Met zanger Arthur en gitarist Lourens van Sneakerfreak zit ik op een terras in Utrecht, vlak na een radio-optreden en korte livesessie op Utrecht FM. We praten over hun pas verschenen single ‘Naked’ en de toekomstplannen van de band. Ze bevinden zich in een interessante fase, tussen demo’s maken en een album uitbrengen in. De single is op de nationale radio te horen geweest en werd goed ontvangen. Nederland lijkt klaar voor de Sneakerfreaks en de heren hebben er zin in. Tijd voor een goed gesprek over aan de weg timmeren in de muziekbusiness. Kunnen jullie iets vertellen over de totstandkoming van de single en waar jullie momenteel mee bezig zijn als band? Lourens: We hebben eerst een half jaar genomen om wat repertoire op te bouwen. Arthur heeft een heleboel liedjes geschreven. Hij klooit ook zelf met de computer en maakt daar dan fantastische dingen mee met violen en allerlei geluiden. Dan neemt –ie die songs als geraamte mee de oefenruimte in, met tekst en al, en dan moeten we er iets van maken. Daarna zijn we een tijdje demo’s gaan opnemen. Op een gegeven moment merk je dat een demo voornamelijk wordt benáderd als demo, terwijl je een groter statement wilt maken dan dat. Een demo suggereert voor veel mensen dat het nog niet af is. Zaaleigenaren en mensen om je heen denken: ‘dat is een bandje in de demofase, in de opstartfase, dat is nog niet volwaardig’. Om verder te komen heb je iets serieuzers nodig. Dat werd dus de single, wat een soort pilot is voor een heel album. Daar kun je als band niet omheen, om een keer een album te maken. Die single zit daar precies tussenin, tussen die twee werelden. Arthur: Zo moet je het hele ding zien, zo zien wij het. Het is dus echt een pilot. We wilden kijken of we op de radio terecht zouden kunnen. Of we iets konden maken waar we zelf echt tevreden over zijn. Qua opnames en wat daar allemaal voor nodig is. Wat het uiteindelijk gaat kosten als je een album gaat opnemen. En we hebben nu al meer bereikt dan dat! Ons doel was bijvoorbeeld om één keer op de landelijke radio, ’s nachts, gedraaid te worden. We zijn nu al een paar keer op de landelijke radio gedraaid, op Radio 1, 2 en 3 dus dat is naar tevredenheid. We zullen wel zo’n beetje uit de single geperst hebben wat eruit te wringen valt. We hebben heel veel geleerd. Lourens: Vooral opnametechnisch. Wie we moeten inhuren voor dingen die we echt niet zelf kunnen zoals het afmixen. Wat er dan gebeurt met je product als het door een goeie technicus als Sander van der Heide (Celine Dion, Bløf) laat masteren, dat is fantastisch. Arthur: Wat je dan vooral leert is wat je zelf nog fout doet. Je weet dat het niet aan de techniek ligt. Dus als het dan nog niet klinkt zoals je zelf zou willen dan moet je gewoon zélf iets anders doen. Ferry: Op het moment dat je een single maakt denk je ook een bepaalde stijl te hebben ontwikkeld die je in de demo-fase nog tot wasdom wilt proberen te brengen. Dat is ook wel te horen aan onze demo’s, er zit een bepaalde ontwikkeling in. Niet slecht voor een jaar werk. Hoe zit het met de toekomstplannen? Lourens: We willen nu in eerste instantie heel veel spelen. Met de single veel mensen bereiken. Grotere festivals, grotere zalen misschien, voorprogramma’s… Wanneer gaat het album er komen? Arthur: Dat is nu de volgende stap. We moeten een plan gaan maken om geld bij elkaar te krijgen. Voor de volgende zomer moet het zeker gebeuren. Ik wil het graag over de teksten (van Arthur) hebben. Het gaat daarin veel over dromen versus ‘realiteit’, mensen die een act ophouden voor de omgeving en non-conformisme. Arthur: Dat klopt! Het is alleen niet zozeer een discussie tussen andere mensen en mij, waarbij ik het ideaal nastreef of zo. Het is vaak een kritiek die je op jezélf hebt. Het wél conformeren komt dan in dat geval óók van mijzelf. Je komt er ook wel achter dat je gewoon een leven moet opbouwen. Dus waarom ga je niet gewoon een zinnige baan zoeken enzo? Dat zijn dingen die je serieus wel eens denkt. Als iemand dan eens een opmerking maakt in de trant van ‘zou je niet een iets gaan doen wat meer met de realiteit te maken heeft’ dan is dat natuurlijk wel een zere plek… Op dat moment ben ik het er ook heel erg mee oneens en dan herinner je jezelf eraan dat je vooral moet gáán voor wat je zo leuk vindt. Maar er zijn natuurlijk ook wel eens momenten dat je dat zelf ook wel eens denkt. Het moeilijke is om inhoudelijk niet te conformeren, om gewoon precies dát te maken wat je zelf mooi en leuk vindt. Maar in het hele gedoe met zo’n band en die liedjes schrijven en voor jezelf kunnen zorgen, ook financieel, moet je wel reëel blijven. Het zit een beetje in tussen reëel blijven, de realiteit, en wat je misschien wel heel graag zou willen, met z’n allen in de studio met een grote zak geld. Hoe ver zou je erin meegaan als een producer je muziek een bepaalde richting in stuurt? Ferry: Poeh… Lourens: Ik denk dat we nooit een producer of technicus zullen kiezen waar wij niet heel erg veel vertrouwen in hebben. Op het moment dat je iemand heel erg te gek vindt dan komt zo iemand in je team en gaat –ie daar zijn stempel op drukken. En dan vind je dat te gek. Arthur: Er is ook een verschil tussen conformeren en laten beïnvloeden denk ik. Ik denk dat je open moet staan voor alles dat je goed vindt, dus ook een producer. Misschien kan hij jouw nummers naar een nog hoger plan tillen. Lourens: Een producer die niet uitgaat van het eigen geluid van een band is sowieso niet iemand waar wij ooit mee samen zullen werken. Dus jullie zijn niet bang je eigen geluid te verliezen? Lourens: Nee. Je suggereert een beetje dat producers de commerciële jongens zijn en de bands de artistiekelingen. Als je goeie muziek maakt vinden mensen het mooi en als het niet goed is, niet. Los van of het nou commercieel is of niet. Arthur: Je moet je ook afvragen waar de grote bands als de Foo Fighters, de Chili Peppers, en noem ze maar op, zouden zijn zonder goede producers. Ik denk echt he-le-maal nergens. Als je geen goeie producer hebt dan krijg je het niet goed op plaat. En een plaat opnemen is écht een vak apart. Je hebt een extra man nodig, op z’n minst één, die dat heel goed kan. Het is net als een extra instrument dat je bespeelt. Daar moet je iemand voor hebben, die het juiste kan toevoegen. Het is net als met ons onderling, wij hebben ook verschillende smaken en ideeën. Wij maken compromissen en dat is ook léuk. Je hebt vertrouwen in de mensen waarmee je werkt, je respecteert ze. Dat moet wederzijds zijn. Als dat zo is dan komen er gewoon mooie dingen uit. Misschien kan het op een andere manier ook wel heel mooi zijn, maar dat is de keuze die je op dat moment maakt. Sneakerfreak speelt zaterdag 28 augustus om 19:40 op het Zinin Festival