Kent iemand BgR nog? Vast niet. De opvolger van deze band, Try Drowning, is er in geslaagd haar naam binnen nog geen twee jaar te vestigen. Overal in de Utrechtse muziekscene - en daarbuiten - kom je ze tegen: Tivoli, Kaasschaafcollectief, metalavonden, onlangs weer Biton Open Air, en nu dus deze EP, als visitekaartje om verder op te stomen in de vaart der volkeren. De heren hebben hun PR zo goed op orde dat ze ons al herhaaldelijk vroegen waar die recensie nou bleef. Bij dezen. Aan ambitie ontbreekt het Try Drowning dus niet. Voor deze eerste volwaardige plaat (vorig jaar was er een demo) haalde men alle middelen uit de kast die een band van dit statuur ter beschikking staan. Producers die weten wat ze doen en heel veel tijd, een jaar maar liefst, hebben ervoor gezorgd dat 'A Different Kind of Winter' bijna klinkt alsof ze dat vette platencontract al hebben getekend. Maar goed, het opkomende label Stuck in a Day Records, dat momenteel zo opvalt door goede smaak, is zonder meer een mooi begin. Aan kwaliteit ontbreekt het op de EP al evenmin. Alle songs zijn goed opgebouwd, zéér strak gespeeld en redelijk catchy. De uren in de oefenruimte druipen af van het glasheldere spel van Try Drowning. En verdomd, het rustige nummer 'Hotel' nestelt zich zowaar in het hoofd van auteur dezes. En de muziek zelf? Die beweegt zich in het genre dat vaak 'emo' genoemd wordt, een term die ooit is bedacht voor een hedendaagse mix van hardcore punk en metal mét de mogelijkheid om je daarbij van je gevoelige kant te laten zien. Ook associaties als Tool, Faith no More en At the Drive-In dringen zich op. In dit repertoire zit echter ook de zwakke plek van de band. Het klinkt allemaal wel behoorlijk vertrouwd. Vooral de gitaarriffs denk je weleens eerder te hebben gehoord. Ook de zang, hoewel prima in orde, onderscheidt zich weinig. Zeker wanneer het weer in een koortje resulteert. Of als er tussen het echte zingen nog even stoer gebruld moet worden. Verder hadden de vage intermezzi niet gehoeven, experimentjes met geluid zoals op Ænima van Tool. Dat zal een gevolg zijn van het vele pielen in de studio. Wanneer de vijf echte nummers, plus de geslaagde remix van opener 'Winter', gewoon achter elkaar worden gezet, moet er bij liefhebbers van het genre een heel sterke indruk achtergelaten kunnen worden. Ongetwijfeld zal dat nu ook wel lukken, en krijgt Try Drowning de mogelijkheid om over een jaartje een volwaardig album uit te brengen waar we misschien echt van achterover zullen slaan.