Utrechtse samplekunstenaars maken nieuwe cd

C-Mon & Kypski etaleren het betere knippen, plakken en scratchen

Jacco Hupkens, ,

Innovatief en virtoos knutselen met hiphopsamples kun je gerust aan C-Mon & Kypski overlaten. Het Utrechtse dj- en producersduo laat zich op hun tweede album, ‘Static Traveller’, van een veelzijdiger kant zien. Hun betere knip- en plakwerk leidt tot onwaarschijnlijke collages van hiphop, rock, klezmer, funk, soul, breakbeat en oriëntaalse of latinritmes gelijmd met weergaloze vocale samples.

C-Mon & Kypski etaleren het betere knippen, plakken en scratchen

In de popjournalistiek lijkt het gebruikelijk om, zo gauw er een nieuw album van een bandje verschijnt, de vorige af te schrijven. U weet wel, in de trant van “album X heeft alles wat er aan album Y ontbrak”, terwijl dat twee jaar geleden ook al geschreven werd over album Y. Nu ben ik over C-Mon & Kypski’s nieuwe album ‘Static Traveller’ enthousiaster dan over hun debuut ‘Vinyl Voodoo’ (februari 2003), maar ik zou niet weten wat er mis was met dat vorige album. Misschien is het dat er nu gewoon méér in zit. Elk nummer is volgepropt met stemsamples, live-instrumenten, tempo- en stijlwisselingen en dat werkt wonderwel niet irriterend. Waar bijvoorbeeld Basement Jaxx de luisteraar regelmatig tegen zich in het harnas jaagt door elke seconde met een nieuwe vondst te komen, weten C-Mon en Kypski goed de balans te vinden tussen rust en variëteit. Gemiddeld ligt het tempo hoger dan op het vorige album, dat tegen het einde wel wat naar lounge neigde. Om het continu verrassend te houden wordt er regelmatig, in Timbaland-stijl, halverwege iets volkomen nieuws geïntroduceerd. Zo krijgen we in opener ‘Shitty Bum’ ineens een bij elkaar gescratched klezmer-riedeltje voorgeschoteld, waarna de synthesizers vrolijk een partij P-funk aandragen. In ‘Money’ (dat live al flink wat mensen in beweging bracht) wordt op een gegeven moment de actie stil gezet om een kinderkoor ruim baan te geven, wat weer afgelost wordt door een stampende dancehall-beat. De variatie wordt mede veroorzaakt door het gebruikte instrumentarium. Het woord ‘Traveller’ uit de albumtitel is in de praktijk gebracht door uit alle wereldstreken instrumenten en samples te scoren. Japanse stemmetjes, sitars, Teutoonse synthesizers, a capella blues à la Alan Lomax, hardrockgitaren en natuurlijk wat hiphopsamples (waaronder stemsamples die eerder gebruikt zijn in Ghostface Killah’s ‘Motherless Child’ uit 1996) maken er een smeuïg werelds geheel van. Dit is mede te danken aan bandleden Jori (toetsen) en Daniel (gitaar, bas), die nu ook bij de opnames een grotere rol hebben gespeeld. Kypski demonstreert gelukkig ook ruimschoots zijn draaitafeltalent op deze plaat. Is er dan niets aan te merken op dit album? Ach, een kniesoor zou kunnen opmerken dat het nogal gimmick-achtige nummers zijn, dat er - op het melancholieke ‘Dazed and Confused’ na - niet echt nummers op staan die je raken, die diepgang hebben. Maar ik ben het daar niet mee eens. Kom op, we kunnen niet allemaal Dj Shadow zijn! C-Mon & Kypski presenteren hun nieuwe cd 'Static Traveller' op vrijdag 4 juli vanaf 20.00 uur in EKKO, Utrecht. Verder draaien dj's Sjam Sjamsoedin (Nobody Beats The Drum, Zuco 103) en Illvester (Boemklatsch).