Veel vijftigers en zestigers zijn naar de goed gevulde Power Stage van het Energiehuis in Dordrecht gekomen. Als ze dat gedaan hebben met het idee een 'trip down memory lane' te gaan maken, komen ze bedrogen uit. Een klein blokje jaren zeventig komt past aan het eind van de show voorbij. De hoofdmoot van de avond vormt het werk van de recent verschenen dubbelaar van Kayak. Rock-opera 'Cleopatra – The Crown Of Isis' kon dankzij crowdfunding gemaakt worden. De band knalt er in Bibelot vanaf de start meteen in met twee nummers uit het vorige decennium: 'Alienation' en 'Pagan’s paradise'. Het toont meteen aan welke leegte Kayak in 2015 moet gaan opvullen, want de band gaat door heeft Mr. Kayak Ton Scherpezeel al benadrukt, Oudshoorn is een prachtige verschijning en een overtuigende zangeres, Edwin Reekers heeft nog steeds een sterk en bepalend stemgeluid. Via 'Daphne' van succesalbum 'Phantom Of The Night' komen we aan bij 'Cleopatra', de derde rockopera van de band.
Nieuwe rockopera vormt hoofdmoot concert Kayak
Laatste tour met leadvocalisten Reekers en Oudshoorn
De Nederlandse symfonische rockband Kayak beleefde zijn hoogtijdagen in de jaren zeventig. Na achttien jaar radiostilte begon de band rond toetsenist Ton Scherpezeel aan het begin van deze eeuw aan een tweede leven.
Aan die fase komt dit jaar een einde met het aangekondigde vertrek van zangeres Cindy Oudshoorn en zanger Edward Reekers, die in 1978 de grootste hit van de band 'Ruhtless queen' inzong. Na het optreden in Bibelot op vrijdag 7 november volgen nog een paar kansen om de band in deze bezetting aan het werk te zien.
Er was nog even discussie binnen de band wie de rol van de laatste koningin van het oude Egypte op zich moest nemen, grapt gitarist Rob Vunderink. Uiteindelijk krijgt Reekers de rol van The Sicilian, de dienaar die helemaal wild is van Cleopatra, maar haar natuurlijk nooit zal krijgen. Oudshoorn zingt het onwaarschijnlijke levensverhaal van Cleopatra met veel inleving. Er wordt wel meteen een enorme berg bombast uit de kast getrokken. Ton Scherpezeel, vooral gebogen over zijn synthesizers, legt er een kingsize symfonisch bed onder. Joost Vergoossen excelleert op sologitaar. Liefhebbers van stevige symforock komen absoluut aan hun trekken. Maar het geluid staat wel erg hard en de partijen staan niet overal evenwichtig afgeregeld. Muzikaal past het natuurlijk prima bij het epische drama dat wordt verteld. Cleopatra overleefde een staatsgreep, was maîtresse van Julius Ceaser en moeder van diens zoon. Na de moord op de Romeinse heerser trouwde ze met zijn grootste rivaal Marcus Antonius. "Het is net The Bold and The Beautiful", merkt Reekers op.
Na de pauze stevenen we af op de ondergang van Cleopatra. Ze keert uiteindelijk terug naar Alexandrië en pleegt zelfmoord. Na het slotakkoord van 'That sacred kiss' klinkt er een meerstemmig 'whoo!' uit de zaal. "Iedereen is dood, maar we blijven nog even in mineur", zegt Vunderink. Deze maand is het precies vijf jaar geleden dat oerlid Pim Koopman plotseling overleed. Voor en van hem zingt Reekers het prachtige 'Nobody wins'. En daarna breekt bij een groot deel van de bezoekers een nostalgische glimlach door als achtereenvolgens 'Starlight dancer', 'Chance for a lifetime' en 'Ruthless queen' voorbij komen. Voor de toegift herrijst Cleopatra nog eenmaal in 'The crown of Isis' en exact tegelijk met de bezoekers van het concert van Waylon in de Main Stage lopen we naar buiten. Met gemengde gevoelens, voor wie meer Seventies had verwacht.