Het thema van deze (vierde) editie Cross Linx is ‘Spoken word meets new music’. Vooral het aspect ‘new music’ wordt breed opgevat: van moderne ‘klassieke’ muziek tot hiphop tot blues; Vredenburg heeft vanavond voor een divers aanbod gezorgd. ‘Spoken word’ is de rode draad die door het programma loopt. Het Nederlands Radio Symfonie Orkest opent de avond met een stuk van de moderne Oostenrijkse componist HK Gruber. Het is een dolkomisch stuk voor orkest en bariton-spreekstem, vol met gekke fluitjes, trommels, snerpende violen en zelfs boterhamzakjes. Het stuk gaat over Frankenstein en over Batman. Het orkest is enthousiast en het publiek ook. Hierna staat in de kleine zaal het Rosa Ensemble met acteur Hans Dagelet. Ze brengen een aantal stukken uit hun muziektheaterproductie ‘Blunderland’ ten gehore, dat binnenkort in de Nederlandse theaters zal staan. Hun inspiratiebron is Don van Vliet, oftewel Captain Beefheart: kunstenaar, dichter en artiest inéén. Dagelet spreekt, schuurt en schreeuwt met zijn stem en lichaam en het ensemble schreeuwt mee. De bizarre teksten van Beefheart blijven in de Nederlandse vertaling overeind en dat is vooral te danken aan de vertolking van Dagelet. Spinvis heeft voor deze gelegenheid een nieuwe compositie geschreven, bestaande uit drie stukken (die hij een drieluik noemt, want ‘dat klinkt wel goed’). Een deel van het Rosa Ensemble doet mee, samen met drie ‘gastsprekers’: Roos Ouwehand, Lucia Meeuwsen en, opnieuw, Hans Dagelet. Het lijkt alsof iedereen vanavond voor de Nieuwegeinse sample- en woordkunstenaar is gekomen, want de grote zaal zit behoorlijk vol. Wie gekomen is voor nieuwe liedjes in de stijl van zijn veelgeprezen album heeft vanavond pech. De drie stukken zijn lange monologen over een vrouw die het ontbijt moet maken (‘Ik rangschik de messen op scherpte en afkomst’) en over een man die in het zwembad ligt en bang is dat hij uit elkaar zal vallen (‘Lotus Europa’). Er wordt een dromerige sfeer opgeroepen die na een tijd toch wat monotoon wordt. Hetzelfde ritme, dezelfde manier van spreken... De Youngblood Brass Band na zoveel poetisch geweld een aangename verrassing. Deze achtkoppige formatie, bestaande uit zes blazers, een rapper en een drummer lijkt nog het meest op de plaatselijke fanfare die zich heeft toegelegd op hiphop. De acht Amerikanen maken er een klein feestje van en het is dan ook spijtig dat ze na drie kwartier op moeten houden. De Amerikaanse zangeres/gitariste Dayna Kurtz is de afsluiter van de avond. Na een aantal bezoekjes aan een uitverkocht Paradiso is zij nu voor het eerst in Utrecht te bewonderen. Haar debuutplaat ‘Postcards from downtown’ werd bijzonder lovend ontvangen en over anderhalve maand zal haar nieuwe album uitkomen. Helaas loopt Utrecht niet warm voor deze dame, want de grote zaal is voor hooguit een kwart gevuld. Desondanks zet Kurtz een mooie, intieme set neer, waarbij ze begeleid wordt door toetsenist Peter Vitalone. Echt ‘spoken word’ is het optreden niet, want Kurtz zingt vol overgave. En ook ‘new music’ is niet echt van toepassing, want de nummers wortelen vooral in blues en jazz. In het afwisselende programma van vanavond misstaat haar optreden echter niet. Al met al is deze Cross-Linx -editie weer een fijne samenwerking van toekomstige bewoners van het nieuwe muziekpaleis (Tivoli, Vredenburg en het SJU-jazzpodium). Een samenwerking die zeker niet de laatste dit jaar zal zijn. Zo zullen Tivoli en SJU op 9 mei bijvoorbeeld een optreden van gitaarheld John Scofield in De Helling verzorgen en verzorgt Vredenburg eind juni in samenwerking met Tivoli ook een nieuw festival: de Paleisrevolutie, in Vredenburg. De beoogde kruisbestuiving tussen de klassiek-, pop- en jazzbiotoop lijkt daarmee al aardig van de grond te komen. En daar kan de Utrechtse muziekliefhebber alleen maar van profiteren.