Makaya McCraven laat BIRD opstijgen

Hypnotiserende, swingende jazz uit Amerika

Tekst: Jaleesa Landveld Foto's: Amber Hofwegen ,

De Amerikaanse drummer Makaya McCraven stond 14 januari met zijn band in BIRD. De drummer uit Chicago bracht afgelopen jaar zijn album uit dat je in circa twee uur tijd meeneemt in de groovende en improviserende jazz. Makaya McCraven stond eerder al in de voorprogramma's van 50Cent, de Wu-Tang Clan en Kamasi Washington, gister mocht Rotterdam ook een avond genieten van de virtuoze drummer.

Dat drummer Makaya McCraven een connectie heeft met de hiphop is niet alleen duidelijk te zien aan zijn op ogenschijnlijk op J.Cole geïnspireerde look, maar ook op de ‘looper’ die hij vaak gebruikt. Met enorme precisie stelt de drummer zijn looper om de twee á drie nummers in om soms met een sample de muziek wat spannender te maken.

Het samenspel tussen drummer en band, bestaande uit een saxofonist, een toetsenist, een gitarist en een bassist, is feilloos. Het is mooi om te zien hoe de muzikanten tijdens het spelen onder de indruk zijn van elkaar en daarmee ook van zichzelf, want in de jazz heb je geen idee waar de muziek je zal brengen. Makaya Mccraven is onvoorspelbaar en wisselt af met soorten ritmes, waardoor het geen moment saai is om naar het optreden te kijken. Dit is ook aan het publiek te merken. Men kijkt vol bewondering naar de energieke, maar dromerige band en geniet met volle teugen van de hypnotiserende muziek, die Makaya Mccraven ten gehore brengt. Het zweet van de drummer zie je in grote druppels over het drumstel heen vliegen. Je kan concluderen dat Makaya McCraven topsport bedrijft. 

Het is bijzonder om naar de muzikanten te kijken, omdat het ongelofelijk indrukwekkend is om te zien hoe zij met al hun techniek de instrumenten zo beheersen dat ze zonder enige moeite uit de voeten komen met onverwachte wendingen in de muziek. Je merkt aan het vlekkeloze samenspel dat de muzikanten geen moment uit het ritme raken als ze soleren. Dit kan ook  niet anders, want een drummer als bandleider maakt dit haast onmogelijk. Voor het publiek zijn de ritmes soms wel wat moeilijk gezien de hoofden die oneven op en neer knikken. Zo zie je maar, de jazz van Makaya Mccraven is ongelofelijk technisch.

Tussendoor pakt Makaya de microfoon vast om met zijn rasperige, lage stem zijn band voor te stellen. "Well, let's stop talking. You have come to see me play", zegt de drummer ongemakkelijk, waarna hij weer met zijn billen op z'n vertrouwde drumplekje gaat zitten. Met volle overgave spelen de bandleden het concert uit. "Dit was een bevrijdende ervaring", zegt een toeschouwer. Nou en of.