EKKO barst welhaast uit zijn voegen bij aanvang van het optreden van Caesar. De Mokumse formatie bestaat tien jaar en in dat decennium heeft ze een flinke schare adepten achter zich weten te verzamelen. Onlangs bracht de band haar vijfde cd uit, een verzamelaar met de beste albumtracks, demo's, b-kantjes en live-opnames, getiteld 'Before My Band Explodes', een aardige verwijzing naar een van haar beste nummers. De vraag bij aanvang van de avond ligt voor de hand: is dit schijfje de zwanenzang van een niet bijster productieve, maar wel zeer talentvolle en inventieve formatie en is hun einde nakend, of volgt er een wederopstanding die zijn weerga niet kent? Het optreden in EKKO geeft voldoende stof tot speculaties, een eenduidig antwoord krijgen we niet. Het drietal zet vanavond in met een stel relatief onbekende up-temponummers, geheel in de stijl van Caesar. Melodieuze en springerige, soms bijna kinderlijke pop, gekenmerkt door de onvaste en licht gruizige stem van een olijk gestropdaste Roald van Oosten en een prominente rol voor de melodieuze baspartijen van Sem Bakker. Catchy gitaarpop, geworteld in de sixties, maar voorzien van scherpe jaren negentig-randjes. Het drietal draait vanaf het begin als een geoliede machine, de eerste nummers worden strak en adequaat uitgevoerd. Toch begint er al snel iets te knagen. De zaal reageert wat lauwtjes op de enigszins vlakke en routineuze ouverture. Echte bezieling spat er niet van af en keizerlijk is het optreden aanvankelijk in de verste verte niet. Wellicht speelt het Caesar nog parten dat het net een sabbatical van een jaar achter de rug heeft, een jaar waarin frontman Van Oosten zich voornamelijk heeft gericht op het schrijven van filmmuziek en op zijn nevenproject 'Ghost Trucker', een formatie met ook leden van Alamo Race Track en Kopna Kopna. Wanneer de eerste tonen klinken van klassieker 'Before my head explodes', met Van Oosten achter de elektrische piano gaat de zaal er eens goed voor staan. Maar ook dit prachtnummer klinkt vanavond nogal tam. De schoonheid van de rustige nummers van Caesar zit hem in de breekbaarheid en dromerigheid, vanavond komen die aspecten helaas onvoldoende tot wasdom. Verder valt er niet gek veel aan te merken op de uitvoering van sterke snellere songs als 'Visions from Mars', 'Twist' en 'Situations Complications', maar van een band die als voorprogramma van Stephen Malkmus figureerde, verwacht je toch net iets meer vuur en sprankeling. Pas tijdens 'Dark Matter' en met name 'Mistaken', zo tegen het eind van de show, vertoont de band iets van hun vroegere explosiviteit en bezieling. 'Mistaken' krijgt een lekker vlammende uitvoering met fraai samenspel tussen bassist Sem Bakker en gitarist Roald van Oosten. Het tot dan toe vrij rustige publiek in EKKO kan dit wel waarderen en reageert direct een stuk enthousiaster. En net als de band 'los' lijkt, is het laatste nummer daar. In de toegift mag drumster en achtergrondzangeres Marit de Loos in een lief liedje nog even, en zeker niet onverdienstelijk, haar zangkunsten vertonen. Nadat vanuit de zaal nog even het verzoek om 'Lifesupport' komt, is het voorbij. En zijn we van de stand van zaken rondom Caesar ook niet veel wijzer geworden. Caesar Gezien: EKKO, 2 februari 2006