Rond de klok van tien opent eenmansformatie Kimonophonic de avond. De in Amerika levende Canadees gebruikt een iPod mini met found sound en field recordings, diverse samplers, een sitar-achtig instrument met strijkstok, een blaas-keyboard en andere instrumentjes om rijkelijk gelaagde muziek te maken. De opgewekte jongeman staat flink mee te rocken op zijn eigen beats en trekt op een gegeven moment zelfs zijn koptelefoon kapot. Voor het laatste nummer pakt hij de microfoon en klimt naar de andere kant van de tafel om op de houten vloer van Theater Kikker een dapper staaltje breakdancing en rappen weg te geven: "I'm on a wooden floor, bi-atch!"
Al snel neemt Andreas Tilliander, aangekondigd als Tillander, het stokje over. Zijn albumgeluid veranderde met het laatste album van glitch naar ambient en post-pop, maar vanavond doet Andreas - geheel in het thema van de avond - een rondje dubtechno. Zijn sound is lekker uptempo, optimistisch en relaxed. Waar Kimonophonic vooral was om naar te kijken, begint het publiek nu terecht te dansen en Tilliander lijkt dit meteen aan te grijpen om zijn mix subtiel bij te sturen richting electro. Als men net lekker opgewarmd is, wordt hem alweer verteld dat het de beurt is aan Rhythm & Sound, wat resulteert in een nogal abrupt einde van een show die naar meer smaakte.
De Duitse dubtechno-pioniers Moritz von Oswald en Mark Ernestus hebben onder vele namen furore gemaakt en komen vanavond, net als eerder dit jaar naar Nu Heroes, in de hoedanigheid van Rhythm & Sound naar Impakt. Samen met een MC komen de beste heren plaatjes draaien en de pers krijgt te horen dat fotograferen niet op prijs gesteld wordt. Rhythm & Sound is meer dub dan techno en er wordt dan ook een zeer fijne mix van diepe en dansbare dubreggae gedraaid. De vraag wat dit op Impakt doet, dringt zich echter wel op. Want wat hier precies vernieuwend aan is, wordt niet helemaal duidelijk. De grote zaal van Theater Kikker is ondertussen wel bomvol. Dat Rhythm & Sound misschien niet het experiment opzoekt en zelfs na elk nummer stilvalt lijkt niemand echt heel erg te interesseren.
Dat de zaal ondertussen in een disco veranderd is, komt niet helemaal goed uit voor het volgende optreden: 6955 uit Japan. De van origine uit Canada afkomstige Tokyo-bewoner begon in 1998 muziek te maken met een Gameboy Pocket Camera. Dit cameraatje bevat een zeer beperkte DJ Mode, die 6955 tot het uiterste duwde. Voor Impakt heeft de jongeman echter een nieuwe experimentele set-up meegebracht: een batterij Famicoms (de Famicom is de Japanse versie van Nintendo's eerste spelcomputer) aangestuurd door een Roland TR-606. De spelcomputers zijn allen voorzien van een speciale aansluiting met een helder blauw lampje dat oplicht wanneer de bijbehorende spelcomputer zijn geluidje afspeelt.
De 8-bit dansmuziek slaat bij slechts een deel van het publiek aan en het constant anders instellen van de Famicoms kost eigenlijk ook net te veel tijd om de vaart in het optreden te houden. Enkelen menen zelfs herhaaldelijk te moeten roepen dat 6955 maar beter kan stoppen met deze herrie omdat ze willen dansen. Wat dat betreft blijkt 6955 wat ongelukkig geprogrammeerd tussen Rhythm & Sound en de laatste artiest van de avond: Alden Tyrell.
Rotterdammer Alden Tyrell stond dit jaar op Lowlands en beantwoordt in ieder geval aan de vraag van het publiek: dansen! De melodieuze, vrolijke synthesizer-electro knalt er goed in en in zijn naadloos gemixte set laat lekker veel afwisseling horen. De afwisseling tussen experimenteel en vernieuwend (Kimonophonic en 6955) en gewoon erg goed maar niet heel erg opmerkelijk (Rhythm & Sound en Alden Tyrell) lijkt niet helemaal geslaagd. Maar aan het einde van de avond is Theater Kikker afgeladen en als dj's als Kid Goesting het afmaken lijkt niemand zich hier eigenlijk nog zorgen om te maken.
Impakt Festival met Kimonophonic, Andreas Tilliander, Rhythm & Sound, 6955 en Alden Tyrell
Gezien: Theater Kikker, zaterdag 10 december 2005
Impakt 2005, dag 4: Club and Dub wordt potpourri van genres
Vernieuwend en experimenteel, het ongemakkelijke gemixt met gewoon goed
De voorlaatste avond van het Impakt Festival werd aangekondigd als 'een potpourri aan vernieuwende maar dansbare elektronica', maar vernieuwend en dansbaar blijkt niet altijd even goed hand in hand te gaan. Een potpourri was het in ieder geval wel, maar iets minder was wellicht fijner geweest, zowel voor publiek als artiesten.