Precies een jaar min een dag na de eerste editie vindt vlak buiten Utrecht de tweede editie plaats van het Supernatural Festival. Michel Mathijssen, oprichter van het succesvolle concept en organisator van het evenement: “Die dag heeft statistisch gezien het vaakst mooi weer.” Op Pinkpop door de modder rollen kan heel leuk zijn, voor een festival als Supernatural zou slecht weer wel eens dodelijk kunnen zijn. Wie ooit wel eens een van de feesten, of de eerste editie van het festival vorig jaar heeft bezocht weet waarom: Supernatural staat voor zomerse muziek - soul, funk, latin, jazz – en een kleurrijke aankleding. Het is een stijlvol, modebewust festival. Behalve het weer lijkt alles onder controle: een nieuw, ruimer terrein, dichter bij de stad dan vorig jaar, en een mooi afwisselend programma. Mathijssen vertelt: “We hebben vorig jaar bijna alleen maar goede reacties gekregen. De minpunten die er waren hebben we nu meegenomen. Zo waren er plekken op het terrein waar het een kakofonie van geluid was. Daarom hebben we het dit jaar wat ruimer opgezet. En er lag vrij veel rotzooi op het terrein. Dat is bij heel veel festivals normaal, maar ons publiek is daar kritisch op.” Het festival is dit keer gecentreerd rond het futuristische bouwwerk The Paperdome van de Japanse architect Shigeru Ban. Volgens Mathijssen past het erg goed bij de huisstijl: “Wij gebruiken in onze ontwerpen ook veel rondingen en retro ontwerpen. The Paperdome is een bijzonder gebouw. Een deel van constructie is echt van papier gemaakt. Het is een stijlvolle creatie die goed bij Supernatural past. En het scheelt weer een tent neerzetten.” Het programma bestaat uit een mengeling van dj’s en live-acts, verdeeld over vijf podia. Daartussen bevinden zich weinig echt grote namen. Een bewuste keuze: wat Mathijssen betreft moet het zo obscuur mogelijk zijn. Het publiek komt wel op de naam Supernatural af: “We zouden ook Tower of Power kunnen boeken, of Maceo Parker, maar die heeft iedereen al wel eens gezien. Zo’n band als Quantic Soul Orchestra speelt nooit hier. Dat is wat we willen.” Nieuw dit jaar is hiphoppodium Down Town, waar onder andere dj’s Spinna en KC the Funkaholic hun kunsten zullen vertonen. Behalve nieuwe namen als The Rebirth en Kokolo vinden we tussen de live-acts ook een aantal oudgedienden. De namen zullen bij de gemiddelde bezoeker misschien niet direct bellen doen rinkelen, maar de muzikanten hebben stuk voor stuk een behoorlijke staat van dienst. Bobby Byrd bijvoorbeeld was jaren lang de rechterhand van James Brown. Lonnie ‘Liston’ Smith bouwde in de jaren zeventig een unieke brug tussen funk en jazz en disco. Kurtis Blow was eind jaren zeventig een van de allereerste succesvolle rappers. Een groot deel van het publiek zal vooral voor de sfeer komen, het programma verraadt een grote expertise en vakkennis. Supernatural wil dan ook de fijnproever aanspreken. Blijft natuurlijk altijd de vraag of die oude rotten hun faam nog waar kunnen maken. Bobby Byrd bijvoorbeeld is inmiddels 71: “Ik heb hem wel eens gezien, maar dat was dertien jaar geleden. Toen was ie behoorlijk energiek. Maar hij brengt sowieso een goede band mee, dus dat komt wel goed. Ik ga niet alle acts bekijken, maar ik heb wel her en der agenten die me kunnen vertellen of ze het nog wel een beetje kunnen. Vaak gaat dat nog prima. Het is een bekend fenomeen dat je bij zwarte mensen niet zo goed ziet hoe oud ze nou eigenlijk zijn. Lonnie ‘Liston’ Smith is een jaar of zestig. Dat is voor dat soort artiesten nog een prima leeftijd. Ik ben vorige week op North Sea Jazz geweest, daar zie je alleen maar van dat soort mannen. Maar van dat soort acts moet je ook niet verwachten dat ze heel energiek zijn. Daarvoor hebben we andere acts.” Het lijkt erop dat Supernatural een flinke groei gaat doormaken: van 3500 bezoekers vorig jaar naar rond de 6000 dit jaar. Het huidige terrein kan maximaal 10.000 mensen aan, maar Mathijssen houdt het liefst nog iets kleiner: “Als een bedrijf te hard groeit gaat het ook over de kop. Ik denk dat dit festival zich helemaal niet leent om 20.000 mensen te trekken. Als je te snel groeit word je al snel afgeserveerd. Maar goed, je moet vooral spannende acts blijven boeken. Als we elk jaar hetzelfde boekje zouden hebben met dezelfde kleuren, zou het al snel ophouden. We hebben nu ook weer een hele andere aankleding, waarmee we het hele jaar geoefend hebben in het clubcircuit. Bovendien zal er dit jaar ook theater op het festival zijn, uiteraard geheel in de stijl van het concept.” Als de tekenen niet bedriegen zal Supernatural ook de komende jaren nog aardig kunnen uitbreiden. Was het concept eerst alleen thuis in Utrecht, nu worden ook in Tilburg en Amsterdam avonden georganiseerd, en zelfs vanuit het buitenland is interesse. Toch zullen er niet heel veel meer avonden georganiseerd worden dan nu het geval is: “De clubavonden renderen slecht. Het is altijd druk, dat wel, maar we doen er veel bij. Mc, dj’s, live acts, aankleding. En in zo’n club is de baromzet altijd voor de zaal. Op het festival kunnen we zelf de catering doen, en dan valt er ook nog wat aan te verdienen.” Had Mathijssen ooit gedacht met obscure acts een heel festival van de grond te kunnen krijgen? “Welnee. Ik had niet voor niets drie bedrijven in de wildplakkerij!” Met nog een week te gaan tot het festival worden de weergoden angstvallig in de gaten gehouden. Mathijssen heeft er in elk geval álle vertrouwen in. Het Supernatural Festival vindt zaterdag 30 juli plaats bij de Paperdome. 3VOOR12/Utrecht zal -net als vorig jaar - uitgebreid verslag doen.