De van origine Engels/ Nieuw-Zeelandse producers van Electric Puha brachten onlangs hun eerste album Sisters in Paradise uit, met hierop een eclectische mix van funk, electro, hiphop en dubreggae. Het album verscheen ook als dvd. Een aantal bevriende videokunstenaars heeft hiertoe de tracks van passende beelden voorzien. Eerst verzorgden ze de Bloodshot-avonden in de Vloer, nu treden de heren alweer enige tijd op in EKKO onder de naam Puha TV, samen met een groep vj’s en muzikanten. Met de Puha TV van vrijdag 25 juni in het vooruitzicht zoekt 3voor12/Utrecht de drie mannen op in hun studio om ze uitgebreid te ondervragen over hun verleden, muziek, toekomst en natuurlijk over Puha TV. De studio bevindt zich aan het Zandpad, de weg langs de Vecht waar de dames van lichte zeden op woonboten hun diensten aanbieden. In de buurt staat op een muur een kunstwerk genaamd Sisters in Paradise, opgedragen aan deze vrouwen en de bron voor de titel van Electric Puha’s debuut. In deze omgeving zou Puha’s muziek als soundtrack niet misstaan: lome, funky klanken met een een wat duistere ondertoon. Voor de studio staat een grijnzende dertiger met een baard van een week met uitgestoken hand te wachten. Het is Simon, alias Dj Sixsmith. Binnen treffen we Steve, ofwel Stevie D, een rossige, kalende Brit van dezelfde leeftijd, en een rustige, lange Nieuw-Zeelander genaamd Tim, beter bekend als Dj Rusticks. Naast een grote mengtafel, computers, een drumstel en een paar grote banken is er ook ruimte voor een kop koffie en de prangende vraag hoe de heren in Utrecht zijn beland. Midden jaren ’90 kwam Steve voor een paar maanden in Utrecht werken en vakantie houden. Hij bezorgde fusten bier bij plaatselijke kroegen. Simon, die Steve kende uit Manchester, kwam hem vergezellen op camping De Berenkuil. Samen ontmoetten ze daarna Nieuw-Zeelander Tim op een fabrieksvloer. Hij trok in die periode door Europa en had daarbij een paar aardige Nederlanders ontmoet, die hem uitnodigden om in Utrecht te verblijven. Het klikte zo goed tussen de drie onderling én de stad dat ze uiteindelijk permanent in Utrecht gingen wonen, samen in één huis. Omdat ze ‘een kamer over hadden’ besloten ze samen muziek te gaan maken. Het begon met een sampler, een computer en een zwartwit-tv als monitor en gaandeweg schaften ze steeds meer instrumenten en apparatuur aan. Geïnspireerd door het Wall of Sound-label begonnen ze loops te maken op basis van het geluid van ‘echte’ instrumenten. Simon: “Wij vonden elektronische muziek eigenlijk niet zo interessant totdat labels als Wall of Sound en Warp kwamen met een geluid dat veel warmer en organischer klonk, gebaseerd op samples van instrumenten in plaats van synthesizerklanken. Aangezien geen van ons echt goed een instrument beheerst, was dit een mooie mogelijkheid om toch muziek te maken die we zelf goed vinden. Bovendien scheelt het veel tijd en ruimte om één keer drumgeluiden op te nemen in plaats van urenlang een drummer in de studio te hebben.” Vóór deze openbaring luisterden de Puha’s vooral naar indie-bands als the Smiths en klassieke bands als the Rolling Stones en the Faces, en dáárvoor naar metal: “Metallica, Motörhead en AC/DC vinden we nog steeds briljant!” Het Electric Puha-geluid komt echter vooral voort uit de muziek die de mannen nu beluisteren. Die is zéér divers. Zo luistert Steve naar Italiaanse filmmuziek van het Easy Tempo-label, maar ook naar dub, disco en Johnny Cash. Tim luistert veel naar triphop, Mr. Oizo, Squarepusher en Fingathing. Simon heeft tegenwoordig een voorkeur voor de funk van onder andere Funkadelic en Sly & the Family Stone en de jazz van Herbie Hancock en Miles Davis. En hoe zit het de Manchester-bands die in recensies steevast worden genoemd als invloeden, zoals Happy Mondays en Stone Roses? Blijkbaar wordt de afkomst van Simon en Steve wat al te makkelijk door journalisten aangegrepen om aan namedropping te doen. Simon: “Wij houden net zoveel van bands uit Manchester als van bands uit andere steden. Sommige muzikanten die op het album meespelen zijn echter wel zeer beïnvloed door bands uit Manchester. Zo is gitarist Mike Anderton idolaat van Johnny