Wie de singer/songwriter-editie van ‘Het geheim van Utrecht’ bijwoonde, weet dat opener Rightful Owner een van de hoogtepunten was. ‘Hele eigen sfeer,’ vond de jury. Toch ging een ander er met het goud vandoor. Of Joost en Aldwin volgend jaar nog een keer meedingen, is zeer de vraag. ‘Wedstrijden zijn moeilijk. Zo’n jury kijkt heel technisch naar je muziek. En zelf zijn we er niet op die manier mee bezig.’ Op dit moment vormen Joost (24) en Aldwin (34) met hun tweeën Rightful Owner. Joost schrijft de songs, speelt gitaar en zingt. Aldwin neemt de tweede gitaar, zang en melodica voor zijn rekening. Ze zoeken een drummer. Sinds mei 2004 is er de live-plaat Locations #1 die het aan de verbeeldingskracht van de luisteraar overlaat of dit een singer/songwriter met begeleider, een band of een gelegenheidsformatie is. Je hoort een zanger met veel dynamiek in zijn stem, tegendraadse gitaarbegeleiding, koortjes en hier en daar een roffeltje op de drums. Rightful Owner zoekt, probeert en vindt in die zoektocht zijn kracht: ‘de werkelijkheid is niet perfect, dus is onze muziek dat ook niet.’ Ondertussen maakt Rightful Owner bloedstollende muziek die klinkt alsof Jeff Buckley en Stravinsky elkaar de hand geven. De hoes van Locations #1 is door Aldwin zelf ontworpen. Op de voorkant staat een foto van een rondraaiende platenspeler met lampjes. Platenspeler en lampjes gaan bij optredens mee en zorgen met een stuk of wat waxinelampjes en een perzisch tapijt voor de sfeer waarin Rightful Owner zich thuisvoelt. Aldwin: ‘Het creëert één geheel en past bij onze muziek. Bovendien vind ik het niks om een kaal podium te betreden. Als je zelf al een aangename omgeving schept, helpt het je over de drempel van het optreden heen.’ Joost: ‘Voor mij werkt het omdat ik zie dat het voor Aldwin en het publiek werkt. Ik ben toch al niet zo’n podiumbeest. Optreden is voor mij verwarrend: ik ben gespannen en dat vertaalt zich in emoties, waardoor de muziek erg intens wordt. Na optredens ben ik dan ook meestal niet aanspreekbaar.’ Waarom na thuisdemo Pale (2003) gekozen voor een live-plaat? Aldwin: ‘We kregen na Pale de reactie dat onze muziek vanaf het podium het indrukwekkendst is.’ Joost: ‘We hebben de md-speler een tijdlang naar optredens meegenomen en hebben het onvolmaakte willen vastleggen: je hoort de pareltjes, maar ook het geklets van publiek en je hoort het ook als ik een gitaarakkoord verkeerd pak. Het lijkt pretentieus om als beginnende band met een volledige live-plaat te komen. Maar dit past goed bij ons en het is een mooie weergave van dat wat we tot nu toe gedaan hebben. En wat mensen van ons kunnen verwachten.’ Joost en Aldwin vertellen dat Locations #1 geen eindstation of mijlpaal is. Liever vandaag dan morgen kruipen ze achter Aldwins computer om iets nieuws op poten te zetten. Is het mogelijk ook in een thuisstudio het onvolmaakte vast te leggen? Joost: ‘Als je in een kamer bijvoorbeeld twee richtmicrofoons zet en dan je muziek live opneemt, krijg je automatisch omgevingsgeluid. En: instrumenten gaan elkaar in de weg zitten, wat ik mooi vind. Dat je niet elke partij netjes uitgebalanceerd hoort, is niet erg. Ik houd ervan als instrumenten het gevecht met elkaar aangaan.’ Aldwin: ‘Lo-fi is de gemene deler voor ons. Het Belgische Kiss my jazz is een voorbeeld. Pure huisvlijt en daardoor heel charmant, hoe gruizig het ook klinkt.’ Joost: ‘Hoe rotter hoe beter is niet het motto. Het moet vooral spontaan en warm klinken. Dat vinden wij mooi aan lo-fi.’ Zijn ze niet bang hun voorbeelden klakkeloos te kopiëren? Aldwin: ‘Je pikt altijd wat mee van de muziek waar je naar luistert.’ Joost: ‘Ik heb niet de ambitie een nieuwe stroming uit te vinden, maar ik vind dat we op een originele manier bezig zijn, omdat we intens uiting geven aan wie we zijn. Het is echt.’ Joost vertelt dat Rightful Owner vaak met Coldplay vergeleken wordt. Hij vindt echter dat die vergelijking niet helemaal opgaat. ‘Ik denk dat het door de manier van zingen komt. Maar liedtechnisch doen we echt iets heel anders. In dat opzicht neem ik liever een voorbeeld aan Centro-matic of Sebadoh. Bands met een hele losse manier van liedjes schrijven. Altijd als ik mijn gitaar pak, probeer ik iets nieuws te doen. Vervolgens zing ik er wat overheen, dat kunnen woorden zonder logisch verband zijn. Of zelfs fantasietaal. Daarna komt de eigenlijke tekst pas. Er gaat flink wat tijd overheen voor een lied presentabel is.’ Aldwin reageert: ‘Live mag er vervolgens nog een hoop gebeuren. We laten het toe dat de liedjes sterk veranderen door ze te spelen. Gitaarloopjes en partijen ontwikkelen zich en ook vocaal ligt er voor Joost nog veel ruimte.’ Rightful Owner kent een aantal zijsporen: Kill the metaphore is het solo-project van Joost, onder de naam Dust Bunnies maken Joost en Aldwin op Sonic Youth geïnspireerde post-rock. Joost: ‘Ik zie Rightful Owner het liefst als een moederschip van waaruit we uiteenlopende projecten kunnen aanvatten. Anders blijf je zo braaf binnen een kader en wordt het te gepolijst.’ Aldwin: ‘Het kan heel verfrissend werken om je elektrische gitaar in te pluggen en zonder repertoire of vooropgezet plan veertig minuten te spelen, zoals we laatst deden in een kraakpand. Als alles dan mooi samen valt, stijg je echt even op.’