In december werd er wederom massaal gestemd voor de 3voor12/Tilburg Song van het Jaar. Het was lang spannend, maar de titel Tilburgse Song van het Jaar 2023 ging uiteindelijk naar The Robots Are Coming met ‘2095’, tevens de intro- en titelsong van het debuutalbum dat ze in maart uitbrachten. Het duo, bestaande uit Stefan Werdekker en Roi de Bruijn, laat zich voornamelijk inspireren door Franse electro à la Justice en Daft Punk en heeft grootse ambities. Bijzonder is dat ze nog niet veel naamsbekendheid hebben vergaard en nu toch deze titel weten te pakken. We zijn bij ze op bezoek, in de imposante thuisstudio van Roi, en vroegen ze hoe het nou voelt om deze titel te winnen.

‘We vonden het al onverwachts dat we genomineerd waren en als we naar de andere genomineerden kijken, zoals French II en Coloray, dachten we dat we echt wel in hun schaduw zouden staan, maar kennelijk toch niet. Dus we zijn heel erg verrast.’ aldus Stefan. Benieuwd naar de gehele Top 13 van 2023? Check 'm hier!

Het winnende nummer ‘2095’, eentje met een orchestraal, filmisch begin dat halverwege omslaat naar een stevige elektronische sound vol synthesizers, vormt de inleiding voor het verhaal van het gelijknamige album en vertelt wat het concept achter het album is. En die is vrij sinister: “The year is 2095, the skies are burning red and this world is poisonous // Pieces of twisted metals scattered across a deserted wasteland // Generations of ever evolving and self learning machines are now in control of the plant, leaving humans useless // One thing is certain, the robots are coming”. Het was niet de eerste song in het maakproces, maar wel was al snel duidelijk dat dit de introsong moest worden, vertelt Stefan. ‘Er heeft heel lang een schets gelegen met een symfonische intro met synthesizers, daarna kwam het idee om de synths te vervangen door akoestische symfonieorkestgeluiden. Nu zit er echt een transitie van akoestische instrumentatie naar alles met synthesizers in. Het idee daarachter is dat je van het heden naar 2095 reist in ongeveer anderhalve minuut.’ Het brein achter de tekst in het nummer is Roi: ‘Een leuk weetje daarover: ik heb een tijdje in Londen gewoond en de tekst is ingesproken door mijn toenmalige huisgenoot met een mooi accent, zijn stem hebben we een paar toontjes lager gepitcht zodat ie wat zwaarder klinkt.’

Op de vraag of ‘2095’ ook hun eigen favoriet van het album is, antwoord Roi: ‘Eigenlijk zie ik het album als één grote song en één groot verhaal. Maar als ik moet antwoorden dan is “2095” niet per se mijn favoriet. Er staan een aantal flink stevige electronummers op en een aantal meer poppy nummers. Het ligt er ook een beetje aan in welke stemming ik ben, maar “Robots Of The World” vind ik heel sterk en “Machine” doet het altijd goed, die gebruiken we vaak als afsluiter, want die knalt gewoon lekker.’ Stefan voegt toe dat hij ‘2095’ wel het nummer vind dat het album het beste representeert: ‘Omdat het alle elementen bevat die onze muziek kenmerken. Er zitten symfonische sounds in, een verhaallijn, het is melodieus, later hoor je een harde beat. Het vat onze sound heel goed samen in één track. En daarnaast vind ik “Futures” heel goed, dat is een beetje mijn kindje haha.’ 

De weg naar de totstandkoming van het album duurde wel eventjes, in 2021 bracht het duo al eerdere versies van ‘Machine’ en ‘Trash’ uit, daarna was het stil. De reden? Perfectionisme. Stefan vertelt lachend: ‘We hadden onze band net zo goed perfectionisme kunnen noemen. Het duurt gewoon heel lang om wat je in je hoofd hebt zitten ook zo uit de speakers te krijgen, vooral als je geen pro bent zoals bijvoorbeeld een afgestudeerde mix-engineer wel is. Dus we hebben ons echt moeten verdiepen in de studio software en het mixen, dat kost tijd. En wat je dan krijgt is dat je de kennis die je nu hebt, een maand geleden nog niet had en je dus een revisie doet op wat je een maand geleden hebt gemaakt. Zo kan je eindeloos door blijven gaan.’ Wanneer we hen vragen wie de grootste perfectionist is, hoeven de heren niet lang na te denken en wijzen de vingers richting Roi: ‘Tja. Elke keer als ik weer naar een nummer luisterde, dacht ik “Oh ja, maar dit zou ook vet zijn” en zo drijf je steeds verder af van het concept zoals je ‘m in het begin had. Ik heb wel veel aan Stefan gehad, want Stefan kan harde keuzes maken. We vullen elkaar goed aan.’ Steeds maar blijven tweaken en nieuwe lagen toevoegen, kan in dit genre al snel leiden tot een overkill en dat beaamt Stefan: ‘Een jaar geleden had ik niet in de gaten wat over de top betekende, maar we zijn soms wel over onze top heen gegaan en dan moet je dus ook weer terugschakelen.’

