Een blik op de albumlijst van 3VOOR12/Utrecht en GUN Magazine zegt eigenlijk al genoeg: 2006 was op Utrechts popgebied een bijzonder veelzijdig jaar. Een jaar bovendien waarin de verrassingen niet van de lucht waren. Wie had op voorhand kunnen voorspellen dat een van de fraaiste platen van het jaar gemaakt zou worden door iemand die voorheen werd omschreven als 'breakbeatbandiet', dat er welhaast meer bands het loodje legden dan dat er werden opgericht, dat een Utrechtse dj vanuit het niets een nummer 1-hit in Engeland zou scoren, dat de meest legendarische rockband plots een korte comeback zou maken, en dat een stel country-veteranen na vijftien jaar ineens een uitzinnige Lowlands-tent zouden platspelen? Het zullen er maar weinig geweest zijn. 2006 was dan ook een bizar en vervreemdend jaar; een jaar, om de plaat van het jaar nog maar eens aan te halen, 'Where the Wild Things Are'. 2006 was daarnaast een jaar van drama. Een jaar waarin het afschuwelijke trapongeluk aan de Oudegracht aan een van de bezoekers het leven kostte. Waarin met Robert Long een van Utrechts grootste artiesten ooit heenging. En waarin festival na festival werd afgeblazen, op grond van logistieke en financiële tegenvallers. Zinin legde hierdoor zelfs het loodje, Supernatural, Psychedelic Circus en Nu Heroes gaan volgend jaar vooralsnog wel op herhaling. De festivals die wel doorgingen (Rockit, Summer Darkness, deBeschaving, Bevrijdingsfestival) beleefden daarentegen hun succesvolste editie ooit. En met het Counter Culture-festival ontstond vanuit links-activistische hoek zelfs een fraai alternatief. Maar 2006 was bovenal het jaar waarin de stijgende lijn, die de afgelopen jaren het plaatselijke popklimaat kenmerkte, werd doorgezet. Had de eerste Utrecht Speelt Uit-tour in 2004 nog voor ogen Utrecht als popstad op de kaart te zetten, intussen krijgt de Domstad landelijk erkenning om zijn muzikale aanbod. Zelfs in de Vera-krant prijkten begin september de woorden: "Geen idee waarom er zoveel goede bands uit het midden van het land komen. Het zal de kwaliteit van het leidingwater wel zijn." En dan hebben we het nog niet eens gehad over de verdergaande successtory van net-niet-meer-helemaal-Utrechters Racoon, die in 2006 onder meer tweemaal Vredenburg uitverkochten, een platina plaat scoorden en op het hoofdpodium van Pinkpop speelden. VAANDELDRAGERS Behaalden 'vaandeldragers' Gem en Solo in diezelfde fase van 2004dat 'Utrecht Speelt Uit' werd opgestart, hun eerste succesjes, twee jaar later zijn beide acts op zowel lokaal als nationaal gebied een heel stuk gegroeid. Gem bracht een uitstekend tweede album uit ('Escapades'), dat debuut 'Tell Me What's New' met gemak achter zich liet, speelde op Parkpop, verkocht in eigen stad De Helling uit en liet zich - vooral - heel veel zien in Duitsland. Het lukte de band alleen niet in eigen land net zo'n stap voorwaarts te zetten als vorig jaar met de Randstad-hit 'Good to Know You'. Solo daarentegen slaagde daar wel in. Het wat gladde (grappen over vissen worden hier liever achterwege gelaten) tweede album 'Solopeople' werd misschien niet bij alle critici even goed onthaald, maar leverde de band rond J. Perkin wel een hoop nieuwe fans op. Zo bleek de prachtige single 'Come Back To Me' perfect op maat gesneden voor zowel Radio 2 als Kink FM, alwaar het zelfs op nummer 1 in de eindejaarslijst belandde. Voor Solo was 2006 dan ook een