Zondagmiddag is niet echt de standaardtijd om een gothic dansfeest te beginnen. Op de derde dag van Summer Darkness wordt in De Helling toch een poging ondernomen. In beperkte mate succesvol, want naast de verzorgde show van The Crüxshadows vallen Syrian, Unter Null en Glis in het niets. Syrian Syrian begint om vier uur. Oorspronkelijk de eerste band van de middag, maar door een late programmawijziging speelt even eerder Controlled Collapse voor een wel heel klein publiek. Syrian brengt gelukkig al meer mensen op de been, letterlijk, want de duistere trance is goed dansbaar. Daar houdt het dan ook wel mee op. De muziek zit vol clichés en de zangkwaliteiten van de helft van het duo zijn erg matig. De podiumpresentatie is ook nog eens saai, dus lijkt dansen inderdaad de beste oplossing om jezelf te vermaken. Unter Null Maar dan is het ergste nog niet geweest. Unter Null bakt er helemaal niks van. Kon er net nog gedanst worden, nu is er noch dansbaarheid, noch een boeiende show. Op cd klinkt Unter Null als rauwe, opzwepende cybergothic; op het podium is het vandaag slappe hap. De frontvrouw heeft geen zin in show en doet haar onverstaanbare vocalen-ding bovenop wat standaard synthesizerwerk. En ook al komen ze helemaal uit Amerika, er is kennelijk geen motivatie om de geplande zestig minuten vol te maken. Na een half uur loopt de band onaangekondigd van het podium af. The Crüxshadows De Amerikaanse The Crüxshadows is duidelijk een van de populairste acts op Summer Darkness dit jaar. Al ver voor het optreden staat een grote aanhang te wachten op deze opzwepende darkwaveband. En niet voor niets, zo blijkt al snel. Vertellend komt de frontman van achter uit de zaal naar voren om samen met violiste, elektronica-man, gitarist en twee danseressen los te gaan. De sfeer zit er gelijk in en de charismatische frontman steelt de show, waardoor de act van de danseressen wat op de achtergrond blijft. Naast de zanger is de violiste ook nog eens een eye-catcher. Ze heeft een muzikale hoofdrol waar de prachtige zacht-snijdende vioolpartijen voor kippenvel zorgen, en ook al kan een solo op veel enthousiasme uit het publiek rekenen, ze blijft strak voor zich uit kijken. The Crüxshadows verveelt geen moment. De show vol choreografie en opzwepende muziek krijgt een extra dimensie doordat de zanger zich regelmatig in het publiek begeeft om te dansen of gewoon om de aandacht te trekken. Zijn ellenlange promomonoloog over de nieuwe dvd is een minpunt. Maar met een professionele en memorabele show als deze, is het hem vergeven. Glis Het contrast is groot als vervolgens Glis op het podium staat. Het publiek van net is gehalveerd om te gaan genieten van Therion in Tivoli aan de Oudegracht. Metalhaters blijven hangen om te dansen, en wat is daar volgens de genreaanduiding beter voor dan electronic body music? Een stevige beat is genoeg om uitgebreid op te dansen, de ruimte is er in ieder geval voor. Maar behalve dat de zanger van Glis eentonig zingt met zijn ietwat geforceerde middelagressieve klaagzang vol oneliners, krijgt hij absoluut geen contact met het publiek. Dat is intensief bezig met dansen en kijkt niet naar het podium. Niet onterecht, want de twee muzikanten achter de zanger staan doodsaai te spelen. Bij het laatste nummer komt JL Demeyer van Front 242 opdagen die een wat betere stem heeft dan zijn voorganger. Dan is plots is het matte optreden afgelopen en loopt de Helling leeg om naar huis te gaan of nog even wat mee te krijgen van de afsluiting in Tivoli.