Dansavonden IMPAKT van wisselende kwaliteit

Minimal-avond ‘Stripped’ stelt teleur; dubstep-feest ‘Meditating on bassweight’ knalt meedogenloos

Tekst: Jimmy van Ameijde / Fotografie: Pim Rupert, ,

IMPAKT bood afgelopen weekend naast AV-BBQ's en gezellige Audio Picnics ook nog een spannend nachtprogramma in Tivoli De Helling. De vrijdag stond in het teken van sonische minimal, de zaterdag werd gevuld met frisse dubstep en halsbrekende breakcore. 3VOOR12/Utrecht kampeerde voor de deur en brengt verslag uit.

Minimal-avond ‘Stripped’ stelt teleur; dubstep-feest ‘Meditating on bassweight’ knalt meedogenloos

VRIJDAG- Stripped In samenwerking met InterZone brengt IMPAKT naar eigen zeggen een 'overzicht van de nieuwste trends in de minimal techno'. Onder de noemer Stripped staan drie buitenlandse liveacts op het programma met na afloop twee Nederlandse dj's (van wie een dient ter vervanging van een geannuleerd Fins dj-duo). Roger Semsroth mag de avond in De Helling openen. De bebrilde Duitser, bejubeld door Richie Hawtin, staat bekend om zijn nieuwe kijk op de oude minimal. Ooit veel vernieuwender onder zijn Skanfrom-alias, is hij pas onder de naam Sleeparchive groot geworden binnen de minimal scene. Niks mis mee, want hij weet onder deze naam de verwachting meer dan in te lossen. Helaas voor hem is hij compleet verkeerd geplaatst op de avond - waarom niet openen met één van volgende dj's? - en hij krijgt hierdoor niet de feedback die hij verdient. Het publiek bestaat grotendeels uit IMPAKT-gangers, die waarschijnlijk net bekomen van een AV-BBQ of een Audio Picnic, hardnekkig niet willen dansen. Bloemmotief dragende vrouwen en verveelde kalende mannen vinden de stuwende bassen niet indrukwekkend en laten Sleeparchive's strak geprogrammeerde en bijna hypnotiserende techno zonder problemen aan zich voorbij gaan, ongeduldig wachtend om te kunnen shoegazen bij hoofdact Pan Sonic. De twee Finnen van Pan Sonic pretenderen meer uit geluid te kunnen halen, althans, meer dan dat anderen dat doen. In het duister gehuld à la Autechre met op de achtergrond enkel een strak getimede waveform geprojecteerd, ziet het optreden er in ieder geval al veelbelovend uit. Waar Sleeparchive zojuist nog een paar mensen dansende heeft gekregen, dut de zaal nu echter volledig in. De waveform drilt spastisch als een pudding verder, waarbij de snares je simultaan bij de strot grijpen. Is dit nu de sonische belofte waarop iedereen hoopt? Nee. Misschien als De Helling met een betere installatie op de proppen was gekomen, maar nu wordt bij lange na niet het onderste uit de kan gehaald. Anders Ilar pakt het anders aan; niks geen pretentieuze ongein, maar direct een vriendelijk shuffle ritme ondersteund door subtiele acid lijntjes. Technisch gezien is de set alles behalve interessant. Behalve het opsteken van een sigaret verricht de Duitser zo goed als geen werk achter de notebook. Laptop artiesten zijn al niet de meest interessante acts om naar te kijken, maar dit slaat alles. Ondanks het gebrek aan performance wordt er toch een stuwende set neergezet die duidelijk is gericht op dansbaarheid. Ilar wordt afgelost door de Nederlandse DJ T (InterZone-oprichter Thomas), die de zaal inspiratieloze en slecht gemixte techno brengt, waardoor de avond een teleurstellend slot krijgt toegeworpen. ZATERDAG - Meditating on bassweight Waar de vrijdag faalt wat betreft interessante performances maakt de zaterdag het echter meer dan