Op muzikaal gebied lag de concurrentie voor The Bees op de late zaterdagavond in de breedte. Rotown had punk van Prinzhorn Dance School, Lantaren/Venster de jaren zestig van Camera Obscura en in de Schouwburg was er een Motel déjà-vu met éénling Patrick Wolf. Het aan The Bees voorgaande optreden van Jamie T in Off_Corso was geen echte zaalvuller gebleken, maar net voor The Bees begonnen, was er toch al weer behoorlijk wat publiek op komen dagen. Het muzikale genre van The Bees is niet zomaar in een kader te plaatsen. Hun muziek wordt gesierd door het geluid van een Hammond orgel en Rhodes piano, en de trompet maakt ook een belangrijk deel uit van de sound. Ritme, de manier van spelen, samen met de meestal meerstemmige zang, draagt bij aan een wat warm en zuidelijk Amerikaans country ‘n’ blues gevoel. Qua sfeer past het geluid prima bij het terrasweer buiten; in een beetje een relaxt tempo, met trage zang en trompetsecties nodigen The Bees meer uit tot heupwiegen, dan echt dansen. Als je denkt aan een 45 toeren uitvoering van het Rotterdamse El Pino & The Volunteers, die op 33 toeren wordt afgedraaid, krijg je krijgt een beetje een beeld van de muziek. Daarmee is ook meteen het minpuntje van het optreden gevonden; door het algehele tempo komt er nooit echt een climax in de liedjes, en blijft het dus vooral een aangename luistersessie. Maar dat lijkt de bezoekers niet te deren; zij weten dat er later nog genoeg tijd is om te gaan zweten met de verschillende dj's die de nacht zullen vullen.