Great Lake Swimmers: Puur en verstild; melancholisch en desolaat

Man met gitaar zorgt voor een van de mooiste shows van het jaar

Melvin Wevers, ,

Een debuut opgenomen in een graansilo. Een show in de ijzige decemberkou, gespeeld in een oud fabriekscomplex, dB’s.
Nummers die het niveau van standaard singer-songwriter vér ontstijgen. Canadees Tony Dekker liet vrijdagavond de retorische vraag weer bij ons naar boven borrelen: een man een gitaar, wat heb je nog meer nodig?

Man met gitaar zorgt voor een van de mooiste shows van het jaar

Buiten: een mistige vrijdagavond. met snijdende kou. Binnen: tafeltjes met waxinelichtjes En de muziek van Townes van Zandt, die de bezoekers doet opwarmen. Het blijkt de voorbode Van een absolute prachtavond. Als eerste op de planken: Harold K., een singer-songwriter uit het zuiden, nu woonachtig in Utrecht. In zijn nummers wisselt Harold tussen dialect en ABN. Omdat ondergetekende zelf ook Limburgse roots heeft, kon hij de thematiek van de liedjes goed volgen: belangrijke thema's voor Harold zijn het weggaan uit Limburg op weg naar de grote stad, Nieuw-Zeeland, bier en het altijd terugkerende thema liefde. Tekstueel schommelt het tussen het spitsvondige en het tenenkrommende. Maar eraan denkende dat dergelijke onderwerpen in de Nederlandse taal al snel neigen naar het clichématige, vallen ook die mindere momenten reuze mee. Harold K. laat zich op het podium begeleiden door mandoline, trompet en accordeon, wat de nummers meer afwisseling en warmte meegeeft. En hoewel de interactie tussen het publiek en de artiest niet heel uitgebreid is (af en toe plaatst Harold een droogkomische opmerking), weet het publiek zijn aandacht er toch bij te houden. Op temperatuur gekomen is het wachten op Tony Dekker, oftewel Great Lake Swimmers. Dit keer solo, volgende keer met band. Het prachtige debuut van deze Canadees is opgenomen in een verlaten graansilo. De galm en de ruis die de plaat zo'n desolate sfeer meegeven, worden in dB's perfect nagebootst: de galm komt van de geluidsman, de ruis van de P.A. zelf. Het aandachtig luisterde publiek zorgt ervoor dat de serene sfeer niet verstoord wordt. ‘Oh hands, don’t fail me now’, zingt Dekker in het openingslied ‘Moving, Shaking’. Het is een zinsnede die precies de kwetsbaarheid en breekbaarheid van 's mans nummers aangeeft. Beeldend en metaforisch worden verlaten landschappen en zoektochten naar de drijfveren van de mens beschreven. En ze raken je tot op het bot. Naast werk van zijn prachtige debuut probeert Dekker in dB's ook alvast enkele nieuwe nummers uit; nummers waarbij met name het gebruik van mondharmonica en de prachtige vocalen meteen opvallen. In de lente van 2005 moet dit nieuwe album gaan verschijnen, de opnames vonden dit keer plaats in een oude kerk. Hoogtepunten van Dekkers set zijn het verstilde 'Moving Pictures, Silent Films' en de afsluiter 'Three Days at Sea (Three Lost Years)'. Al kun je eigenlijk ook stellen dat de hele set een hoogtepunt vormt. Een man met een gitaar, zo puur als een chocoladeletter van de Sint: ze maken dit concert in dB’s een van de mooiste concerten van het jaar in het singer-songwritergenre. Eerst Sufjan Stevens, nu Tony Dekker: van zulke concerten lust ik er wel meer. Laat de tafeltjes vast maar staan. Great Lake Swimmers speelt nog in de Merleyn in Nijmegen op 8 december met wevsdeath. Great Lake Swimmers & Harold K. Gezien: vrijdag 3 december 2004, dB’s