goed. Onder de noemer 'Meditating on bassweight' wordt een flinke dosis dubstep, breakcore en drill 'n bass uit de kast getrokken. Vroeg op de avond voor een halfvolle zaal is er, tot veler verbazing, zelfs een gitaar met bijbehorende versterker te bespeuren op het podium. Aaron Spectre, de man achter Drumcorps, betreedt het podium en is absoluut niet bereid gas terug te nemen. Halfvolle zaal? Openingsact? Geen probleem. Spastischer dan Pan Sonic's waveform springt hij heen en weer tussen de verschillende controllers. Dreads vliegen alle kanten op, zowel die van Spectre als van de vele break-heads in het publiek. Veel gedanst wordt er nog niet, maar dat lijkt het podiumbeest weinig te deren. Tussen de nekbrekende ritmes door worden goed geplaatste en nóg snellere drum 'n bass-patronen gepropt. Gitaar erbij? Waarom niet? Geprogrammeerde riffs worden afgewisseld met live gitaarwerk; een dikke muur van geluid laat het publiek sprakeloos achter. Dubstep claimt op de flyer dé grote muzikale evolutie van dit moment te zijn. Kode9 neemt een flinke stap terug in het dodelijke tempo van Drumcorps en geeft de inmiddels volle zaal een kans om weer te ademen. Zoals The Streets eerder al two-step en garage onder handen nam, zo wordt nu met drum 'n bass omgegaan. BPM's worden een tand lager gezet en hier en daar wordt op intelligente wijze een snare of kick weggelaten. Toegegeven, de diepe bassen kietelen nog steeds de ziel, maar of dit nu de grote (r)evolutie is? Het valt te bezien. Digital Mystikz draait verder in hetzelfde straatje, ditmaal iets minder dub en wat meer ragga. Waar een dag eerder de dj-sets bedroevend waren, zo sterk zijn ze vandaag. Complexe ritmes worden foutloos met de grootste eenvoud ineen geweven, en zo nu en dan door MC Sgt. Pokes op lome wijze aan elkaar gepraat. Een toegift zit er niet in, maar het publiek roept er wanhopig om. De set wordt echter even snel vergeten wanneer de volgende artiest zijn gezicht toont. Doormouse, het infantiele broertje dat Jamie Lidell nooit zou willen hebben, weet het publiek direct al muisstil te krijgen met een originele accapella. Voor een moment althans: vuisten vliegen in de lucht wanneer deze transformeert in een brij van alle voorgaande stijlen, plus meer. Bierverslindend, longen uit het lijf schreeuwend, en hyperactief rondspringend trilt Doormouse de zaal in een kolkende massa. Zelf besluit hij meerdere malen ook het publiek in te springen, om iedereen even goed te observeren door zijn krankzinnige ogen. Vrouwonvriendelijke teksten worden ongegeneerd het publiek ingeworpen onder een gabberende laag drill 'n bass. Maakt niks uit, de nu nog overgebleven vrouwen zijn toch praktisch kerels. Na een laatste toegift houdt Doormouse het voor gezien. De Nederlandse dj Sah Selecter sluit de avond af en checkt nog even of de Amerikaan écht niet terugkomt. "Jullie zullen het met mij moeten doen," roept hij bescheiden naar het publiek. Bescheidenheid siert de mens, en Sah Selecter maakt snel duidelijk dat hij de muziek voor hem laat spreken. Een indrukwekkend einde vindt plaats op zijn Kid606 of Venetian Snares. Een sublieme afsluiter waarmee IMPAKT zich stijlvol revancheert voor de teleurstelling van de avond ervoor. IMPAKT Stripped: Sleeparchive, Pan Sonic, Anders Ilar IMPAKT Meditating on bassweight: Drumcorps, Kode9, Digital Mystikz, Doormouse, dj Sah Selecter Gezien: Tivoli De Helling, vrijdag 25 augustus en zaterdag 26 augustus 2006.