EX PMX laat horen dat experimenteren heel rock ‘n' roll kan zijn

Debuut op Beluga Recordings is origineel en hyperactief

Andre Kamphuis, ,

De in Nederland woonachtige Deen Peter Max heeft met Scrapheap Bi*Recycled een electro-plaat afgeleverd die je eerst laat schrikken, maar al gauw laat dansen. Dit alles met een instrumentarium van afgedankte apparaten.

Debuut op Beluga Recordings is origineel en hyperactief

Het opmerkelijke Utrechtse elektronica-label Beluga Recordings, opgericht door producerscollectief Electric Puha, begint haar eerste releases af te scheiden. Geheel in de geest van de autonomie-filosofie van het label is dit debuut van geluidsmagiër EX PMX (Experiments of Peter MaX). Deze in (of all places) Den Haag residerende Deen maakt uitsluitend muziek met elektronisch afval, zoals oude homecomputers en mengtafels. Die verbouwt hij dan weer tot iets nieuws, zoals een lichtgevoelige drumcomputer. Naar verluidt haalt de man op het podium strapatsen uit als zingen met zijn hoofd in een aquarium, maar dat hebben we nog niet kunnen controleren. Hoe dat klinkt, muziek uit zelfgebouwde elektronica? In Peter’s geval ongeveer als Aphex Twin na een workshop bij Iggy Pop en langdurige blootstelling aan foute funk. Echter, zoals altijd, doen vergelijkingen de ware artiest tekort. Ja, het is experimentele, rauwe elektronica, het is rock ’n' roll en het is funky, maar EX PMX klinkt nergens écht als iets dat je eerder hebt gehoord. Zo zijn de beats opgebouwd uit feedback, een werkwijze die wel door meer Beluga-muzikanten wordt gevolgd (Xorc). De vocalen zijn kunstmatig tot neurotische hoogten opgeschroefd. Gesamplede gitaren met distortion trekken de muziek richting rock. Waar dit soort experimenten vaak verzanden in eindeloze, onbeluisterbare exercities, slaagt EX PMX erin korte, swingende en vooral energieke nummertjes te brouwen. Om daarachter te komen moet je wel door de scherpe randjes heen luisteren; je jaagt met Scrapheap Bi*Recycled vast wel je grootouders de gordijnen in. De enige minpuntjes zijn dat er wel een paar minder boeiende tracks op staan en dat de opgefokte waanzin op den duur wat nietszeggend wordt. Het beste is om bij het beluisteren van de cd het verstand op nul te zetten en het allemaal gewoon over je heen te laten komen. Deze muziek moet het hebben van de ervaring die je ervan meekrijgt, niet van de diepe emoties of de boodschap. Je kunt alvast beginnen met het wat relaxtere 'I’ve been all around' op onze Platenspeler (zie de link rechts). Wij hopen dat Peter Max gauw zijn kunsten komt vertonen op een Utrechts podium.