Reizend muziekfestival Popronde is bezig met een tour door Nederland en deed op donderdag 24 oktober Utrecht aan. Met een groot team bezochten we een deel van de bijna 70 shows en keken welke aanstormende poptalenten we de komende jaren in de gaten moeten houden.

“De grotere jas zit als gegoten”, schreven we over de Popronde van 2023. Toch is die spreekwoordelijke jas dit jaar nog een stukje groter geworden. Met 69 optredens op 35 locaties is de Utrechtse Popronde de op één na grootste van dit jaar. Vooral het aantal locaties is gegroeid: van 30 naar 35. Nieuwe locaties dit jaar zijn onder andere Stadsklooster Utrecht, Moira, de Hondekop, café de Achtertuin, Moxy Hotel en Tigers Gym (in het voormalige poppodium/club De Vrije Vloer). Een aantal van die locaties stond ook dit jaar lekker vol, en bij sommigen stonden rijen om naar binnen te kunnen. Dat hoort ook een beetje bij de Popronde. Het is in ieder geval mooi om zoveel bezoekers te zien die van de ene naar de andere locatie gaan of juist één plek kiezen om te blijven hangen.

Die groei laat het blijvende succes zien van de Popronde, dat al dertig jaar lang een groot aantal steden bezoekt en daar opkomende Nederlandse popacts presenteert. Ook toont het aan dat er in Utrecht veel enthousiasme is om op deze laagdrempelige manier een mooi beeld te krijgen van de nieuwe acts die in Nederland actief zijn. En tegelijkertijd ontdek je weer nieuwe plekken in je stad. Wat wil je nog meer?

Tussen de platen en de boeken over architectuur speelt Julia Tan in kleine formatie: gitaar en zang. De muziekafdeling van Broese staat vol geïnteresseerd publiek die in deze boekwinkel hun Popronde 2024 aftrappen. Tan bracht ongeveer een jaar geleden haar eerste nummers uit, maar ze heeft al een aardige fanschare die vooraan al haar reeds uitgebrachte werk kunnen meezingen. Mogelijk komt dat door haar succesvolle social media presence, of zou het haar beroemde vader zijn?

Om 8 uur opent de Haagse band Half Cab de avond in dB’s. Zoals altijd bij een optreden heeft de eerste act van de avond de zwaarste taak: het publiek loskrijgen. De zaal was vrij tam en nog niet zo vol, naarmate het optreden vorderde, druppelden er wel meer mensen binnen. De vier Haagse jongens kregen het publiek eerst niet echt aan het dansen, pas toen leadzanger Timothy het publiek aanspoorde om te gaan springen, kwam er hier en daar meer beweging in. De muziek zelf was ruige rock met een hint naar punk. Het opvallende was hoe de schreeuwende teksten mooi samenkwamen met de gitaren.

Richting het einde van het optreden speelden de jongens nog een aantal nummers van hun net uitgebrachte lp. De band treedt de aankomende maanden veel op, maar niet in de provincie Utrecht. Dus je moet wat reistijd over hebben om de band live te zien. (LW)

De Voortuin is afgeladen, nog voor From/October begint. Met hun gitaren lokken ze nog de laatste mensen die erin passen en de rest van het Popronde publiek moet de mannen maar vanaf het terras beluisteren.

De band staat als een huis. Ze spelen strak en hun melodieën zijn interessant. Alleen werkt het geluid niet mee. De zang is zo onverstaanbaar dat je niet kon horen of ze Nederlands of Engelstalig zongen. Op hun plaat zingen ze in ieder geval Engels. Maar deze mixage zorgt ervoor dat de band in de verte herinnert aan soort Spinvis melodieën. Misschien dat ze op een groter podium de indie-pop standaard ontstijgen, maar in dit afgeladen café met matig geluid lukt dat niet. Het contact met het publiek is minimaal, zowel tijdens het spelen als tussen de nummers door. Het helpt natuurlijk niet dat de mic van de leadzanger ongeveer uit staat. (StHdL)

Door naar De Helling, waar Cardigan Inn alweer aan z’n vijftiende Popronde-show begint. De Amsterdammers zijn een van de meest gewilde acts van deze lichting, en hebben ook al een felbegeerd plekje op het eindfeest te pakken. Vanavond wordt al snel duidelijk waarom. Hun opgejaagde postpunk is mogelijk nog strakker dan de kuif van zanger Pablo, die in zijn vintage-kantoorklerkenpak een overtuigende David Byrne-impressie aan de dag legt. Om beurten verzorgen hij en gitarist Joe de leadzang, allebei met zo’n typische, galmende eightiesstem. Sowieso is deze hele act doordrenkt van de jaren-80-nostalgie. De blousjes, de moves, het geluid, het voelt allemaal erg retro aan. En het klopt tot in de details. Beter goed gejat… (SG)

Gezien: diverse acts tijdens Popronde Utrecht, donderdag 24 oktober 2024 @ binnenstad Utrecht