Orphanage: al tien jaar een rots in de branding

Utrechts metaltrots helemaal terug met vierde cd en clubtour

Silvia Deurwaarder, ,

Na een lange radiostilte herovert Orphanage met het nieuwe album ‘Driven’ resoluut de koppositie in de vaderlandse metalscene. De Utrechters staan dit jaar op het grote Duitse metalfestival Wacken Open Air en spelen donderdag 10 juni een thuiswedstrijd in concertzaal Tivoli.

Utrechts metaltrots helemaal terug met vierde cd en clubtour

Ze hebben veel bands zien komen en gaan, maar zelf consolideerde Orphanage in die tien jaar haar status in de metalwereld. Na een stilte van enkele jaren zijn de Utrechters in een klap terug met een nieuw album. Niet alleen is ‘Driven’ zeer goed ontvangen door publiek en critici, ook staat de band dit jaar op het grote Duitse metalfestival Wacken Open Air. Donderdag 10 juni doen ze in thuishaven Utrecht Tivoli aan voor een concert. Samen met de nieuwe plaat enhet belang van de Utrechters voor de nationale metalscene genoeg reden voor 3VOOR12/Utrecht om met de band terug en vooruit te blikken. Orphanage ontstaat in 1993 als toetsenist Guus Eikens, Stephen van Haegstregt (drums) en zanger-gitarist Lex Vogelaar de demo ‘Morph’ opnemen. Als snel treden bassist Eric Hoogendoorn en grunter George Oosthoek toe en in 1995 komt zangeres Rosan van der Aa erbij. Met het debuutalbum ‘Oblivion’ zet de Utrechtse band zichzelf in een klap stevig op de kaart. Ze touren met My Dying Bride, Kreator en staan op diverse festivals als Lowlands en Dyamo. In 2000 komt er een contract met het grote metallabel Nuclear Blast. Dat jaar begint het ook te rommelen in de band. Luttele weken na verschijning van het album ‘Inside’ stappen Vogelaar en Hoogendoorn op. Guus stapt over op gitaar en Remko van der Spek wordt de nieuwe bassist. Muziektechnologie-student Lasse Dellbrügge gaat zich met de toetsen bezighouden en Sureel wordt de nieuwe drummer. Orphanage is zeer belangrijk en invloedrijk geweest voor de Nederlandse metalscene. Ze waren zelfs ooit met The Gathering de eerste band die grunts met vrouwelijke zang combineerde. Een geslaagd experiment, wat de laatste jaren een grote bron van inspiratie bleek voor meer succesvolle (gothic-) metalacts als After Forever en Within Temptation, dat onder Orphanage-vleugels ook aan het grote werk mocht ruiken. Revolutionair was ook de manier waarop de band al sinds de start loodzware doommetal afwisselde met melodieuze stukken en Gregoriaanse (koor-) zang. Het bandgeluid straalt een energie en power uit, die ook op het podium meer dan goed verbeeld worden. George is een gedreven podiumbeest. Het leverde de band al snel een enorme live-reputatie op. Met de nieuwe cd ‘Driven’ is de energie weer terug en laat de band wederom een groei zien in hun geluid. ,,Het is een dynamische cd. Je wordt alle kanten op gesleurd hè? Dat is onze kracht,” vertelt een enthousiaste Remco. George roept er dwars doorheen: ,,Het is ons ding om zo gevarieerd bezig te zijn. We hebben daar echt lol in en dat hopen we ook uit te stralen.” De band heeft voor het nieuwe album de tijd genomen om rustig teksten en melodieën te bedenken. De optredens komen er aan en ook het festivalseizoen gaat niet aan de band voorbij. Genoeg reden dus om positief te zijn over de toekomst. Toch blijven de leden er nuchter onder. Ze zijn blij dat de band een goede naam heeft en dragen Utrecht een warm hart toe. Dat laatste bleek ook weer tijdens de cd presentatie in Stairway To Heaven afgelopen maart, waar het bomvol was met trouwe fans en bezoekers die wel eens gratis kennis wilden maken met Orphanage. De band heeft hier duidelijk zijn roots liggen en een harde kern aan fans opgebouwd. Nationaal overdonderen ze echter nog meer, zoals ook bleek tijdens de laatste Metalfest-tour. De band hield zich prima staande tussen grote namen als Krisiun en Morbid Angel en maakte meer indruk dan de geluidswal van laatstgenoemde deathmetalband. Toch zijn het niet alleen metalfans die de band waarderen. De slepende melodieën spreken ook een breder publiek aan. Het is Orphanage door de vele bezettingswisselingen niet makkelijk afgegaan. Maar de bandleden zijn positief gestemd over de toekomst. ,,We blijven nuchter en doen gewoon waar we goed in zijn”, het is een opmerking die in gesprekken maar al te vaak terug komt. Wat opvalt is dat zanger George Oosthoek en gitarist Remko van der Spek heel bescheiden en ontspannen zijn gebleven. Nog steeds kan de band niet leven van de muziek alleen, maar het maakt hen niets uit. ,,We staan te popelen om dit jaar weer op de nodige festivals te spelen en ook doen we een kleine clubtour. Dat is waar het als band om draait. Veel live spelen en los gaan voor je publiek”, aldus een enthousiaste George. George praat ruimhartig over de moeilijke periodes voor de band: ,,We zijn niet voor niks vier jaar stil geweest. De fans waren geduldig en daar ben ik blij om, maar we hebben het niet makkelijk gehad. Opeens zei de helft van de bandleden een promotietour af, waardoor het vorige album niet zo goed gepromoot kon worden. Ik moest wel verder, heb nieuwe mensen gevonden en met dit nieuwe album zijn we sterk teruggekomen.” Zo lang Orphanage er zoveel lol in heeft als frontman George ons doet geloven, verwachten we zeker nog veel van deze toonaangevende Utrechtse band te horen. Te beginnen donderdagavond in Tivoli. De clubtour voert Orphanage donderdag 10 juni langs Tivoli, Utrecht en een een dag later naar het Groningse Vera en dan naar De Effenaar, Eindhoven (18 juni). Dan volgt het festivalseizoen met als hoogtepunt het Duitse Wacken Open Air op vrijdag 6 augustus.