Na tien jaar trouwe dienst gaf de legendarische Utrechtse cultformatie Bloedhoest afgelopen vrijdag definitief de geest na een nachtelijk afscheidsconcert in dB's. Maar wie waren eigenlijk de mannen achter deze opmerkelijke naam? De strijders die elkaar en de metal tien jaar trouw waren en zelf niet door leken te hebben dat ze goede dingen deden? Nieuwsgierig naar het mysterie achter de Nedermetalformatie uit Nijmegen en Utrecht, en gewapend met slechts een sterke eerste vraag toog 3VOOR12/Utrecht-reporter Danielle Liebeskind naar dB’s, alwaar ze de voltallige bezetting aantrof, vlak na hun allerlaatste repetitie van drie uur. - Stel er komen mensen op het festival, die jullie om de een of andere reden nog nooit hebben gezien. Het is jullie laatste optreden, wat hebben ze de afgelopen tien jaar gemist? Jasper: "NIKS! (lachend) Wij zijn laks, hebben niet veel opgetreden en we zijn ook eigenlijk te lui om iets te doen om op te vallen, dus veel bijzonders is er niet gebeurd." - Maar vinden jullie jezelf zo slecht dan? Dat jullie er daarom niet veel aan doen? Jasper: "Nee hoor, het is alleen dat we er allemaal niet zo’n zin in hebben om reclame te maken. En we weten ook niet precies wat we dan zouden kunnen doen, bovendien: wie zit er nou op ons te wachten?" (deze laatste woorden worden met de nodige ironie uitgesproken) Ernst (trots): "We hebben trouwens wel een website!" -Hebben jullie geen fans? Ernst: "Ja, één! In Zeeland. Dat is iemand, die ons een tijdje elke week opbelde om te vragen of we iets wilden opsturen, maar wisten niet wát we moesten sturen, want we hadden niks." Jasper: "We hebben nu wel T-shirts laten maken trouwens, én er komt een CD met 6 nummers." (hij schuift een hip vormgegeven, doch bescheiden kartonnen hoesje over tafel) - Hebben jullie dan wel aan die ene fan laten weten, dat jullie vrijdag julie afscheidsconcert geven? "Uhm, nee, eigenlijk niet. Dat is dus meteen het voorbeeld van onze laksheid: daar denken we dus niet aan." - Wel eens aan gedacht om daar iemand voor te vragen? Ernst: "Een manager? Ja, wel aan gedacht, maar toen iemand ons dat aanbood en wij diegene alleen maar hoefden te bellen, hebben we zelfs dát niet gedaan." (en ze lachen er weer hard om) - Bloedhoest lijkt dus op een hobbyproject. Waarom dan tóch stoppen? Als je een leuke hobby hebt en het gaat al tien jaar lekker voort, dan kun je er toch ook gewoon mee doorgaan? Sander: "Nee, we hebben geen tijd meer om te oefenen, het is moeilijk om onze agenda’s op elkaar af te stemmen. We hebben allemaal ook nog andere bandjes, moet je weten." - Oh ja, je speelt in twee bands? Sander: "Sommigen van ons wel in meer. George bijvoorbeeld speelt in vier bands." Er wordt weer lacherig gereageerd. Het blijkt dat George (Oosthoek) in het succesvolle Orphanage zingt en in Kutschurft. Zelf lacht hij verlegen en blijft hij de bescheidenheid zelve. George: "Ik speel wel in veel bands, maar het gaat me om de lol. Het is gewoon leuk om te doen, maar ik kan er bijvoorbeeld niet van leven. Maar daar doe ik het ook niet voor: ik werk gewoon overdag." -Als jullie het dan alleen voor de lol doen, voor de gelegenheid, wat betekent jullie muziek dan? Waar gaan de teksten bijvoorbeeld over? George: "Dat kun je beter aan Hans vragen, hij schrijft de teksten." Hans: "Dat wij deze muziek maken op deze manier, wil niet zeggen dat we er geen aandacht aan besteden. Onze nummers zitten over het algemeen goed in elkaar. Het zijn goede nummers." (weer gelach, warana Hans begint uit te leggen): "Nee, ik bedoel meer, dat je het niet mooi hoeft te vinden, maar dat je er wel aan zou kunnen horen dat het goed is. De teksten gaan over alledaagse dingen: kleine dingen, bijvoorbeeld ergernissen in je relatie, of als je op straat loopt." -Nu is de metal een heel speciale scene, met trouwe fans, die vaak alles, zelfs de meest onverstaanbare teksten kunnen meezingen. Hebben jullie daar iets mee? "Het is wel grappig, maar daar letten we niet echt op. We worden altijd gevraagd voor een optreden. We hebben nog nooit zelf iets hoeven regelen, we gaan voor de lol en om feest de vieren, de rest doet er niet zo veel toe. Als we heel laat spelen en we zijn er al een tijd, dan staan we zelfs beschonken op het podium. We hebben bizarre dingen meegemaakt en heftig gefeest. Ook de Pit-avonden, die hier in dB’s gehouden werden, en waarvoor we vaak gevraagd werden, zijn legendarisch vanwege de hoge feestwaarde." Sander: "We hebben ook al die tijd alleen voor een paar kratten bier en een paar flessen drank gespeeld!" Jasper: "We hebben veel lol samen en laten ook dingen