Vanaf donderdag 17 november staat Theater Kikker drie avonden in het teken van LUISTEREN! Donker, improviserend, klassiek, avant-gardistisch, spannend en vooral heel verrassend komen heel verschillende muzikale vernieuwers aan bod. 3VOOR12/Utrecht stapt ook zo nu en dan buiten de geijkte paden en stelt de LUISTEREN!-artiesten graag aan u voor. Van harte aanbevolen bovendien! DONDERDAG – (K-RAA-K)3-luik Het Belgische (K-RAA-K)3 label, dat vorig jaar ook al een eigen avond verzorgde op het Impakt Festival, vaardigt maar liefst drie (hoe verrassend, gezien de labelnaam) acts af naar Theater Kikker. Greg Malcolm, Ignatz en Kiss the Anus of a Black Cat vormen dit speciale “gitaardrieluik vol donkere freefolk” zoals de aankondiging het noemt. GREG MALCOLM One man bands zijn soms best aardige novelty-acts, tegenwoordig trouwens nog zelden uitgerust met grote trom op de rug en harmonica voor de mond, om nog maar te zwijgen over de tamboerijn aan de enkel. Nuja, wacht even: Greg Malcolm is dat laatste instrument niet vergeten. Voor de rest speelt hij zijn muziek met drie geprepareerde gitaren. Twee op de grond, één ‘normaal’ tussen zijn beider handen. Malcolm bracht op het Belgische (K-RAA-K)3 label onlangs een nieuwe plaat uit en samen met een paar labelgenoen tourt hij nu door Europa. De Nieuwe-Zeelander Malcolm ontlokt aan zijn verbouwde snaarinstrumenten drones, percussieve elementen, maar ook traditionele folkmelodien. Malcolm klinkt meditatief, ruimtelijk en hypnotiserend tegelijk; het zouden de namen van zijn drie gitaren kunnen zijn. En stiekem heeft deze one man band dus ook nog een tamboerijn! KISS THE ANUS OF A BLACK CAT De Belgische muzikant Stef Heeren creeërt folkmuziek onder de vrij aparte naam: Kiss the Anus of a Black Cat. Hij schuwt de lengte niet, waardoor zijn nummers vaak als mantra’s klinken. Klanken die lang doorklinken, waarbij zijn akoestische gitaar de rode draad vormt. Heeren geeft aan erg geintresseerd te zijn in sjamanisme en religieuze muziek, van boeddhistische, over krishna- tot Amerikaans-Indiaanse muziek. Niet omwille van de inhoud, maar omwille van het repetitieve, mantra-achtige drone-karakter. Hij probeert een tijdloze, transcendente sfeer te scheppen, die je ook terugvindt in religieuze muziek, door harmonium, klankschalen, belletjes en repetitief gezang te gebruiken. OOR-verslaggever Jongeneelen schreef in juni 2005 ‘‘Dit fantastisch eigenzinnige product van deze Vlaamse anarchist met smaak en een mening is in ieder geval minstens even meeslepend en indrukwekkend." IGNATZ Ignatz is het alter ego van Brusselaar Bram Devens die opgegroeide op een dieet van lo-fi, oude blues en de ‘Smithsonian Anthology of Folk’. Improviseren en spontaniteit zijn basisgegevens binnen zijn muzikale universum. Hij steekt zijn folkachtige gitaarmuziek vol met effecten en elektronische geluiden en de spaarzwame teksten zijn opgebouwd uit gebroken Engels en quasi onverstaanbare mantra-achtige herhalingen. Open nummers die bol staan van delay en echo. Zo ontwricht Ignatz nog steeds zijn songs, maar op zodanige wijze dat het hem vrijheid geeft om te experimenteren en te improviseren. De effecten bepalen telkenmale zijn manier van gitaarspelen en het verloop van het lied. Freefolk? Op een bepaalde manier wel ja, maar verwacht vooral verrassende invalshoeken, onverwachte wendingen, veel improvisatie en geen alledaagse kost. (K-RAA-K)3 verzorgt in ieder geval een aftrap die op voorhand hoog aangeslagen