Met het thema 'vrijheid delen is kunst' dragen de Nederlandse bevrijdingsfestivals dit jaar een duidelijke boodschap uit: Eenmaal verworven vrijheid is nooit vanzelfsprekend. Deze wijsheid wordt in Utrecht op bevrijdingsdag ondersteund door onder andere beeldende kunst, theater en natuurlijk muziek. Het programma dat aanstaande donderdag in het Griftpark te zien zal zijn, heeft een hoog Utrechts gehalte. Voor de eerste keer heeft het festival een extra podium, dat geheel wordt bezet door Utrechtse acts. Hoog tijd voor een gesprek met het hoofd PR van het festival: Antwan Cornelissen. "Al jaren dachten we: 'wat zou het leuk zijn als er als er op een Utrechts bevrijdingsfestival meer aandacht zou zijn voor lokale bands.'" Met 'we' doelt Cornelissen op de organisatie van het festival en de mensen van Zimihc, huis voor amateurkunst. De ruimte die het festival kreeg na verhuizing naar het Griftpark vorig jaar, gaf een goede aanleiding om deze plannen ten uitvoer te brengen. Dit resulteert in een Utrechtse line-up om je vingers bij af te likken. Onder anderen Glenister, Polarex en The Yearlings moeten de festivalbezoekers gaan vermaken. Cornelissen is erg tevreden over de Utrechtse bezetting. "Het zijn allemaal leuke, felle bands." Het aanbod van acts was groot. Tegen spelen op een evenement als een bevrijdingsfestival zeggen immers maar weinig bands 'nee'. Op basis waarvan is een keuze gemaakt uit het aanbod van bands die wilden spelen? "We wilden een divers programma, waarin alle bands een ding met elkaar gemeen hebben: het moest muziek zijn waarvan je vrolijk wordt en waarvan je het festivalgevoel krijgt.", aldus Cornelissen, "Diversiteit is erg belangrijk. Je moet in het oog houden dat je dit niet doet voor alleen de jongeren uit de gitaarscene. De programmering moet zo leuk mogelijk zijn voor alle inwoners van Utrecht." De liefhebber van Utrechtse muziek zal in ieder geval zeker aan zijn trekken komen. De afsluiters van het festival, C-Mon & Kypski en Nobody Beats The Drum, zijn namelijk wederom Utrechters. Antwan licht de keuze toe: "Dit is dansbare muziek die een breed publiek trekt. Ze gaan bovendien ook visueel bijzonder te werk, hetgeen zeker in de avonduren leuk is voor de bezoeker." Waar vorig jaar een Spaanse cross-over formatie de line-up van het hoofdpodium een multicultureel tintje gaf, is er dit jaar Azaadi (vrijheid). Deze groep is afkomstig uit verschillende Koerdische plaatsen in Noord-Irak en mixt traditionele met moderne Koerdische muziek. In de zogeheten circustent zal 's avonds door Tawiza, de Marokkaanse Stichting voor Cultuur en Samenwerking, een speciaal Marokkaans-Berbers programma worden verzorgd. De programmering lijkt zich nadrukkelijk op andere culturen te richten. Wil het festival hiermee een signaal afgeven? Cornelissen zwakt dit wat af. "Het is niet zozeer een signaal dat we willen afgeven, als wel een doelstelling die we hebben om ook andere culturen dan de Nederlandse tegemoet te komen. Wat Tawiza betreft: Er zijn in Utrecht veel Marokkaanse jongeren. Ook voor hen wilden we iets doen, juist ook omdat daar op een bevrijdingsfestival plaats voor moet zijn." Vorig jaar bezochten ruim 20.000 mensen het Griftpark, verspreid over de hele dag. De verwachting is dat het dit jaar niet veel anders zal zijn. Antwan Cornelissen heeft er in ieder geval zin in. Persoonlijk kijkt hij het meest uit naar Voicst, dat het festival om twee uur zal openen op het hoofdpodium. Behalve Voicst zullen gedurende de dag onder andere Ali B. en The Sheer op het grote podium te zien zijn. De muziek gaat door tot half elf. Ook aan de niet-muziekliefhebber wordt tegemoet gekomen: de dag zal worden afgesloten met het geknal van een flinke dosis vuurwerk.