Ondanks de rij voor de kassa, heerst er een ongewone rust in de entreehal van Tivoli. Je hoort alleen wat muziek uit de zaal doorsijpelen, af en toe een gedempte stem en het geluid van schuurend jastextiel als een van de feestgangers druk gebarend zijn bestelde kaarten komt afhalen. Vanavond is dan ook anders dan andere dansavonden. Sense, het muziekevenement voor doven en slechthorenden staat op het programma. Tivoli ziet er daarom ook net even anders uit. In het midden van de zaal achter de geluidstechnicus "Aroma jockey" OBO7. Hij verspreidt geuren door een schaal met gedroogde kruiden op hete kooltjes of in kokend water opgeloste geurolie achter een ventilator te houden. Groene Manderijn bij de zoete R ’n B van Jordy Lishious en een wierookmengsel voor de dance-act Soulvation. Het versterkt de sfeer van de muziek en verdringt de geur van sigaretenrook en verschraald bier. Haaks op het podium staan aan weerszijden lange houten flonders. Aan de onderkant van deze trillende ‘vloeren’ is een tonus van een box bevestigd waardoor ze op de maat meepulseren. Zo sterk dat je haast wel móét dansen. Het levert een intense muziekbeleving op voor de horende. Voor de dove vormen ze de toegang tot de beats en de groove van de muziek. Op het podium, prominent naast de artiesten, zijn steeds muziektolken te zien. Zij vertalen de songteksten met gebarentaal, dans en hun gezichtsuitdrukkingen. Heel uitbundig als er een climax in het nummer aankomt en ingetogen bij de rustiger gedeelten. En als een nummer afgelopen is geven zij de applausmomenten aan. Op de dansvloer groepjes mensen die gezellig met elkaar staan te gebaren. En degenen die niet op de flonders staan maken de indruk weinig van de muziek mee te krijgen. Sense lijkt voor de grootste groep vooral een ontmoetingsplaats te zijn. Van zestien jaar tot vijftig plus en vanuit alle hoeken van het hele land. Het publiek staat niet naar het podium gericht, maar heeft oog voor elkaar. Want de ogen zijn de oren van de dove, en muziek is bijzaak. Hoofdact Soulvation doet zijn uiterste best. Maar buiten het beleefde en massale handen wapperen (applaus in gebarentaal) bij het slotakkoord, zijn het alleen de voorsten twee rijen die gedurende het hele optreden meedoen. Het meest enthousiast is het publiek over de Amerikaanse dove dansers van Rathskellar. Op de puls van de muziek van o.a. Beastie Boys en Michael Jackson zetten zij een performance neer die gebarentaal met dans en mime combineert. Deze ‘idolen in de dovenwereld’ krijgen als enige van het begin tot het einde en van voor tot achter alle handen in de lucht. Het uitverkochte Tivoli was voor één avond omgebouwd tot het huis van doven en slechthorenden. Sense was daarmee een uniek muziekevenement en door alle extra’s met recht een totaalervaring voor alle zintuigen. Het is zeker de moeite waard voor de horende bezoeker, al zal zal zich toch ook een beetje ontheemd voelen. Sense, event voor doven en horenden Gezien: Tivoli, vrijdag 15 oktober 2004