Marr van the Smiths.” Hoe komt de eigen muziek van Electric Puha eigenlijk tot stand? Steve: “Ieder van ons maakt thuis afzonderlijk nieuwe tracks. Die nemen we dan mee naar de studio zodat de anderen eraan kunnen toevoegen wat ze willen. Zo worden steeds meer lagen gestapeld, tot we het nummer even niet meer kunnen horen. Dan is het tijd om aan een ander stuk te werken en het nummer later nog eens te beoordelen. Als we het nog steeds goed vinden, sleutelen we meestal nog wat en dan is het klaar.” Nieuwe lagen toevoegen komt vaak neer op het opnemen van bijdragen van gastmusici, zoals vocalen of een gitaarpartij. Ook spelen de Puha-leden tijdens de totstandkoming met de structuur van de track. Deze is meestal bewust heel los, dus geen standaard popsongs. Stomper, het laatste nummer van Sisters in Paradise heeft echter heel verrassend een couplet-refrein-opbouw. Is Electric Puha een gewone band aan het worden? Simon: “Welnee, maar op de een of andere gekke manier voelde die standaard structuur het beste aan. Het is een heel catchy nummer geworden. We hadden het bijna de eerste single gemaakt, maar we vonden het niet representatief voor de rest van de plaat. We gaan hem nu als tweede single uitbrengen. De eerste werd wel goed gedraaid op bijvoorbeeld Kink FM, maar met Stomper hopen we op nog meer airplay.” Tijdens de Puha TV van aanstaande vrijdag draait het trio hun eigen muziek én die van anderen, begeleid door beelden van vj’s en live-instrumenten. Beelden worden bij de muziek gekozen en andersom. Simon: “Er vindt live een interactie plaats tussen ons en de beeldartiesten. Die zijn zelf soms ook muzikant, dus ze kunnen goed aanvoelen wat er bij de muziek gaat passen.” Het collectief waarmee Electric Puha de avonden neerzet heet Puha Hu$tlers, een bonte verzameling producers, dj’s, vj’s, musici, filmmakers en andere creatievelingen waarvan de meeste in Utrecht wonen en werken. Simon: “Utrecht is wat dat betreft een geweldige plek om actief te zijn. Bijna iedereen die we kennen maakt films, foto’s, muziek of is grafisch bezig.” Heb je zulke mensen dan niet in Manchester? “Jawel, maar hier zijn mensen bereid om van hun kont te komen en iets te doen, gewoon omdat ze het leuk vinden. Als je een initiatief neemt wordt dat gewaardeerd, ook als bijvoorbeeld nog niet duidelijk is of er wel geld beschikbaar is.” Het drietal wil in de toekomst in elk geval meer muziek maken. Steve: “We blijven aan nieuwe nummers werken en die belanden uiteindelijk op een tweede album. Die zullen we waarschijnlijk ook weer als dvd uitbrengen.” “Maar voor het zover is gaan we eerst Beluga Recordings uitbouwen”, vult Simon aan. Beluga Recordings is het label van Electric Puha, waarop ze hun eigen muziek uitbrengen en die van andere producers als Adamatic, Stickboy en Black Gold Blues Explosion. Ook gaat Beluga visueel werk uitbrengen van bijvoorbeeld Zinder en Delicatessen. Binnenkort moet er een compilatie-cd verschijnen en daarna complete albums van de artiesten. Simon vertelt dat de opbrengsten fifty-fifty worden verdeeld tussen de makers en het label. Electric Puha’s debuutalbum is de eerste release op Beluga Recordings en moet als ijsbreker voor het label fungeren. En Puha TV? Simon: “Als het aan ons lag hadden we al door het hele land getoerd met Puha TV. Dat gaan we ook doen, maar onze manager vond het beter om eerst vaste grond onder de voeten te krijgen in Utrecht. Waarschijnlijk horen mensen in het hele land ervan en dán gaan we elders optreden.” Puha TV is het enige project van Electric Puha waarvoor ze niet zelf het management doen. Zo blijft er nét genoeg tijd over voor de muziek en Beluga Recordings. En om met verslaggevers van 3voor12/Utrecht te kletsen uiteraard. Na het doornemen van het heden en verleden van de Utrechtse podia en plannen om het noorden te bestormen via Groningen, nemen we uiteindelijk afscheid. Het begint te regenen op het Zandpad. Een beveiligingsman vraagt of we “geen foto’s van de meisjes willen maken.” Nee meneer, we zetten alleen het kunstwerk op de foto. “Goed, maar kijk uit voor de pooiers.” Puha TV, vrijdag 25 juni om 23.00 uur in EKKO, Bemuurde Weerd WZ 3 te Utrecht.