One day of goddamn Rock ‘n Roll

Volop muziek en een verzameling markante figuren. Het feestje van de mannen van Schorem

Tekst: Jet Hoogerwaard & Thomas Harteveld Foto's: Marc de Jong ,

In een opwelling besloten de mannen van Schorem uit Rotterdam een paar jaar geleden een feestje te bouwen met daar muziek waar zij in de Rotterdamse barbiershop blij van worden. Het is een beetje uit de hand gelopen: dit jaar vond het festival voor de derde keer plaats. Scumbash is one day of goddamn rock ’n roll in the heart of working class city Rotterdam, beloven de mannen van Schorem. Dat is niets te veel gezegd. Het wás zeker rock ’n roll, goddamn! (Jet Hoogerwaard)

De monumentale Van Nelle fabriek vormt het decorum voor het Rotterdamse festival dat om 13.00 ’s middags begint en twaalf uur later pas ten einde is. Perfecte locatie, zo is in de jaren daarvoor gebleken, dus ook de derde editie vindt er plaats. Never change a winning team, tenslotte.

Voor de deur staat een tent waar de nodige muzikanten hun opwachting zullen maken, genaamd Voodoo. De overige locaties waar de bezoekers terechtkunnen voor muzikaal en ander vermaak hebben eveneens pakkende namen: Cutthroat Bay is de naam van de hal waar de Scumbash-markt gesitueerd is én een klein podium waar enkele muzikanten hun opwachting zullen maken. Jack Ketch is het linkerpodium in de grote hal, waar wordt gespeeld als de bands op het rechterpodium, The Kraken, klaar zijn.

Aan de linkerkant van beide podia is het gedeelte in zijn geheel ingericht als horecagelegenheid met voor ieder wat wils. Roadkill Ruby voorziet de hongerige mens van het nodige vlees en Sandwich Sally staat met overdadig belegde, dikke boterhammen garant voor de nodige vitamines en vezels. Wie een vegan lifestyle heeft, kan terecht bij de Vegan-stand en pizzaliefhebbers kunnen ook ruimschoots aan hun trekken komen bij de pizzastand voor een verse, ter plekke bereide pizza. Bezoekers die de voorkeur geven aan vet en ongezond, maar overheerlijk, kunnen hun hart ophalen bij Hans Worst, die de lekkerste hotdogs bereidt. Vleesliefhebbers, gezondheidsfreaks of veganist: iedereen kan dus aan zijn trekken komen. (Jet Hoogerwaard)

Cutthroat Bay

Om 13.00 uur lopen de hallen en de tent al langzaam vol. Bij Cutthroat Bay is alles al meteen vol in bedrijf: vrouwen laten zich helemaal in stijl opmaken en kappen, mannen laten hun schoenen poetsen en natuurlijk nemen diverse gentlemen plaats op de stoel bij één van de mannen van Schorem. De potjes reuzel ontbreken bij de stand van Schorem natuurlijk niet. Ook is het mogelijk om in Cutthraot Bay eindelijk die tatoeage eens te laten zetten. De nodige kleding en schoenen zijn er te krijgen, natuurlijk wel allemaal in de rock en rock-a-billy stijl.

Genoeg te zien dus, maar het leukste is misschien wel om je als Scumbash-bezoeker te verlustigen aan het kleurige publiek, de mensen die er duidelijk werk van hebben gemaakt om hun uiterlijk aan te passen aan het evenement. Hanenkammen, vetkuiven, petticoats, mannen met baarden en overdadige tatoeages: niets is te gek en iedereen ziet er even prachtig uit. Alleen dat al maakt Scumbash de moeite waard. (Jet Hoogerwaard)

Stringcaster

Om 13.00 uur zijn de mannen van Stringcaster al begonnen met spelen op het podium van Jack Ketch. Druk is het nog niet, het festival is immers nog maar net begonnen. Toch geeft de country, hillbilly en bluegrass-band meteen de juiste toon aan en de bezoekers die er wél al staan, hebben moeite om niet te bewegen bij de muziek van de vijf strak-in-het-pak gestoken mannen. De muziek is heel wat levendiger dan de kleding, maar het ziet er allemaal bij elkaar strak uit. Dat het doorgewinterde muzikanten zijn, is te zien. Alles bij elkaar klopt, tot het Texaanse accent aan toe. De trek in een dikke steak neemt toe bij het aanhoren van de aanstekelijke klanken. Jammer dat deze band niet meer dan het kleine uurtje speelt, of later op de avond niet nog eens terugkomt op een andere plek in de fabriek. Maar een goede keus om hen het festival te laten openen, niets op tegen. (Jet Hoogerwaard)

All for nothing

De van origine uit Rotterdam afkomstige ‘Female Fronted hardcoreband’ staat in de middag op het programma om de hardcore rockers onder de bezoekers te bedienen. Die zijn er genoeg en de ruimte voor Jack Ketch stroomt snel vol. Leadsinger Cindy van der Heijden laat het publiek meteen na opkomst weten wat er te verwachten valt. “Het is tijd voor een bak herrie waar je eng van wordt!” roept ze de aanwezigen toe. Het duurt niet lang voordat er op los gebeukt wordt. Voor Cindy tijd om de bezoekers aan de te sporen tot een stagedive.