Het album is gemasterd door de Schotse Sam John, iemand die eerder al eens werkte met gerenommeerde namen als Justice, Boys Noize en Underworld. Hoe kom je daar, als beginnend duo uit Brabant, in vredesnaam bij terecht? Dat blijkt een gevalletje van nooit geschoten, altijd mis: ‘We hebben een rijtje albums opgeschreven die we tof vonden, gekeken wie dat gemasterd heeft en zo kwamen we bij hem uit. Het was wel spannend, maar we hebben hem gewoon een mailtje gestuurd. Uiteindelijk kregen we een reactie terug dat de muziek wel in de smaak viel en dat 'ie graag een videogesprek wil hebben.’ aldus Stefan. Toch heerste er bij Roi nog wel wat onzekerheid na dat eerste mailtje: ‘Ik dacht dat hij misschien een videogesprek met ons wilde hebben zodat hij ons persoonlijk kon vertellen dat hij hier geen energie in ging stoppen.’ Niets bleek minder waar. Sam John was enthousiast, zo enthousiast dat Stefan en Roi het videogesprek zelf moesten afkappen, omdat ze door moesten naar andere afspraken: ‘Het was super gezellig en we hadden echt een goede klik met hem. Hij begreep onze sound en we hebben veel over onze en zijn apparatuur gekletst. Je kijkt een beetje tegen hem op en dan is het heel verrassend dat je zo’n goede klik met hem hebt. Hij zei: “Ik heb het volgende week ergens wel af, maar als ik het leuk vind dan ga ik er nog even mee door.” En het duurde maar langer en langer, en tijdens de eerste editie van Blokgolf (avond voor experimentele elektronische muziek in de Hall of Fame, red.) kregen we een mailtje dat hij het zo tof vond dat hij er graag nog even mee door ging. Uiteindelijk blijkt hij dus net zo’n grote perfectionist en muzieknerd als ons. Voor onze tweede album zijn we van plan naar Schotland af te reizen om wat sessies bij te wonen.’

Zowel de bandnaam, The Robots Are Coming, als het album, 2095, schetsen een beeld over de mogelijke toekomst van de mensheid, één waarin robots misschien wel over de mensheid heersen. Wij vroegen ons af, waar komt die fascinatie voor robots toch vandaan? Roi ligt toe: ‘Dit gaat al een aantal jaar terug. We zagen steeds vaker dat dingen geautomatiseerd werden, bijvoorbeeld tickets kopen bij het treinstation. En dan zeiden we als grap tegen elkaar “the robots are coming”. Het is meer een metafoor voor de digitalisering.’ Of ze zelf geloven dat robots daadwerkelijk de wereld gaan overnemen? Daarin verschilt het duo een beetje van mening, zo vertelt Roi: ‘Ik denk wel echt dat we naar een samenleving gaan waar robots ons gaan vervangen, maar ik denk niet dat wij dat nog gaan meemaken. Ik kan me voorstellen dat machines en robots met elkaar gaan communiceren en iets voor elkaar willen krijgen, maar dat kan niet want de mensen houden hen in bedwang. Dan ben ik bang dat het begint met zelfrijdende auto’s die tegen elkaar in gaan rijden bijvoorbeeld.’ Stefan ziet het allemaal iets genuanceerder voor zich: ‘Ik denk niet dat de mensheid eraan gaat, maar ik denk wel dat onze rol steeds nuttelozer wordt. Robots worden nu vooral gebruikt voor de klusjes die wij mensen niet zo leuk vinden, zoals bijvoorbeeld stofzuigen. En we zitten al de hele dag op onze telefoon, “Machine” gaat daar een beetje over. Daarvoor hebben we audio uit een film van de jaren ‘90 gebruikt waarin een man vertelt dat we steeds meer interactie hebben met machines en minder met mensen, en dat was dus 25 à 30 jaar geleden. Natuurlijk brengt digitalisering ook een hoop goeds, maar de menselijke interactie verdwijnt wel een beetje.’

The Robots are Coming @ Blokgolf

Digitalisering, robots, machines, de toekomst: het is iets waar de twee heren uren over door zouden kunnen filosoferen, blijkt uit ons gesprek. Maar wij zijn natuurlijk ook benieuwd naar de toekomst van het duo zelf: ‘We hopen toch wel een beetje internationaal te gaan. Vanuit Frankrijk komen er veel plays en we krijgen ook berichtjes van mensen uit andere landen. Ik denk dat 2023 een goed leerjaar was waarin we onszelf op de kaart hebben kunnen zetten hier in Tilburg en dat willen we nu uitbreiden. Het zou mooi zijn om op grote festivals op de kleine podia te spelen. We hebben nu ook live visuals gemaakt voor onze show, alles zelf gemaakt. Onze liveshow moet nu echt een experience worden met licht, beeld, geluid en performance.’ De nadruk ligt komend jaar dus om meer podiumervaring opdoen, nieuwe muziek hoeven we voorlopig nog even niet te verwachten: ‘We zijn wel met remixes bezig en we zouden graag wat samenwerkingen aangaan, en achter de schermen zijn we natuurlijk bezig met nieuwe nummers. Maar er zijn nu nog elke show nieuwe mensen die onze muziek leren kennen, dus wat dat betreft kunnen we nog wel even teren op dit album.’

The Robots Are Coming @ Blokgolf

Grootse dromen en ambities zijn hebben de heren ook zeker. Afgelopen jaar traden ze op in het kader van het project Secret Artists in Residence op Best Kept Secret en diezelfde avond zagen ze The Chemical Brothers op het hoofdpodium spelen: ‘Toen keken we elkaar wel aan van met de blik “Hoe vet zou het zijn als?”’, ik vind wel dat je daarin groots mag dromen en mag streven naar grote doelen.’ vertelt Roi. Stefan vult hem aan: ‘We vinden het gewoon heel leuk om te kijken naar welke stappen we moeten zetten om uiteindelijk daar te belanden.’

De volledige Top 13 lijst van de 3voor12/Tilburg: Song van het Jaar 2023 vind je hier.