Naar eer en ontbeten: Green Hornet over Utrecht

'Dat publiek was wel weer suf zeg'

Mike B, ,

Zondag 11 april maaktenen drie vuige rockbands uit het clubcircuit De Helling onveilig: The Riots, The Spades en Green Hornet. Aangezien gages laag zijn en hotels duur bood een 3VOOR12/Utrecht-redactielid het Groningse Green Hornet een slaapplaats met ontbijt aan, om de bandleden tussen koffie en croissants onder meer te polsen naar het rockgehalte van het Utrechtse publiek.

'Dat publiek was wel weer suf zeg'

Green Hornet is een basloos garagerocktrio uit de Groninger J. Spencerstraat, bestaande uit Olaf (gitaar, zang), Koos (drums, zang) en André (orgel, gitaar, zang). Ze zijn wereldberoemd in Groningen, hebben inmiddels het nodige plaatwerk op hun naam, alsmede een aanzienlijke reeks fraaie optredens: van Noorderslag, via Lowlands tot de uithoeken van Europa. Afgelopen zondag speelden ze voor de vijfde keer in Utrecht. Op dezelfde locatie (toen nog De Vloer geheten) als eind 2001, toen als vet rockende begeleidingsband van soul-legende Andre Williams. Dat optreden staat de heren van Green Hornet nog vers in het geheugen: 'Tja, dat was toen niet de meest flitsende show van de tour.' Krasse knar Williams was namelijk die avond ervoor met Denvis van The Spades 'uitgebreid' op pad geweest, maakte het te bont, en had daarmee zijn bronstige stem grotendeels in de nacht achtergelaten. Met krakende stem vertelde hij destijds tussen de nummers door suggestieve verhalen over een drietal dames van lichte zeden. Green Hornet dampte destijds gelukkig wel, en deed dat zondagavond in de Helling weer. De ochtend na het optreden, met een kop koffie en een croissantje op de bank, besluiten we de heren eens aan de tand te voelen over “rockgehalte” van het Utrechts publiek. Hoe zit dat bijvoorbeeld in vergelijking tot erkend rockcity Eindhoven en undergroundstad Groningen? André is in eerste instantie niet zo kritisch. Hij geniet na de koffie van een biertje en roept dat Utrecht wat hem betreft 'best rockt'. Maar zodra we er wat specifieker op ingaan, blijkt toch dat de drie heren en aanhang (geluidstechnicus Hein en twee vriendinnen zijn ook gezellig mee) gematigd tevreden te zijn: 'Het optreden ging best lekker, maar dat publiek was wel weer suf zeg.' En dan komen de heren los. Want nee, het is niet veel met dat Utrechtse publiek: -'Ze staan altijd een paar meter van het podium af!' -'Ze zijn niet in beweging te krijgen!' -'Het lijkt ze helemaal koud te laten, en na afloop hoor je dat ze het geweldig vonden!' Het Utrechts clubpubliek heeft dus blijkbaar last van de welbekende arrogante Randstadblues. Aan thuisstad Groningen kunnen we in ieder geval niet tippen. Alhoewel, het moet gezegd, ook die stad volgens drummer Koos niet meer het pure underground rockbolwerk is dat het geweest is. 'Maar als een band in de Vera speelt, staan ze gewoon vooraan. En als je goed speelt, komen ze in beweging.' In vergelijking met Noord-Holland valt Utrecht echter (nog) wel mee, maar het zou wel een stuk meer mogen swingen. Desondanks komen deze sympathieke Groningers toch altijd graag naar de Domstad. Niet alleen omdat het hier prima bier drinken is, maar ook omdat het over de helft van de rit naar het toch meer rockende Brabant is… Binnenkort is de band samen met Peter Pan Speedrock op tournee en dus overal in het land te bekijken. Het devies: mocht je gaan kijken, ga dan gewoon dansen en dicht bij het podium staan. De heren rocken namelijk wel, maar ze stinken niet. Het bewijsmateriaal daarvan, foto's van een douchende Green Hornet, mocht van de bevriende dames helaas niet op de site.