De muziek is inderdaad te kwalificeren tot een bak herrie, waarbij de vocals van de leadsinger je verwonderen. Ze heeft het uiterlijk van een lieve schat aan wie je je kinderen zonder aarzelen zou toevertrouwen, maar een stem die de duivel in eenieder naar boven haalt. Passend bij de rauwe gitaren, ze blaast iedereen met gemak compleet omver. Metalliefhebbers komen dus al vroeg op de dag bij Scumbash aan hun trekken. (Jet Hoogerwaard)

Bloodshot Bill

Na het optreden van All for Nothing doen we een poging om bij Bloodshot Bill in de tent te komen, een rockabilly oneman band, voor de gelegenheid uit Canada gehaald. Qua uiterlijk een kruising tussen Elvis en Chris Isaak, met een indrukwekkend muzikaal verleden. Het wekt de nieuwsgierigheid op en we willen graag een glimp opvangen van de legendarische man. Het lukt niet: de doorgang van de tent is te klein om de in- en uitgaande stroom bezoekers aan te kunnen, dus is het alleen mogelijk om vanaf de buitenkant, in de miezerige regen, een paar van zijn songs mee te pakken. Het blijkt dat de stem van Bloodshot Bill zijn voornaamste instrument is: het lijkt alsof er meer dan één iemand op het podium staat. Stel je een lekkere vent voor, vergezeld van een tekenfilmfiguur uit een Disney-film. Het is toch echt alleen Bloodshot Bill, als we de mensen moeten geloven die het wél even hebben gezien.

Intussen is een gedeelte van de rokende Scumbash-bezoekers naar binnen verhuisd, naar de hal die toegang geeft tot enerzijds Cutthroat Bay en anderzijds Jack Ketch en Kraken. Onder een groot bord dat aangeeft dat het verboden is om in de hal te roken, kringelen de nicotinedampen omhoog.

Deze ongewenste situatie duurt niet heel lang: in een mum van tijd regelt de organisatie partytenten die de rokende bezoekers moet beschermen tegen de regen en de wind en kunnen de rokers gewoon weer naar buiten verhuizen. (Jet Hoogerwaard)

Herman Brock

In Cutthroat Bay nemen we een kijkje bij Herman Brock, die vergezeld van twee prachtig uitziende dames, The Brockettes, laat zien waar Scumbash over gaat: sfeer, opzwepende muziek en alles geheel in stijl! Bluegrass klinkt door Cutthroat Bay en trekt veel mensen richting het podium aan het einde van de drukke zaal. Een minimalistische setting, drie muzikanten (gitaar, contrabas en mandoline) voor één microfoon, zorgen voor een maximum aan plezier. De linkshandige Herman wordt niet voor niets de meester van bluegrass genoemd. Geheel terecht. (Jet Hoogerwaard)

Batmobile

Het is iedere keer een feest om Batmobile te zien spelen. Strak & spelend met het publiek zorgen de heren voor een feest. Waarbij het shirt van de zanger natuurlijk uit moet. De Scumbash huisband is er tijdens alle drie edities bij en verveelt nog geen moment. De band toert over de hele wereld met de Psychobilly. Benieuwd naar het festival dat de heren organiseren. Het Brainless Rockin Fest in Waterfront.. eh  Social Underground Rotterdam (S.U.R) op zondag 25 maart. (Thomas Harteveld)

 

Drunken Dolly

Op het laatste moment wordt de feestband van de Popronde toegevoegd. Op het moment zijn de Folk Punkers bezig met het opnemen van hun nieuwe album. Als er iets opvalt aan de nieuwe nummers die ze op Scumbash ten gehore brengen is het de Dropkick Murphy's achtige Working Class stijl die vervolgens compleet omgezet wordt in hun eigen stijl. Als het aan de band ligt moet je ze bedenken in een stadion inclusief strippers en vuurwerk tijdens het meezingmoment van Hold On. (Thomas Harteveld)

Daddy Long Legs

Er is bijna niet door te komen in de Voodoo tent voor Daddy Long Legs. De wilde Blues Rock'N'Roll met harmonica valt duidelijk in de smaak. Als uiteindelijk in de tent blijkt dat de frontman een nogal maniakale performance weggeeft wordt duidelijk waarom het zo dringen is. (Thomas Harteveld)

Tio Gringo

Hillbilly Country Punk uit Breda. Met de Honky Tonk weten ze het publiek goed op te zwepen. Inclusief wisseling van zanger naar zangeres. Bij het kleinste podium van Scumbash, de Cutthroat Bay, is het lekker knus. Als je vooraan komt heb je een toffe sfeer te pakken. (Thomas Harteveld)

Bohemian Betyars 

Vooraf de minst bekende band. Achteraf de feestband van de avond. Balkan folk Punk Gypsy met trompet en viool. Als er iemand is verstaat wat ze tussen de nummers door zeggen mag daar een prijs voor uitgereikt worden. Wat maakt het ook uit. De band weet met de muziek het publiek te laten dansen. En zelfs voor de echte feestliefhebbers een wall of death te creëren. (Thomas Harteveld)

 

Turbonegro

Het is tijd voor de headliner/afsluiter van het festival. De turbojugend is al de hele dag tijdens het festival aanwezig, maar nu staan ze vooraan in de pit met verjaardagshoedjes op met confetti te strooien. Na een dag vol Rock'N'Roll, Hardcore, Punk en meer is het hier een meezingen op nummers als All My Friends Are Dead & I Got Erection. Deathpunk baby! Tegen het einde van het optreden wordt het iets minder druk, ligt het aan de show of moet de laatste trein worden gehaald?

De heren van schorem hebben het geknipt. Een feest voor de liefhebber. Om nieuwe vrienden en oude vrienden te zien en er een feest van te maken. (Thomas Harteveld)