Vol goede moed vertrok ik op zaterdag 26 mei vanuit mijn huis naar het vergelegen Nieuw-Lekkerland, alwaar de eerste editie van het Rilopop Festival plaatsvond: een festival waarvan de opbrengst bestemd was voor maar liefst drie goede doelen: War Child, KWF Kankerbestrijding en Stichting AAP. Het is de hele dag wel heel rustig gebleven, maar naarmate de dag vorderde werd het wel iets voller (lees: minder leeg). Het nadeel van het festival was wel de prijs (€12,5/€15) en de locatie (een afgelegen voetbalveldje in het onbekende plaatsje Nieuw-Lekkerland). Na het oversteken van een kleine modderpoel kwam ik dan eindelijk aan op het Rilopop Festivalterrein. Helaas was het hier niet zo druk, maar het was nog vroeg en ik had goede hoop. Als eerste bandje deze dag was het de beurt aan de 70’s rockband Back Up, helemaal compleet met een zanger met lange haren. De zelfgeschreven liedjes klonken echt als oude bekenden, maar het optreden kwam toch niet echt lekker over doordat er zo goed als geen publiek was. De Rotterdamse band Spaug, bekend van Wantijpop, kwam daarna. Zonder publiek spelen was voor hen blijkbaar ook iets nieuws, en na verwoede pogingen om het weinige publiek een beetje dichter bij het podium te krijgen, begonnen ook zij maar te spelen. De band speelde een rustige set pop/rock, en wist mij in ieder geval te overtuigen. Na Spaug was het de beurt aan Sister Fister. Tot mijn grote genoegen waren er nu wel enkele mensen voor het podium, maar de mosh-pit kwam niet echt van de grond. Sister Fister speelt vooral punkrock-covers van top 40-liedjes, maar ook Crowded House moest eraan geloven. Na kreten als: “Zonde van je geld!” en “Wil iedereen die 15 euro of minder heeft betaald nu naar voren komen?” begonnen de Dordtenaren met spelen. Ze wisten er toch wel een klein feestje van te maken. Om zeven uur begon dan 1984 aan het laatste optreden in hun huidige bezetting. De zanger Tim gaat weg en de drie resterende bandleden gaan verder als The Machine. Ze speelden een korte set, die hier en daar wat rommelig klonk. Om omstreeks kwart over acht was de band Deliberate Jeopardization aan zet met een strakke set experimetal. Het had een goed optreden kunnen worden, maar ook bij dit optreden bleef het publiek de grote afwezige. Om half elf waren er nog slechts twee bands te gaan. De band Defuse speelde als één-na-laatste. Deze band speelde op 13 mei in de Emergenza Rockfinale en zat daarbij in de top 6. Ook nu bewezen ze weer waarom ze daar hebben gestaan. De muziek steekt goed in elkaar en de podiumpresentatie mag er zijn. Na Defuse was het dan tijd voor de hoofdact, The Apers. Het publiek was op dit moment wel duidelijk aanwezig en dat was ook te merken aan de band. Ze speelden in een hoog tempo veel liedjes en het geheel klonk strak en professioneel. Hierna was het aan caberetier Paul Smit, die dit popfestival presenteerde, om te vermelden hoeveel geld er vandaag was opgehaald voor de goede doelen: een ruime 1000 euro. Dat viel mij nog mee, want het was de hele dag wel erg rustig gebleven. Dat er zo weinig mensen waren was te wijten aan een aantal dingen: de hoge prijs, de locatie en het feit dat er deze dag ook een gratis festival in Hendrik-Ido-Ambacht was.