Dat zich ook onder de vleermuizenpopulatie vroeg op de middag genoeg enthousiastelingen bevinden, bewijzen de tientallen goths die zich aan de Bemuurde Weerd verzameld hebben. Dat de deur pas om drie uur eindelijk opengaat, deert ze niet. Het is droog, af en toe schijnt zelfs de zon. Een prima begin voor een middag donkere muziek in de grote zaal van EKKO. Met Courtesan en Volksweerbaarheid heeft Summer Darkness twee van de meest interessante en van elkaar verschillende Nederlandse neofolk acts te pakken. Volksweerbaarheid draait al een aantal jaar mee, terwijl Courtesan pas vorig jaar werd opgericht. Beide bands treffen een flink groot, enthousiast publiek in de zaal. Courtesan trapt af met zijn melodieuze, duistere folk. Het uiterlijk van de dames spreekt minstens zo erg tot de verbeelding als de muziek van de band. De vier barok uitgedoste vrouwen hebben flink uitgepakt: hun haarstukken met grote bloemen, voiles, korsetten en enorme rokken zouden niet misstaan op een filmset. Aan de muziek ontbreekt af en toe echter nog wel het één en ander. De nummers bestaan grotendeels uit trage ritmes, een melodieuze elektronische laag en een combinatie van gesproken woord en hoge zang. De slepende nummers schreeuwen af en toe om een climax, of in ieder geval iets verrassends. Op zijn best is Courtesan, wanneer gebruik wordt gemaakt van gitaar en piano en de groep blijk geeft van een prima gevoel voor compositie en melodie. De encore van het optreden is het aantreden van de zanger van Volksweerbaarheid. Samen met de vrouwen van Courtesan zingt hij een lofzang op oorlog en strijd en neemt zelfs de drumstokken ter hand voor een staaltje roffelen waar menige drummer jaloers op kan zijn. Zijn inbreng maakt het laatste nummer het sterkste van Courtesan's set. Volksweerbaarheid is een stuk grimmiger dan de vrouwengroep, maar deze uitgesprokenheid slaat goed aan bij het publiek in EKKO. De zaal is vol en de bezoekers knikken vol overtuiging mee op de straffe ritmes die uit de boxen knallen. Volksweerbaarheids' mix van militaristische drums, een akoestisch gitaargeluid, viool en Nederlandse teksten brengt een nostalgisch gevoel naar boven. Liedjes over schuinsmarcheerders, brandende liefde en het verleden geven naast het sterke muzikale gedeelte genoeg stof tot nadenken. Een cover van Boudewijn de Groot's 'De Dagen zijn Geteld' sluit perfect aan op het repertoire van de band zelf. De Italiaanse groep Corde Oblique moet het met een stuk minder publiek doen. Niet geheel onterecht: de neo-klassieke folk moet je ding zijn. Een grote rol is weggelegd voor de viool, die een ietwat schel geluid voortbrengt. De violist is erg gedreven, in tegenstelling tot de zangeres, die uitstraling ontbeert en weinig passie aan de dag legt. Voor wie van eindeloze vioolsolo's en tokkelende gitaren houdt, is Corde Oblique een aanrader. Veel mensen zoeken echter even de buitenlucht op. Een interessante afwisseling in het programma vormt een voordracht van Ingmar Heytze en Marcel van Driel. De Utrechtse dichter Heytze en kinderboekenschrijver Van Driel zijn samen bezig aan een vampiertrilogie: 'Tanden' genaamd. Op Summer Darkness presenteren ze de 'trailer' van het eerste boek, dat volgend najaar moet verschijnen. Ingmar Heytze staat bekend als een begenadigd verteller en weet goed te boeien. Marcel van Driel stelt ook niet teleur - in tegenstelling tot hun kleine publiek. Een aantal pubers zit met hun rug naar de vertellende schrijvers op de rand van het podium, niet eens het fatsoen hebbende zich om te draaien of in ieder geval hun mond te houden. Diegenen die wel luisteren, krijgen een smakelijk voorproefje voorgeschoteld. Zij worden meegevoerd naar een lugubere toekomst, waarin vampiers de dienst uitmaken. Het dagprogramma in EKKO wordt afgesloten met :Of the Wand & the Moon:. Voor deze Denen zijn veel mensen weer teruggekeerd naar de zaal. De band is dan ook een bekende naam in het darkfolk-circuit en mag rekenen op een groep trouwe fans. De band combineert zachte elektronica met akoestische gitaar en fluisterende zang die nooit helemaal voluit gaat. Het ontbreken van één gitarist doet iets af aan de volheid van de muziek, maar zorgt tegelijkertijd voor een intiemer geluid. De rijke klanken van de donkere wegdroomliedjes vormen een stemmige afsluiting van deze folkmiddag. Summer Darkness 2006, dag 3 met Courtesan, Volksweerbaarheid, Corde Oblique, Ingmar Heytze & Marcel van Driel en :Of the Wand & the Moon: Gezien: EKKO, zaterdag 12 augustus 2006