uitstekend jaar, ook op live-gebied: de band speelde drie zaterdagen op rij in een uitverkocht EKKO, deed een goedbezochte clubtour met Charlie Dee, en speelde zelfs een headline-show in Tivoli tijdens de Culturele Popzondag van 29 oktober. UTRECHT HIPHOPSTAD De show werd tijdens deze Culturele Popzondag echter gestolen door dat eeuwige eigenzinnige 'buitenbeentje': C-Mon & Kyspksi. De stad doorcrossend op de stagewagen van 3VOOR12/Utrecht, wist de band, waar hij ook kwam, binnen een paar seconden het publiek mee te krijgen. Zoals dat eerder ook al het geval was met de onweerstaanbare popsingle 'Bumpy Road'. Met het knappe en pakkende nieuwe album 'Where The Wild Things Are' en een fenomenale live-show (de bezoekers van de uitverkochte Helling-show lopen nog met een stralend gelaat) in de pocket, is voor de band het uur van de waarheid aangebroken, op weg naar de zo felbegeerde 'werelddominatie'. Maar ook voor de andere hiphop-acts was 2006 een uitstekend jaar. Het genre bloeide dit jaar behoorlijk in de stad, met uitstekende releases van Illicit en Keynote Speakerz. Grote hiphop-beloftes zijn Tifèn, door de VPRO al uitgeroepen tot Hollandse Nieuwe, 207, de Stropstrikkers en Steen. En ook D.A.C sprak vanuit Amersfoort een duchtig woordje mee: in navolging van Grootmeester Jan, die vorig jaar al debuteerde, dropten Wudstik, Jiggy Djé en Diggy Dex dit jaar hun uitstekende solo-albums. INTERNATIONALE ALLURE Dat Utrecht ook internationaal steeds sterker meetelt, kwam ook tot uiting in 2006. Bong-Ra en Black Sun Empire hadden hun buitenlandse following allang. En ook Europese kraakpandtournees waren er al langer, door bands als Lushus en We vs.Death. Maar het niveau van de zalen zal zelden zo goed hebben gelegen als dit jaar. Taxi to the ocean hield aan Noorderslag een drie weken durende Britse tour met classic-rockers The Stranglers over. Circle J speelde een aantal gigs met The Levellers, onder meer in de grote Rockhal in Luxemburg. Gem schitterde in een vol Kesselhaus tijdens het Popkomm-festival in Berlijn. Illicit kreeg de kans een aantal shows te spelen met hiphop-legende Arrested Development, onder meer in grote zalen in Berlijn en Hamburg. En Utrechts Detroit-technotalent Quince bracht zijn eerste release uit op het label van Laurent Garnier. Maar de opmerkelijkste prestatie werd geleverd door de Utrechtse dj Fedde leGrande. De Benny Benassi van 2006 zag zijn vloervuller 'Put Your Hands Up For Detroit' de afgelopen maanden een gigantische vlucht nemen. Gevolg: een dikkke nummer 1-hit in Engeland. Wie riep daar internationale allure? VERRASSINGEN (1) Maar er waren ook dichter bij huis grote verrassingen te ontwaren. In Tivoli bijvoorbeeld, waar Spinvis tijdens het Excelsior-feest in juni een gouden plaat uitgereikt kreeg voor zijn eerste album. Waar Panic! At the Disco via MySpace voor een ver vooraf uitverkochte zaal zorgde. En waar om de haverklap grote vissen werden gevangen. Met de bloedhete energieke show van Deftones, en de uitzinnige Franz Ferdinand-tweedaagse in juni, als enerverende hoogtepunten. Geen Kaiser Chiefs die het ze nadeed. De lokale grote vis, Urban Dance Squad, was in 2006 niet in Tivoli te zien. Maar de band baarde wel opzien door in het voorjaar een korte reünietour aan te kondigen. Na een knallende opening in Antwerpen, volgden in augustus shows op Pukkelpop en Lowlands. Een onverdeeld succes werden de optredens echter