Wellicht nog meer dan de stoet acts die in Stockholm voorbij kwam schuifelen, biedt de line-up in Dordrecht een grote variatie. Niet gek, want het zijn de winnaars van de vier thematische voorrondes, aangevuld met de publieksfavoriet die strijden om de prijzen. Vier bands uit Rotterdam en één uit Dordrecht krijgen ieder twintig minuten om jury en publiek in te pakken met repertoire dat varieert van rock, stevige funk en jazzy pop tot swingende soul.

The Pendulum’s Motion zet als opener van de avond meteen de toon met een strakke rockset. Een band die met overtuiging op het podium staat en de gitaren lekker laat gieren. De nummers missen wel net de ‘hook’ die er voor zorgt dat je aandacht er voor honderd procent bij blijft.

Raise The Ace speelt ‘hardfunk’ in de geest van bands als Urban Dance Squad, The Red Hot Chili Peppers en Living Colour. Een lekker stevig en opzwepend geluid dus. En de energie die het vijftal erin gooit, maakt het ook nog eens erg leuk om naar te kijken. Die kun je met een gerust hart voor je festival boeken. Iets wat het Big Rivers Festival (half juli in de binnenstad van Dordrecht) deze avond dan ook meteen doet.

De overgang naar de luistermuziek van Marlou is na deze twee acts vrij groot. Het is met name voor de zangeres zelf lastig om de zaal in ‘de juiste stand te krijgen’. Wat ze mee heeft is een prachtige ‘nachtclubstem’, mooie verfijnde liedjes en een prima band. Het zorgt voor enkele van de spaarzame ‘wegzweefmomentjes’ van de avond.

Dat het daarna over is met het gedroom maakt de zanger van Dead Company, de enige band van de avond die een thuiswedstrijd speelt, meteen duidelijk. Hij schreeuwt dat er vanaf nu bewogen gaat worden. En dan hebben we het niet over stijldansen. Al snel ontstaat er, aangewakkerd door de bravoure van de band, voor het podium een ‘moshende’ cirkel. Dead Company zaagt planken van dik hout, maar doet dat wel uiterst aanstekelijk.

Ook aanstekelijk, maar op een heel andere manier is de slotact van Fools For Soul. Het podium staat meteen vol met deze Rotterdamse soulmachine. Compleet met driekoppige blazerssectie en achtergrondzangeressen op de voorgrond. Zanger Marvin Kneefel neemt niet heel veel ruimte in beslag, maar is des te duidelijk aanwezig met de wendbare soulstem die vanuit zijn tenen lijkt op te stijgen. Het is wederom appels met peren vergelijken, maar Fools For Soul zet in deze finale toch wel de meest professionele show neer.

Terwijl in Stockholm de punten uit de verschillende landen worden verzameld, trekt de vakjury in Dordrecht zich terug voor beraad. Even na middernacht maken zij bekend unaniem te hebben gekozen voor Fools For Soul. Die zien we dus op 11 juni terug op het Popcentrale Podium van Wantijpop. De jury zet Marlou op twee, The Pendulum´s Motion op drie.

Die laatste band blijkt ook de publiekswinnaar van de avond. The Pendulum’s Motion staat later dit jaar op een ander Dordts podium: voor de deur van Café Merz tijdens Merztival, begin september. Die publieksprijs werd uitgedeeld op basis van de decibelmeting na afloop van de vijf optredens. Of het apparaat deze avond helemaal accuraat heeft gewerkt, valt te betwijfelen want het applaus voor pakweg Dead Company kwam een stuk luidruchtiger over.