Al weken is het concert van Alain Clark in Bibelot uitverkocht. Tot enkele uren voor het concert wordt er nog regelmatig gebeld of er nog kaarten beschikbaar zijn. Voor de deur van Bibelot is het dan ook vroeg druk. Binnen is het goed vol en hangt er een goede sfeer. Een blik op het podium geeft meteen een huiselijke sfeer. Achter het podium hangen rode gordijnen met daarop de titel van Alain's album "Live it out" en op het podium zijn her en daar huiskamerlampen geplaatst. Na een poosje geduld van het publiek betreden de zanger en zijn band het podium. Alain opent zijn show met het nummer "Go there". Wat we zien is een geroutineerde zanger en fijne muzikanten die weten waar ze mee bezig zijn. De band heeft even de tijd nodig om warm te draaien maar pakt snel het publiek in met zijn funky en soulvolle beats. Het nummer "Go there" is een goed afwisselend nummer en toetsenist Remko speelt prachtig op zijn Fender. Het nummer eindigt met een mooie zang-outro. Alain beweert dat hij nu al buiten adem is en dat dat niet zo best is na zijn eerste liedje. Maar dat blijkt later allemaal wel goed te komen. Hij vervolgt zijn show dan ook met een ballad om verolgens zijn hit "this ain't gonna work" te vertonen. Het publiek herkent het nummer en komt dan ook wat losser. Bij dit welbekende nummer komt het achtergrondkoor, bestaande uit Amber en Chris, pas goed tot zijn recht. Het nummer bevat een prachtige gitaarsolo die perfect wordt ondersteund door de bassist. In het nummer vraagt Alain aan het publiek of Dordrecht ook kan zingen en verdeelt het publiek onder vrouwen en mannen. Al snel blijkt het oestrogeengehalte vele malen hoger te zijn en is de eindconclusie dat Dordrecht inderdaad kan zingen. Wat volgt is een weer wat rustiger liedje waarin blijkt hoe ontzettend veel soul deze man in zijn stem heeft. Als je je ogen sluit waan je je in een Amerikaanse bar. Wederom spelen de toetsenist en gitarist Basil solo's waarin Alain uitlegt dat hij net zo goed in het publiek kan staan omdat hij steeds weer geniet van zijn eigen muzikanten. En terecht, want deze muzikanten spelen vanavond de sterren van de hemel en doen zeker niet onder voor de frontman van de avond. De band vervolgt de avond met het titelnummer van het album "We live it out". Alain heeft drie jaar geschreven en gewerkt aan het album en terwijl hij daarmee bezig was wilde hij op een gegeven moment toch weer spelen. Hij belde Chris en Amber en samen zijn zij in Amsterdam als straatmuzikanten gaan optreden. Om dat gevoel weer op te wekken spelen zij een sublieme versie van Jamie Lidell's "Multiply". Alain wijst terecht op de locatie dat je juist in een oude kerk weer de juiste straatsfeer kan krijgen. Het einde van het nummer wordt subtiel door drummer Paul afgeslagen aan de zijkant van zijn bekkens. Als je op deze manier een cover kunt brengen is het dan ook absoluut niet erg dat je wat covers aan je set toevoegt. De zanger legt uit dat de plaat autobiografisch is geschreven en er werd in die tijd gevraagd met wie hij een duet zou willen zingen. "Met niemand," beantwoordde hij dan. Maar dan bedenkt hij zich kort daarna en meldt dat hij graag een duet met zijn vader zou willen doen. Het duet komt op het album en wordt uitgebracht. Natuurlijk kent iedereen het nummer "Father and Friend". Alain vervolgt zijn verhaal met het feit dat je niet van te voren kunt weten dat het nummer zo'n succes wordt en dat zijn vader een normale baan heeft en niet bij ieder optreden aanwezig kan zijn. Besloten wordt om toch het nummer te vertolken. Het publiek wacht in spanning af wie zijn deel van het nummer vertolkt. Als het publiek vanaf regel één het nummer mee zingt claimt Alain de oplossing te hebben gevonden, maar bij couplet twee is het toch echt vader Dane Clark die het podium onverwachts betreedt. Wat er dan gebeurt is met geen pen te beschrijven: Het publiek gaat compleet uit zijn dak, drukt zichzelf naar voren en het lijkt wel of de oude soulzanger nog populairder is dan zijn zoon. Het bezorgt mij in ieder geval kippevel op dat moment. Het nummer wordt met heel veel gevoel gebracht en ook live komt de zang tussen vader en zoon goed tot zijn recht. Met name de prachtige hoge uithaal aan het einde van het liedje maakt dit nummer tot een terechte hit. Het nummer "Fell in Love" is zeker geen anticlimax na het prachtige duet, mede door het feit dat Alain er nu zelf een gitaar bij pakt en op deze manier zijn muzikaliteit laat zien. De teksten zijn prachtig en tonen veel diepgang. "Love has brought me trouble, I had a lot of ruble on te way. One girl wants to play the part that the night before I blindly gave away." De prachtige samenzang met Chris en Amber maakt het nummer kippevelmoment nummer twee. Bij de nieuw single "Blow me away" worden wederom de zangkunsten van het publiek getest. In dit nummer komt ook een groot fotomoment; Alain wil graag foto's voor op zijn website en Hves en geeft het publiek 5 seconden de kans om een foto te maken. De band bevriest als het ware op het podium en de camera's en mobiele telefoons klikken er lustig op los. Met het nummer "I need you" en de cover "Hard to handle" van Otis Redding komt de set tot een einde. Alain stelt nog één maal zijn band voor, waarbij vooral bassist Pablo uitblinkt. Hij laat zien dat hij ook het slappen beheerst. Ook achtergrondzangeres Amber en achtergrondzanger Chris laten zien dat zij het uitstekend alleen af kunnen. Twee namen om in de gaten te houden. Uiteraard keert de band terug op het podium voor een toegift, maar voordat dat gebeurt zorgen Alain en toetsenist Remco voor het derde kippevelmoment met een toegift aan de overleden producer/toetsenist Glenn Corneille, met wie Alain dit nummer schreef, gevolgd door het mooi vertolkte "How sweet it is (to be loved by you)" van Marvin Gaye. De band sluit af met de gefunkte versie van "this ain't gonna work", waarbij duidelijke invloeden van James Brown te horen zijn. Dit optreden was er één om niet te vergeten en hoewel al Alain's concerten uitverkocht zijn speelt hij ook nog op diverse festivals deze zomer. Het is zeker aan te raden om een keer bij hem en niet te vergeten zijn band te gaan kijken. Dat Alain hot is dat was wel te zien aan de signeersessie na de show. Wij van 3voor12 Drechtsteden lieten voor jullie 5 flyers signeren door Alain, zijn bandleden en zijn vader. Hoe je die kunt winnen, lees je hier op de site