensen verwachten nu eenmaal dat ze op onze muziek kunnen dansen. Kijk op een cd kun je er rustige nummers tussendoor zetten, bij een optreden gaat dat gewoon niet. Dus het is een blijft een dilemma. Eigenlijk moeten we ons niets aantrekken van verwachtingen van mensen en doen wat we willen doen. Maar ze willen je gewoon in een hokje hebben zodat ze je kunnen benoemen. Iemand als Spinvis doet helemaal wat hij zelf wil, maar hij is oud, dan kan dat. Vroeger zal hij deze muziek niet gemaakt hebben neem ik aan." Radiohead is het gelukt om van grunge naar dance te gaan. "Dat lukte omdat ze in alle soorten muziek die ze maakten hun emoties konden leggen, ze natuurlijk erg volwassen zijn als band en omdat ze op een gegeven moment zeiden: 'dit is gewoon wat wij willen maken'. Zoiets willen wij ook afdwingen, maar het vergt nogal veel om op dat punt te komen. Als het eerste product dat je als band maakt echt al duidelijk 'iets' is dan ben je heel volwassen als band. Ik geloof daar eigenlijk niet. Ik denk dat Bram de Wijs (Impossible Situations) iemand is die gewoon echt doet wat hij wil. Hij is eigenlijk geen zanger, zet een stereotoren op het podium en speelt zijn songs. Dat is heel eigen, dat vind ik tof. Zoiets moet je nastreven."