Op deze derde Happy Avenue hebben bands en fans zich door de vrieskou heen geploeterd om te komen kijken naar een vijftal bands uit het Rotterdamse en het minder Rotterdamse circuit. Voor slechts vijf euro - voor de snelle rekenaar: een euro per band - konden vrienden, bekenden en andere gegadigden hun hart ophalen aan punk, postrock, indierock en experimentele geluiden. Zoals je hebt begrepen staan de Happy Avenue avonden bekend om de diversiteit aan stijlen, stromingen, opvattingen, gezelligheid en intimiteit. Vanavond werd het spits afgebeten door Solaire, een postrock band uit de omgeving Rotterdam. Een duidelijk antwoord op de vraag wat postrock dan is kan de band niet in woorden geven, daar zul je echt de muziek voor moeten beluisteren. Solaire begon hun set sterk met een traag openingsnummer waar een goede dynamische opbouw inzat richting noise. Al gelijk viel de aanwezigheid van een sampler op. Op eerdere optredens ontbrak dat geluid. Het gaf het geheel een filmisch karakter, wat nog eens versterkt werd door de schitterende bewegende beelden op de achtergrond! Ze hadden weliswaar een intense podiumbediening, maar ze waren wel passief naar het publiek toe. Waarschijnlijk is dat onderdeel van de postrock attitude, evenals de breakbeats 5/4 maatsoorten en andersoortige maten. Jammer dat de dame naast ons zuchtte:” zang…”, zij deelde onze mening. Cooper, de tweede band die het podium beklom staat waarschijnlijk bekend om zijn optredens samen met I against I en Undeclinable. Het is een standaard punktrio oorspronkelijk afkomstig uit Friesland dat zichzelf kenmerkt door de leuke samenzang, afwisselende lead vocals en de goede vibe in de nummers. Jammer genoeg was het publiek wat te tam om goed mee te gaan in de drive van de band. Zoals we al hadden gezegd kenmerkt Happy Avenue zich door de diversiteit, dus van drie-akkoorden-punk zappen we door naar het experimentele en welhaast ontoegankelijke werk van Rotterdams langst lopende indie band, Cheech Wizard. Met de komst van gitarist Nanko Huisman (Doodoo’s Coffee) is de band misschien wel nóg ongrijpbaarder en onbegrijpelijker dan ze al waren. Helaas viel tijdens het optreden de stem weg tegen het immense geluid van de rest van de band. Wat heel jammer, is want de stem van Rob is erg aangenaam en zorgt er vaak voor dat de onwetenden uit het publiek zich in de mix van onlogische akkoordschema’s, drumgewerld, postrock en wisselende gitaar riffs kunnen trekken. De overgang van Cheech Wizard naar Cellophane was gelukkig een wat minder grote overgang. Noem een willekeurig indierock bandje en je kan Cellophane er mee vergelijken. Cellophane is wél koploper in kwaliteit en weet het publiek te boeien het was dan ook de grootste publiekstrekker van deze avond. Cellophane is integer, oprecht en retestrak. De band Vixy is altijd een geslaagde afsluiter voor een feestje. Men had de heren van deze band halverwege de avond al kunnen zien rondlopen in hun pakjes, maar als ze het podium betreden en de zaal volblazen met hun disco-ska-funk-popmuziek zit de stemming er van meet af aan goed in! Toch waren wij van mening dat de band ietwat tammetjes klinkt met de nieuwe drummer en gitarist. Al met al, een zeer geslaagde derde editie! Tot slot een groot compliment voor de realtime VJ’s! Zij maken tenslotte Happy Avenue ook tot wat het is: gezellig, vrolijk, divers, gevarieerd en uitnodigend!