niet; in tegenstelling tot het Lowlands-optreden van Blue Grass Boogiemen. De country-veteranen zetten een uitzinnige tent volledig op z'n kop, zoals zij dat eerder, in bescheidener vorm, ook al hadden gedaan in Club 3VOOR12/Utrecht. Het bezorgde de Boogiemen, behalve de show van hun leven, onder meer een optreden op Noorderslag 2007. Verrassend was ook de come-back-plaat van de Easy Aloha's, tien jaar na hun hoogtijdagen in de easy tune-rage. De aankondiging ervan, ten minste: veel animo bleek er niet voor debuutalbum 'Cashmere Cat'. Ook de release van 'Shake!', het knappe tweede Black Market Audio-album ging, vijf jaar na de lounge-hype, relatief ongemerkt voorbij. SPLITS Het album 'Evidence' van Ballerina Liberation Front, uitgekomen in november 2005, deed eveneens weinig potten breken. Verkochte exemplaren waren er nog minder, reden voor de band om de gitaren in 2006 aan de spreekwoordelijke wilgen te hangen. Ook een andere icoon binnen de Utrechtse gitaarpopgolf, The Yearlings, hield het dit jaar jammerlijk voor gezien. Maar er vielen meer slachtoffers; van langer meelopende bands als SallySkunk, Antiphone en Loot, via veteranen-in-nieuwe-jas The Preachers en ExCon naar jonge beloften als Oxide 9 en Glenister. Dat er ook binnen Utrechtse bands ondertussen wisselingen plaatsvonden, spreekt voor zich. Het opstappen van Gem-drummer Ilco Slikker na de laatste Duitse tour in november, baarde landelijk opzien. Ook het vertrek van gitarist Bart de Kroon bij We vs Death, vlak na de release van de prachtige debuut-cd 'We Too Are Concerned/ We Are Too Concerned' was een opmerkelijk nieuwtje. De Kroon was op dat moment al neergestreken bij singer/songwriter Pien Feith, die nog altijd geldt als een van de grootste Utrechtse beloftes en Mercy Giants, die met 'Running in Slomo' een van de mooiste en verrassendste Utrechtse albums van het jaar uitbracht. VERRASSINGEN (2) Andere verrassende albums van Utrechtse makelij kwamen het afgelopen jaar van Bong-Ra's bloedstollende Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, Lushus, dat het kraakcircuit dit jaar duidelijk ontgroeide, het immer zwierige In Julia's Mind-Scene, en Lilian Hak, die zich met haar knappe, onderhuids kruipende electropop ontpopte als de Nederlandse Roisin Murphy. Prima albums waren er eveneens van The Gasoline Brothers, Geigercounting (op z'n minst de man met de origineelste cd-presentatie), SneakerFreak en Marike Jager, die haar belofte inloste met debuut 'The Beauty Around'. Storybox deed zelfs meer dan dat, en verraste menigeen, zelfs in radio 2-kringen, met de fraaie debuut-cd 'A Fool's Attempt'. This Leo Sunrise en The Walt imponeerden zonder album. Deden zij dat tot dusverre vooral in indiekringen, Utracks Award-winnaar Findel, Starsound-trots Hasselhoff en singer/songwriter Signe Tollefsen maakten ook daarbuiten al voorzichtig naam. Die laatste als winnares van de publieksprijs tijdens de Grote Prijs-finale. Maar de grootste verrassing vond misschien nog wel plaats in Studio Moskou, bij dB's. Alwaar de dames van CocoRosie vlak na Pasen anderhalve week neerstreken, voor een wel heel bijzonder opnameproces. En dat allemaal omdat ze, naar eigen zeggen, een visioen hadden van 'grachten vol met chocomel'. Utrecht inderdaad, de plek 'where the wild things are'. Hopelijk ook in 2007. De redactie van 3VOOR12/Utrecht wenst jullie dan ook een knallend en gelukkig nieuwjaar toe.