De organisatoren van Full Spectrum, Adriaan Veldhuizen en Adriaan Muts (dj Bonner), geven elke donderdagavond Muziekles in het café van de EKKO. Op deze avonden komen geregeld grote namen, die normaal de nodige decibellen in de zalen strooien, het biertje voorzien van house in haar breedste vorm. Dit alles in een relaxte cafésfeer met aangepast geluidsniveau. Buiten deze muzieklessen krijgt het publiek soms meer dan alleen achtergrondmuziek in het café: de Full Spectrum avonden. Het bijzondere van deze avonden is dat hier geen stampende techno wordt gebracht, maar meer de diepte wordt gezocht, in een technostijl die zeker niet gangbaar is in dansland.
Resident dj Nuno dos Santos draait bij binnenkomst precies wat de flyers en berichten rond Full Spectrum beloven. Sfeervolle, soms wat clubby platen worden afgewisseld met Detroit-sound tracks. Zelfs een druppeltje acid valt hier en daar te bespeuren. Dos Santos draait geen platen die enorm uitnodigen tot dansen, maar weet het publiek te boeien en geeft het gevoel dat er na hem iets gaat gebeuren. Hij wist duidelijk wat de live-act na hem zou gaan brengen.
Om één uur neemt Engelsman Nathan Fake het muzikale stokje over. Zijn set duurt een uur, en Fake weet daar diverse stijlen in te verwerken – zonder van de hak op de tak te springen - en naadloos aan te sluiten op de set van Dos Santos. Gelaagde intro’s, die de beats tergend lang weg lijken te duwen, zorgen vanaf het eerste moment voor een enorme spanning. Fake combineert rauwe, overstuurde electronische soep met diepe trancy nummers en de intro’s en overgangen tussen de nummers worden tot bijna volwaardige, op zichzelf staande nummers versmolten. Het meest opvallende is wel dat Fake het publiek schreeuwend en fluitend aan de gang kan krijgen zonder hier een bas of beat voor nodig te hebben. Een talent dat maar weinig technoproducers bezitten of aan durven te spreken. Hij weet met zijn loops en geluidsbewerkingen het publiek extatisch te krijgen.
Fake houdt het enorm spannend, en zijn onderhuids kabbelende geluiden en niet loskomende loops bouwen een enorme energie op. Wanneer de beats dan toch ingebracht worden, al is het in zeer matige doses en uiterst genuanceerd en ingetogen, gaat het publiek los. Slechts tijdens een volbloed acidtrack zijn de drums wat harder. Na twee optredens in Amsterdam en dit debuut in Utrecht is duidelijk dat Fake zijn plek in de Nederlandse technoscène wel veroverd heeft, al is het voor een select publiek. Binnenkort komt een voorlopig titelloos album uit op het label Border Community, dat ook Fake’s eerste plaat uitbracht.
Nathan Fake maakt het zijn opvolger deze nacht, dj Benno Blome, erg moeilijk. Blome, de man achter het Duitse Sender label, slaagt er dan ook niet in het publiek vast te houden. Op zich is zijn set technisch prima en stuwend genoeg om elke danceliefhebber op de vloer te houden, maar na de sublieme set van Fake is Blome’s electro-techno een koude douche. De soms korte overgangen tussen platen en de harde geluiden staan in schril contrast met de vloeiende warme set daarvoor. Het duurt bijna een half uur voordat het publiek gewend is aan Blome, maar dan krijgt hij ook de waardering die zijn set zeker verdient. Toch blijven er soms platen langskomen die een bijna commercieel feestgeluid hebben en haaks staan op waar de dj eigenlijk naartoe wil. Op die momenten moet hij hard werken om de kwaliteit te bewaken.
De aankondigingen van Full Spectrum beginnen steevast met de zin: “Bij Utrechts meest vooruitstrevende technoconcept Full Spectrum gaat voor de verandering eens niet zomaar het dak eraf”. De Adriaans slagen er tot nu toe in met verassende live-acts en dj’s, en ze doen zich met deze aankondiging zeker tekort. Was het de vorige keer het geniale optreden van Taho, deze keer deed Fake het dunnetjes over. Het is nu eens niet een stomende technobeuk, maar het zijn de diverse, diepe beats en geluiden die op een genuanceerde manier het publiek in trance brengen en daarmee uit zijn dak laat gaan.
Full Spectrum, met Nathan Fake live, dj’s Nuno dos Santos, Benno Blome, Westrum en Adriaan Veldhuizen.
Gezien: EKKO, vrijdag 21 januari 2005