op ons afkomen. Het is eigenlijk wel jammer dat we zo laks zijn." -Jullie doen dingen die best ‘hip’ zijn, mag ik dat zeggen? "Hoezo: hip?" -Nou, metal met Nederlandstalige teksten, projectmatig werken, allemaal nog in andere bands spelen, een Nederlandse naam.. Hoe komen jullie eigenlijk aan die naam? Ge: "We wilden in onze eigen taal zingen en dus ook een Nederlandse naam. Ernst kwam met het idee om iets met de woorden Caughing Up Blood te doen, maar dat bekt niet lekker en zo is het Bloedhoest geworden." Ernst: "Ge is overigens de enige die op het podium wel eens bloedhoest had, alle anderen zijn steeds bloedhoestvrij gebleven." En ook daar wordt weer hard om gelachen. Het lijkt er misschien op alsof er geen zinnig woord uit deze mannen te krijgen is, maar niets is minder waar. Als ik over vroeger begin, hebben we een lang gesprek over metal toen en nu, overeenkomsten en verschillen. Ernst: "Ik denk dat de echte muziekliefhebber van nu niet veel verschilt van toen. Jonge metalgasten zoeken nog steeds een groep om bij te horen en de sfeer is nog altijd goed. Wel valt het op dat veel van de mensen die naar onze concerten komen, zelf ook muziek maken." Jasper: "Klopt. Het lijkt tegenwoordig gemakkelijker om een instrument te gaan bespelen en een band te beginnen en velen doen dat ook." Sander: "Maar om er dan ook iets mee te doen is wel effe wat anders." Hans moet ervandoor. Eerst wordt door 3VOOR12/Utrecht-fotograaf Tim van Veen echter nog een fisheye-lens foto gemaakt, zodat ze er allemaal opstaan. Na al die jaren de eerste persfoto van Bloedhoest. - Als jullie een beetje commerciëler ingesteld zouden zijn, dan zou je een eind kunnen komen met dit pakketje: een cd, een T-shirt en een persfoto. Bloedhoest: "En een artikel bij de VPRO!" - Zonde om nu te stoppen toch? Was dit eigenlijk een gezamenlijke keuze, of was er één van jullie die aangaf, niet verder te willen gaan? Bloedhoest: "Ja, Sander." Sander: "Ja, ik denk dat ik degene was die op een gegeven moment heeft gezegd: 'Kom, het is mooi geweest.' Gewoon omdat we nooit tijd hebben en toch ook graag verder willen met onze andere bands. En tien jaar is ook lang genoeg." -Wat vinden jullie van de metal die nu gemaakt wordt en zoals deze op bijvoorbeeld MTV gepresenteerd wordt? Wil je je daarmee identificeren? Lijkt het niet allemaal hetzelfde, ook als vroeger? George: "Dat zeggen meer mensen, maar ik denk dat als je bijvoorbeeld niet van hiphop houdt, het ook lijkt alsof alle hiphop op elkaar lijkt: er zijn zoveel substijlen. En zo is het met metal ook." Jasper: "Ik denk dat de echt goede bands niet op MTV komen en dat is ook niet erg. Er gebeurt nog altijd veel op metalgebied." Ernst: "Ja, de Pit-avonden waren altijd goed bezocht." - En wat is voor jullie vernieuwende muziek? Ernst: Nou, ik denk dat wij best origineel zijn. (iedereen lacht weer) Je zag bijvoorbeeld na ons wel meer bands met een Nederlandse of klankrijmende naam. Wij houden zelf erg van bands als System of a Down, Mastodon, Neurosis. Die doen echt hun eigen ding. Als je hun muziek voor het eerst hoort, dan hoor je dat het goed is: het klinkt bekend, maar toch is het anders. Dat vind ik goed." - Maken jullie zelf nog dezelfde muziek als tien jaar geleden? Zijn jullie trouw aan jullie genre? George: "Ik denk het wel. We zijn denk ik wel beter gaan spelen. Er is, als je daar bij onze muziek van kunt spreken, meer verdieping, de nummers zitten beter in elkaar, de solo’s zijn beter." Jasper: "En we spelen wel wat strakker dan vroeger. Maar als we veel gedronken hebben, wordt het natuurlijk chaotischer!" Ernst (tegen Jasper): "Ja, jij mag dan geen solo’s spelen, want dan rent iedereen weg!" (lacht) Ge: "Ik ben wel eens van het podium gegaan en aan de bar gaan zitten toen hij speelde, zo lang duurde het!" -Is de metalscene in Utrecht heel levend? Bloedhoest: "Nou kijk maar naar de programmering van ons afscheidsfestival. Ja dus." Hoe het afscheidsfestival van Bloedhoest, afgelopen vrijdag in dB's, verliep? Bekijk het in het fotoverslag, later vandaag op 3VOOR12/Utrecht. Om voor die tijd alvast enig houvast te hebben, volgt hier een overzichtje van de Bloedhoest-leden en hun nevenprojectjes. Ge: zang Hans: gitaar en teksten Ernst: drums, speelt ook in Grasmøajer (zang), Van Achteren (drums), Pisnozems (drums) en Immer Gerade Aus (drums) Sander: gitaar, speelt ook in Immer Gerade Aus (gitaar) en nog een nieuw project Jasper: bas, speelt ook in Grasmøajer (bass) en Kort Door De Bocht (gitaar) George: zang, speelt ook in Orphanage (zang), Pleurisy (zang), Kutschurft (drums) en Ish Gut (drums)