2007 - tilburg - 3voor12

Zondag: Storytelling op jazzklanken en met Franse diepzinnigheid
Diepzinnige droomverhalen bij Pierre Normal, Hexnut gooit het op de religieuze boeg
23 september 2007

In Paradox is het vandaag verhalen vertellen. Pierre Normal heeft het over dromen, Hexnut heeft het over angst. Met jazzachtige stukken ondersteunen de bands hun storytelling.
Zondag: Geen rust in Little Devil
Black Haven en Grinding Halt spelen zich helemaal leeg
23 september 2007

In Little Devil is natuurlijk het hardere werk te vinden deze zondag. Uit België treedt Black Haven aan met hun energieke metalcore en ook het Groningse Grinding Halt speelt zich helemaal leeg, zodanig dat er zelfs geen puf meer is voor een toegift.
Zondag: Zware kost op de Korte Heuvel
Bizarre herrie wordt afgewisseld met lieve liedjes
23 september 2007

Leine in café Weemoed, GTUK in Buitenbeentje en Ovo in Cul de Sac. We struinen deze middag de Korte Heuvel af, waar viool op dreads wordt gespeeld, waar een Duitser in uitzinnige rave-kleren over breakcore schreeuwt en waar ook nog ouderwets goede, lieve liedjes worden gespeeld op de gitaar.
Zondag: Zwarte Piet, wie kent hem niet?
Een goede voorbereiding op de avond die nog moet komen
23 september 2007

In café Weemoed blijkt Fuck The Writer niet zo droevig als hij werd geadverteerd, met een zangeres op de achtergrond die indrukwekkender is dan The Writer zelf. Dyse breekt iets later Cul de Sac af met de eerste snoeiharde gitaarsolo's van de dag.
Zondag: Heerlijk wakker worden met Atlantis
Charlie Adler en Beehoover overtuigen, Planet Aids poogt te shockeren
23 september 2007

De laatste dag ZXZW begon (zoals we inmiddels van het festival gewend zijn) wisselend. De eerste band van de dag, Atlantis, betoverde ons nog met redelijk toegankelijke muziek. Zoals we echter ook gewend zijn van ZXZW veranderde 013 al weer snel in een plek vol chaos en noise.
Zondag: Melancholische vervoering in de Synagoge
Chris Forsyth en Jozef van Wissem mijmeren een eind weg
23 september 2007

Klanken van een Arabische nacht in een synagoge. Tegenstrijdig misschien, maar daarom niet minder meevoerend. Chris Forsyth zou er zo een dienst kunnen leiden. Met zijn instrumentale stukken drijf je weg op een stroom van gedachten. Ook luitspeler Jozef van Wissem komt goed tot zijn recht in de joodse tempel goed te voelen.
Zaterdag: These Monsters laat scheuren achter in Batcave
Blue Sabbath, Black Fiji goed voor twintig minuten rammende gitaren
23 september 2007

These Monsters bijt vast en laat niet meer los. Het vijfkoppige gezelschap, waaronder een saxofonist, maakt postrock zoals het bedoeld is. In een zwetende Batcave begint de band wat voorzichtig, maar eindigt in een explosie van betonharde riffs en lange saxtonen die uitgeblazen worden door een jongen die, zo lijkt, een derde long heeft.
Zaterdag: Op ruimtereis met Family Battle Snake
The Haters blijkt remedie tegen burenoverlast
23 september 2007

Ergens ver verwijderd van de rest van de optredens staat Hall of Fame, een gebouw dat in het dagelijks leven dienst doet als skatepark, waar puberende jongetjes én meisjes alles kunnen doen wat hun moeders hen verboden heeft. Vanavond is er iets heel anders gaande. Family Battle Snake en The Haters voeren het publiek mee in een noise-extase.