‘We’re Dälek and we’re from New Jersey’; het zijn de enige verstaanbare woorden die vanavond uit de mond van rapper Dälek komen. Het ‘avantgarde’ hiphop-trio, op tournee vanwege zijn nieuwe (vierde) album ‘Absence’, bestaat verder uit DJ Still en producer Oktopus. Deze twee zetten met hun draaitafels, drumcomputers en andere ingewikkelde elektronische apparaten zo’n harde, donkere sound neer, dat de zware stem van hun rapper erin verdwijnt. Jammer voor degenen die geïnteresseerd zijn in de politiek geëngageerde teksten van de band. Maar laten we wel wezen: welke Hollander kan zich nou echt vinden in teksten van het kaliber 'They turned Africans into slaves – Say we free - But if we speak like Malcolm X then they assassinate'? Afstammelingen van slaven zijn in het publiek in ieder geval niet te bekennen. De aanwezigen vormen eerder een mix van de bij hiphop gebruikelijke gemillimeterde op-en-neer deinende hoofden, minder gebruikelijke band-op-tournee shirts en een handjevol hippe meisjes. Het grootste deel van dat publiek is ook al aanwezig bij voorprogramma Oddatee. Deze New Yorkse rapper is vanavond behalve zijn ritalin ook zijn DJ vergeten. Dat resulteert in een opvallende podium-act: een wild bewegende rapper slechts vergezeld door allerlei onbemande apparatuur. Op deze ongewone manier brengt Oddatee zijn teksten, op fijne snoeiharde old-school beats ('fuck commercial hiphop’). Zijn show lijkt eerder op bewegingstheater, waarvan Oddatee zelf de choreograaf, scriptschrijver en hoofdrolspeler is. Hij neemt afscheid met de groet ‘hope you guys French kiss eachother’. Odd indeed, maar wel lekker. Vrijwel meteen na Oddatee staat Dälek op het podium. De donkere sound knalt er direct in. Oktopus laat van achterop het podium een golf van noise de zaal overspoelen, af en toe onderbroken door hiphop beats in de trant van Gang Starr (‘Swollen Tong Bums’). Omvangrijke frontman Dälek spuugt, een beetje slissend, zijn teksten uit, ondertussen naar de vloer kijkend. Af en toe slaakt hij een oerkreet en richt hij zijn ogen naar het plafond. Hoopt daar wellicht het licht te zien: op het podium zelf is het daarvoor veel te donker. Al snel blijkt de eigenlijke frontman van Dälek DJ Still te zijn. Met zijn enorme afro is hij de eye-catcher die de verder nogal statische band toch wel nodig heeft. Al headbangend, kettingrokend en bierdrinkend haalt hij de gekste trucs uit. Al eens een DJ gezien die met zijn tong en zijn vingers geluid uit een naald tovert? Buiten het maken van deze obscure geluiden, verstaat hij echter ook gewoon de kunst van het scratchen. Zonde dan ook dat hij tijdens zijn solo’s niet uitgelicht wordt, zijn skills zijn niet alleen het beluisteren, maar bovendien het bekijken waard. Nummers als ‘Distorted Prose’ zetten met hun mix van noise-samples, hiphop-beats, agressieve raps en aparte scratches een sfeer neer waarvan je in trance zou kunnen raken. En daar ligt meteen ook het minpuntje: er zit te weinig variatie in de muziek en het optreden. Raak je niet in de trance, dan loop je al gauw de kans je te gaan vervelen. Maar voordat je bij die gedachte uitgebreid stil kunt staan, stopt rapper Dälek er al mee. Even abrupt als het allemaal begonnen is, is het afgelopen. Hij loopt het podium af, gevolgd door Still. Oktopus pakt de mic en bedankt ons voor ons bezoek op deze zondagavond. Crossovers tussen verschillende muziekstijlen kennen we intussen wel, maar de acts van vanavond leken ook een crossover tussen de kunsten. Oddatee met zijn alternatieve one-manshow en Dälek met z’n muziek die klinkt als de soundtrack van een art-house film en waarvan het optreden, vergeleken met het standaard hiphopconcert, de waardigheid heeft van een experimenteel theaterstuk. Dälek en Oddatee Gezien: EKKO, zondag 12 juni 2005