De 24-jarige Maarten Besseling runt sinds een jaar studio The Green Motel in de Catharijnesteeg. Besseling leeft van de inkomsten van de studio, al is zijn doelstelling niet louter commercieel te noemen: “Ik vind het belangrijk dat bandjes de kans krijgen om op te nemen op een goede kwaliteit. Ik zal nooit nee zeggen als een band me vraagt en daarbij ben ik best goedkoop. Met als gevolg dat ik zeven dagen per week werk, soms tot diep in de nacht. En hoewel ik niet alles dat langskomt fantastisch vind, kan ik er toch altijd mijn hart en ziel in leggen.”
The Green Motel ademt een huiselijke sfeer. Besseling: “Muzikanten die hier binnenkomen zijn meestal een uurtje zenuwachtig, maar worden daarna helemaal relaxed. Ze merken ook, denk ik, dat ik het met heel veel plezier doe. Ik stop er vaak meer werk in dan is afgesproken. Je hoort dat bijvoorbeeld ook op de plaat van Dial Prisko. We hebben twee weken aan de mix gewerkt en het klinkt dan ook echt super, precies zoals ze het wilden hebben: clean, heel mooi.”
“Er zijn ook bandjes die afkomen op mijn lage tarief. Die vinden het leuk om een weekend op te nemen, maar dan moet het mixen even snel op zondagavond. Ik snap het wel, maar ik baal daar dan toch van. Want ik wil eigenlijk alleen maar echt mooie mixen afleveren, en daar is tijd voor nodig. Ik ben daarom van plan om na de vakantie de tarieven een beetje te verhogen. De prijs-kwaliteit verhouding is nu erg uit balans. Zo werd ik laatst gebeld door iemand die de tarieven op de site had gezien en dacht dat ik in de huiskamer zat op te nemen.”
The Green Motel is behalve studio ook de oefenruimte van de Utrechtse bands Vladimir en Dial Prisko. Besseling: “Een jaar geleden dacht ik dat het verhuren van de studio als oefenruimte noodzakelijk was om de kosten te kunnen dragen. Maar de studio-opdrachten bleven maar komen, dus nu is het eigenlijk meer een soort liefdadigheid. Ik vind het heel erg leuk, want het zijn goeie bandjes en we zijn echt vrienden geworden. Ik word vaak gebeld door bandjes die hier willen oefenen, maar mocht een van de bands er mee ophouden dan denk ik niet dat er een ander voor in de plaats zal komen.”
De wijk Lombok speelt een centrale rol in het ontstaan van The Green Motel: “Ik woon zelf in Lombok en ben in contact gekomen met Dial Prisko omdat de zanger wel eens een wijntje in de zaak van mijn vader, Slijterij Besseling, komt halen. Via hem leerde ik ook Jeroen Winkelman van het label Tinkatone kennen, die toen Dial Prisko en Mr. Love and the Stallions bij mij heeft laten opnemen.” De passie voor muziek is in Besselings middelbare-schooltijd ontstaan: “De gitarist van de Utrechtse band Refuse was mijn beste vriend op de middelbare school. Ik kan me nog goed herinneren dat we met zijn tweeën naar de eerste cd van de Deftones luisterden. We lagen op zijn kamer een jointje te draaien en ik zei tegen hem: ‘Cees, hoe zit dat nou joh, ik kan echt het verschil niet horen tussen een basgitaar en een gitaar.’ Toen heeft hij precies uitgelegd hoe die partijen in elkaar zaten. Daar moet ik nu nog vaak aan denken.”
Besseling wilde vanaf die periode graag onderdeel uitmaken van de muziekscene: “Bas, drum, zang, ik heb alles geprobeerd maar ik heb niet de discipline om daar heel erg goed in te worden. Ik ben er ook niet echt mee opgevoed. Mijn ouders zijn geweldige mensen, maar ze luisterden alleen naar dingen als Celine Dion. Als ik dan een cd van Jeff Buckley hoor denk ik: oh, man, daar had ik vanaf mijn derde mee bezig moeten zijn.” Toch wilde Besseling iets gaan doen in de muziek. Hij besloot zich dan ook te gaan richten op audiotechniek. Besseling: “Ik heb toen naar zalen en studio’s gebeld en gevraagd wat zij een goede opleiding vinden. Daar hoorde ik steeds de naam van het SAE, een internationale particuliere audio-school in Amsterdam. Een dure opleiding, maar uiteindelijk ben ik toch de avondopleiding gaan doen. Ik kon het betalen omdat ik overdag bij de TPG werkte.”
“Gedurende mijn studie kreeg ik steeds meer opdrachten en ik werkte ook nog steeds bij TPG en bij mijn vader in de slijterij. Met het verdiende geld ben ik toen audioapparatuur gaan kopen. Ik kreeg een enorme kans toen Sophie’s Palace (een anti-kraakstichting die leegstaande panden een culturele invulling geeft, red.) mij deze ruimte te huur aanbood. Voorwaarde was wel dat ik binnen twee weken een beslissing nam. Dat was dus echt een superhectische tijd.”
“Samen met Stephan Blazis, een vriend die werktuigbouwkunde in Delft studeerde, heb ik het ontwerp voor de studio gemaakt. Via een forum hadden we contact met Amerikaanse studiobouwers. Zij gaven waardevolle input op ons plan. Vervolgens hebben we met een team vrienden de studio in drie maanden gebouwd. Het was een klus in de avonden en de weekends, daarnaast werkte ik nog steeds. Het is echt een gigantisch werk geweest en ik ben er ontzettend trots op. Ik vind het nog steeds ongelofelijk: tot driekwart jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik een eigen studio zou hebben.”
Besseling is dan ook ambitieus: "Het zou kunnen dat ik op een gegeven moment uit dit pand weg moet. Maar daar ben ik niet zo bang voor, want ik heb natuurlijk ook een bepaald streven. Als ik hier over tien jaar nog precies zo zit, heb ik toch iets niet goed gedaan. Op de lange termijn zou ik graag een twee tot drie keer zo grote studio willen hebben. Ik ben al benaderd door een Amerikaan met een grote naam in de masteringwereld. Hij wil met mij een samenwerking aangaan in een soort ‘studio-mix’. Het klinkt heel aanlokkelijk, maar op dit moment wil ik eerst mijn eigen zaak op poten hebben.
Toch zal Utrecht voor Besseling niet snel te klein worden: ‘Ik wil hier blijven, want je zit centraal en ik vind de muziekscene hier hartstikke leuk. Ik houd wel van dat dorpse, iedereen kent elkaar een beetje. The Green Motel trekt ook steeds meer mensen aan. Na het Festival aan de Werf zaten we ineens met onder anderen Vladimir, Dial Prisko en Tinkatone bij mij thuis in Lombok. Het lijkt wel of er een heuse Green Motel-scene ontstaat.”
Het kan geen toeval zijn dat twee van Utrechts beste platen van de afgelopen tijd uit één en dezelfde opnamestudio komen. 'Convenience Stories' van Dial Prisko is opgenomen in The Green Motel en Vladimir’s 'The Notion Express' is er gedeeltelijk geschreven. 3VOOR12/Utrecht interviewde de 24-jarige eigenaar Maarten Besseling over The Green Motel en de scene die daar langzaamaan omheen ontstaat: ''Tot driekwart jaar geleden had ik niet durven dromen van een eigen studio.''