Begin jaren negentig waren pop, jazz en klassiek nog gescheiden werelden. Ieder had zijn eigen podium en er was weinig aandacht voor de tussenvormen. Daarom kwamen in 1991 een aantal mensen bij elkaar, om samen stichting Rumor op te zetten. Een platform dat meerdere malen per jaar avontuurlijke nieuwe muziek op de Utrechtse podia programmeert. Een uniek project, dat afgelopen weekend haar 34ste editie beleefde. De sandwichformule, die verschillende soorten publiek en muziek probeert te laten samenkomen wordt, heeft in de loop van die dertien jaar al flink wat memorabele optredens opgeleverd. Zoals celliste Francis Marie Utti in samenspel met laptop en sampler; een multimediaspektakel/rockopera van de Rotterdamse groep Coolhaven gebaseerd op liederen van Schubert en de Duitstalige(!) biografie van David Hasselhoff. Of Charlemain Palestine die de Domkerk op zijn grondvesten deed schudden met een orgelconcert dat hij afwisselde met een beklimming van datzelfde orgel voor een staaltje spoken word in beschonken toestand. 'Het programma is altijd een verrassing en een enorm puzzelwerk. Het budget staat niet toe dat we bands laten overkomen. Aangewezen op wie er op het moment van het festival in de buurt zijn, blijft het tot het laatste moment spannend wie er komt optreden', licht Günther Barten, organisator van het eerste uur, die formule toe. Barten heeft daarom ook regelmatig contact met andere programmeurs in den lande. Zij spelen artiesten door die nog te klein en onbekend zijn voor de grotere zalen, terwijl Rumor op haar beurt weer een vrijplaatsfunctie vervult waar programmeurs bands kunnen scouten voor hun podium. Voorbeelden van artiesten die ooit op Rumor speelden en intussen door de grotere podia opgepikt zijn, zijn bands als Godspeed You! Black Emperor, Jaga Jazzist en saxofonist John Zorn. Leden van eerstgenoemde band waren vrijdag 20 februari wederom op een Rumor-avond in Tivoli te bewonderen, middels hun afsplitsing A Silver Mount Zion. In hun voorprogramma de postrock van het Utrechtse We vs Death. Op zaterdag mocht Queen Mab in het SJU-huis de draad weer oppakken. Dit Canadees-Nederlands damestrio van piano, viool en altsax beweegt zich in het schemergebied van de klassieke muziek. Hun composities liggen niet vast, de band laat het verloop van een nummer afhangen van de spontane ingevingen. Het resultaat: uiterst spannende muziek. O.BA.O, de tweede band in het SJU, speelt freejazz, wat zoveel betekent als jazz zonder noten en vaste maatstructuren. Ofwel: jazz die het inlevingsvermogen van het publiek soms flink op de proef weet te stellen. Maar die het predikaat 'avontuurlijk' zeker mag dragen. In Theater Kikker laat afsluiter Gustavo Lamas vervolgens met zijn melancholieke soul-techno horen dat Zuid-Amerika meer te bieden heeft dan straatmuzikanten of overhypete dansmuziek. Met zijn samples en percussieloops weet hij een gelaagdheid te creëren, die zijn muziek zelfs spannend genoeg maakt om als luistertechno te dienen. Een soortgelijk festival is in Nederland nergens anders te vinden dan in Utrecht en sinds kort ook Eindhoven. Vanuit de gemeente en provincie wordt Rumor volgens Barten dan ook geroemd om zijn unieke en verrassende aanbod. Dit heeft er echter niet in geresulteerd dat Rumor gevrijwaard blijft van hun bezuinigingen op het cultuurbeleid: hun subsidiebudget voor Rumor is geslonken van60 naar 45 duizend euro per jaar. Concessies doen door meer populaire muziek te programmeren is voor Barten echter geen optie. 'Rumor verliest dan zijn toegevoegde waarde aan het muziekaanbod in Utrecht. Geen subsidie, geen Rumor '