Veel zou je niet voor Justin Schlosberg geven. De Hell Is For Heroes-zanger zit als een natte dweil in de kleedkamer. “Ach, ik zie er altijd zo moe uit tussen de optredens”, zegt hij laconiek. Het is dat je weet dat hij ook vanavond weer helemaal uit zijn dak zal gaan. De soundcheck voor hun Utrechtse show zou eigenlijk al achter de rug moeten zijn, maar beneden beginnen ze pas net met opbouwen. Schlosberg wuift de problemen weg. Hij heeft wel voor hetere vuren gestaan en heeft best wel even tijd voor een interview. Op papier zouden de Londense punkrockers al uit elkaar moeten zijn. Gedropt worden door een major label is namelijk het recept om er een punt achter te zetten. Maar dat is juist niet wat er gebeurde. “Achteraf gezien was het misschien wel het beste wat ons overkwam. Dat gedoe met platenmaatschappijen is altijd minder boeiend voor ons geweest. Het belangrijkste is dat we muziek schrijven waar we in geloven. En we brengen het toch wel uit. Of het nu via een major is, of dat we het zelf uitbrengen”, zegt hij stoer. En zo geschiedde: Transmit Disrupt, de opvolger van hun in Engeland redelijk succesvolle debuut The Neon Handshake, brachten ze in eigen beheer uit. Gelukkig werd het daarna meteen opgepikt door de Zweedse indie Burning Heart. Door hun eigen aanpak is Transmit Disrupt een veel eigenwijzere plaat geworden dan hun debuut. Niet echt meer in een hokje te vatten. ‘Enerzijds rauw als punkrock en anderzijds melodisch als progressieve rock’, belooft de sticker op de hoes. Schlosberg is niet eens op de hoogte van het bestaan van het plakkaat, maar zet een boom op over zijn afkeer voor werknemers van de platenmaatschappij die in de studio om een hitsingle komen zeuren. Het ontbreken van dat gemiep resulteerde in experimenten als het opdraven van de dochters van de producers als achtergrondkoor op het nummer Kamichi en een drumcomputer in Models For The Programme. Hij moet lachen om de suggestie dat ze nu in hun Radiohead-fase zijn beland. Ook zullen er niet veel bands zijn die hun album opdragen aan een negentiende-eeuwse anarchist. August Spies kwam op voor een kortere werkweek. Na een oproer werd hij door de autoriteiten onschuldig opgehangen. “Dat wil niet zeggen, dat we het anarchisme steunen. Ik haal gewoon mijn inspiratie uit andere bronnen dan anderen”, meent geschiedenisfreak Schlosberg. Maar het podium is toch wel de grootste inspiratiebron voor Schlosberg, kleinzoon van een vaudeville artiest. “Optreden geeft je een vrijbrief om jezelf te uiten op een manier zoals je niet in het dagelijks leven bent. Maar onze shows zijn soms zo intens dat het voelt alsof er dadelijk iemand van ons kan sterven.” Geen wonder dat het gerucht ging dat podiumbeest Schlosberg zijn nek had gebroken op het podium. Het bleek uiteindelijk ‘slechts’ om een infectie aan zijn nek te gaan. ³We letten nu een beetje beter op onszelf², stelt hij gerust. “We willen de chaos niet onder controle houden, maar we gaan er wel wat volwassener mee om. Je helemaal kunnen laten gaan is juist wel het leukste van in een bandje zitten. Je doet het allemaal voor dat ene moment dat alles op zijn plaats valt.”