Harry Merry is de verloren broer van Ray Manzarek, de Ziggy Stardust van de Lage Landen, de hoofdrolspeler van zijn eigen fascinerende, soms zelfs geniale arthousemovie. Harry is puur, grootgebracht met de jukebox in de kroeg van Tante Annie, geestig, ijdel, amusant, introvert, niet zelden briljant, maar bovenal een man die gepassioneerd leeft op muziek en de Hollandse pot van zijn moeder. En ik heb geen idee waar 'ie allemaal over zingt.
Plaatrecensie Harry Merry – ‘Orama A-Delic Palooza O-Matic’
Harry veroverde zijn eigen wereld, en nu de rest.
De tijd van het snelle geld nadert zijn einde. Grote leasebakken maken plaats voor blitse fietsen, sterrenrestaurants voor moestuinen, gladde muilen voor wilde baarden en onzinnig plastic voor duurzaam hout. Steeds vaker kruipen we tegen elkaar aan, halen herinneringen op uit de ouwe doos, lenen via het digitale platform spullen, auto’s en zelfs elkaars eega. Het is een cyclus die zich keer op keer herhaalt en de laatste keer eind jaren zestig ontstond door financiële malaise. Net als nu. Maar dan toch niet Harry Merry, want Harry is al die tijd onveranderd gebleven en laat zich niet leiden door de wind en haar grillen. Je kunt wel stellen dat als blitse fietsen, moestuinen, wilde baarden en duurzaam hout hip zijn, Harry Merry op muzikaal gebied op de hippe lijstjes met stip op één binnenkomt. En dat maakt Harry een Cultheld.
En dan is daar zijn onlangs gelanceerde album, waarvan de titel al net zo onconventioneel is als het resultaat ‘Orama A-Delic Palooza O-Matic’. Vanaf de eerste noot word je met een grote glimlach en het zuivere enthousiasme van Harry al huppelend meegenomen in zijn wereld, die de kleurrijke beelden oproept van de sixties en seventies. Het orgel, waarmee Harry ieder nummer aftrapt, is al nagenoeg een handelsmerk van formaat. Niet in de laatste plaats vanwege zijn dagelijkse minuut faam bij het programma Man Bijt Hond. Zijn onvervalste nasaal klinkende zangstem doet met momenten denken aan Elvis Costello: uitbundig, niet zelden losgeslagen, soms psychedelisch en bovenal volstrekt onverstaanbaar. Het kan niet anders dan dat Harry binnenkort in alle Nederlandse theaters en podia avond aan avond volle zalen trekt en het matrozenpak verruilt voor dat van een kapitein.
Maar het is Harry gegund. Want als je een leven lang toewijd aan muziek, komt er een moment dat je wordt ontdekt. Ahoy!