mag worden. VRIJDAG - ZEITKRATZER Wie luistert er voor zijn plezier een dik uur lang naar over en door elkaar feedbackende gitaren? Lou Reed zelf in ieder geval niet, want als we de linernotes bij zijn ‘Metal Machine Music’ mogen geloven, ging de versterkerknop naar dik tien, de recorder aan en vluchtte Reed daarna de kamer uit om een tijdje later de schade te komen overzien. Het bizarre album wat het gevolg was, wordt tegenwoordig echter met graagte onder handen genomen door een ensemble uit Berlijn dat naar de naam Zeitkratzer luistert. Feedbacklawaai uitvoeren met klassiek instrumentarium, je moet er maar opkomen! Net zo lief echter tackelen deze Duitsers de extreme Japanse noisemaestro Merzbow of werken ze samen met Lee Ronaldo van Sonic Youth of avant-garde-producer Jim O’Rourke, die tegenwoordig deel uitmaakt van diezelfde band. Zeitkratzer mag dan gebruik maken van klassieke instrumenten, hun performances zijn zeker geen sessies voor highbrow academisch snobisme. “Oren horen, ogen ook”; zo stelt Zeitkratzer en dus valt een statische show uit te sluiten. Een muzikale jongleeract balancerend op de smalle scheidslijn tussen klassiek, avant-garde en rock; een belevenis op zichzelf. Vrijdagavond voert Zeitkratzer – pas voor de tweede keer in Nederland te zien – drie nieuwe werken uit van Marko Ciciliani Carsten Nicolai en Reinhold Friedl. Alsof Zeitkratzer live aan het werk zien nog niet genoeg is, spelen ze voor dit concert speciaal ook ‘Hymnkus (1986)’ van John Cage. Gaat dat zien! ZATERDAG – SONISCHE REIZEN EN GRUIZIGE ELEKTRONICA A HAWK AND A HACKSAW Neutral Milk Hotel bracht twee albums uit: een aardige en een geniale. Frontman Jeff Mangum zocht het kluizenaarschap op. Dat de andere bandleden niet stil hebben gezet bewijst Jeremy Barnes, drummer van het psych-pop gezelschap. Tegenwoordig richt hij zich op Oost-Europese volksmuziek, klezmer, mariachi, Amerikaanse folk en minimal music. Hij zingt, bespeelt accordeon en percussie. Hij wordt bovendien begeleidt door Heather Trost op viool, klokkenspel en melodica. Het nomadisch bestaan van Barnes heeft ervoor gezorgd dat hij al deze stijlen tot een perfect geheel heeft weten te smeden. Als luisteraar onder ga je een ware sonische reis. LODEN Utrechter Loden heeft zijn debuutalbum ‘Valeen Hope’ uitgebracht op het plaatselijke Eat This Records. Veertien maanden lang heeft Jolan Koks in Brussel en Amsterdam gewerkt aan deze eersteling. Hij brengt popmelodieën overgoten door een gruizig electronica: denk aan Fennesz en Manitoba. Dit live optreden wordt visueel versterkt door Ewo, die projecties zal verzorgen. Drie dagen lang zeer uiteenlopende muziek die slecht één ding van ons vraagt: te LUISTEREN! Niets meer, niets minder. Blik op oneindig en ondergaan, deze acts die je beeld, je vooroordelen, je vastgeroeste noties over muziek zouden kunnen gaan doen wankelen. LUISTEREN! dus. Geen hoogdravende exercities, geen inleidingen met referenties naar god weet welke vervlogen tijdperken. Nee, gewoon muzikanten die zonder aanzien des persoons en zonder oogkleppen richting geven aan de hedendaagse muziek. Op het scherpste van de snede, maar zeker niet zwaar op de maag liggend. Te zien: LUISTEREN! in Theater Kikker (K-RAA-K)3-luik Donderdag 17 november 2005, aanvang: 20.30 uur, entree: € 8,00 Zeitkratzer Vrijdag 18 november 2005, aanvang: 20.30 uur, entree € 12,00 A Hawk and A Hacksaw & Loden Zaterdag 19 november 2005, aanvang: 21.00 uur, entree € 8,00